به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران ،  در ایران، ذخیره استراتژیک دارو به معنای نگهداری مقادیر کافی از داروهای حیاتی و تجهیزات پزشکی است تا در شرایط بحرانی مثل تحریم‌ها، جنگ، بلایای طبیعی یا همه‌گیری‌ها، دسترسی بیماران به این اقلام اساسی قطع نشود. این برنامه براساس قانون برنامه هفتم توسعه، وزارت بهداشت را موظف کرده تا ذخیره‌ای ۶ ماهه از داروها و تجهیزات پرمصرف ایجاد کند.

ایجاد این ذخیره از تجربه کمبودهای دارویی در گذشته نشأت گرفته است. مسئولان دارویی کشور با تاکید بر ضرورت وجود این پشتوانه، آن را عاملی مهم برای آرامش روانی مردم و پایداری نظام سلامت دانسته‌اند. کارگروهی متشکل از وزیر بهداشت، رئیس سازمان برنامه و بودجه، رئیس بانک مرکزی و رئیس سازمان غذا و دارو، مسئول برنامه‌ریزی و نظارت بر اجرای این طرح است.

برای تأمین این ذخیره، منابع مالی قابل توجهی نیاز است که عمدتا از بودجه دولتی و صندوق توسعه ملی تامین می‌شود. به گفته کارشناسان، بازار دارویی ایران سالانه حدود ۲ میلیارد دلار خرید ارزی دارد و ایجاد ذخیره ۶ ماهه نیازمند تخصیص همین میزان منابع است.

یکی از چالش‌های مهم، انتخاب انبارهایی با شرایط استاندارد نگهداری دارو از نظر دما و رطوبت و پراکندگی جغرافیایی مناسب برای توزیع سریع است. همچنین داروهای ذخیره شده باید به صورت دوره‌ای چرخش یافته و جایگزین شوند تا تاریخ انقضای آنها از بین نرود.

مطالعات اپیدمیولوژیک برای تعیین دقیق نیازهای دارویی هر منطقه و پیش‌بینی شرایط بیماری‌ها از پایه‌های علمی این ذخیره به شمار می‌رود. این رویکرد علمی، از اتلاف منابع و کمبودهای ناگهانی جلوگیری می‌کند.

اکنون برای حدود ۵۲۰ قلم دارو و ۴۰۰ قلم تجهیزات پزشکی ذخیره استراتژیک ایجاد شده است. این ذخیره، پشتوانه‌ای مطمئن برای مقابله با بحران‌ها و تضمینی برای سلامت مردم در شرایط سخت است.