گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم ـ یکصد و سی امین شماره از پادکست «در عمق» که به بررسی مهم‌ترین روندها، تحولات و همچنین شخصیت‌ها در غرب آسیا می‌پردازد، روز شنبه 15 شهریور 1404 ضبط و منتشر شد. در این شماره «منصور براتی»، کارشناس مسائل رژیم صهیونیستی وضعیت مدعیان نخست‌وزیری رژیم صهیونیستی را بررسی می‌کند.

در فاصله یک سال تا انتخابات 2026 اسرائیل، فضای سیاسی این رژیم شاهد رقابت سنگینی بین چهره‌های شناخته‌شده و قدیمی است. هشت نفر به‌عنوان اصلی‌ترین مدعیان معرفی می‌شوند. برخی از این افراد شانس بالایی برای تشکیل دولت دارند و برخی دیگر با وجود محبوبیت کمتر، همچنان بخشی از معادله انتخاباتی‌اند.

1. بنیامین نتانیاهو

نخست‌وزیر فعلی و رهبر حزب لیکود که سال‌هاست چهره غالب سیاست اسرائیل است. او در جریان جنگ اخیر توانسته برخی موفقیت‌های نظامی و دیپلماتیک کسب کند، اما شکست‌های هفتم اکتبر همچنان سایه سنگینی بر کارنامه‌اش دارد. مخالفان، او را مسئول اصلی آن رویداد می‌دانند و در حافظه افکار عمومی، این ناکامی برجسته مانده است. دستاوردهای دو سال جنگ نیز نتوانسته این تصویر منفی را تغییر دهد.

2. نفتالی بنت

نخست‌وزیر سابق (2021 تا 2022) که رهبر ائتلافی متنوع شامل یک حزب عربی بود. شکست انتخاباتی 2022 ضربه سختی به او زد و محبوبیتش بشدت کاهش یافت. اما پس از حوادث هفتم اکتبر و ریزش آرای بنی گانتس، بخشی قابل توجه از بدنه رای‌دهندگان مخالف نتانیاهو به سمت بنت بازگشت. این روزها در بیشتر نظرسنجی‌ها، حزب او حتی از لیکود پیشی گرفته و در صدر است. وضعیت کنونی او از نظر شانس نخست‌وزیری حتی بهتر از نتانیاهو ارزیابی می‌شود، هرچند پایداری این جایگاه هنوز قطعی نیست.

3. یوسی کوهن

رئیس سابق موساد و از نزدیکان دیرین نتانیاهو که روزگاری دست راست او بود و بسیاری گمان می‌کردند جانشینش خواهد شد. پس از پایان مأموریتش در موساد، روابط این دو تخریب شد. کوهن اکنون منتقد جدی نتانیاهو است و او را مسئول مستقیم هفتم اکتبر می‌خواند. او خواستار تشکیل یک جبهه واحد از احزاب مخالف برای سرنگونی کابینه فعلی رژیم صهیونیستی است و تأکید دارد که حاضر نیست نفر دوم بنت یا نفر سوم گانتس باشد، بلکه خود را رهبر آلترناتیو می‌داند. طبق دو نظرسنجی اخیر، حزب احتمالی او بین 4 تا 8 کرسی خواهد داشت که می‌تواند در تعیین نخست‌وزیر بعدی اهمیت به سزایی داشته باشد.

4. گادی آیزنکوت

چهره‌ای نظامی-سیاسی که تازه از بنی گانتس جدا شده است. او در نظرسنجی‌ها بین 5 تا 8 کرسی دارد. تحلیلگران می‌گویند که اگر آیزنکوت با یکی از احزاب اپوزیسیون ائتلاف نکند، ممکن است ناخواسته به تقویت موقعیت نتانیاهو کمک کند، زیرا آرای مخالفان تقسیم خواهد شد.

5. آویگدور لیبرمن

رهبر حزب «اسرائیل خانه ما» که در سال‌های اخیر بین راست‌گرایی میانه و سیاست واقع‌گرایانه نوسان داشته است. او در نظرسنجی‌ها معمولاً بین 10 تا 12 کرسی دارد و پیش‌تر در دوره غیبت نفتالی بنت حتی به مرز 20 کرسی هم رسیده بود. با ورود بنت، بخشی از آرای حامیان او کاهش یافته، ولی هنوز یکی از مهره‌های اصلی صحنه سیاسی در فلسطین اشغالی محسوب می‌شود. بنت و لیبرمن چند بار با هم دیدار کرده‌اند و این امر شایعاتی درباره احتمال همکاری این دو شخصیت ایجاد کرده است. 

6. یائیر لاپید

رهبر رسمی اپوزیسیون و نخست‌وزیر موقت پیش از بازگشت نتانیاهو به قدرت. حزب میانه‌رو متبوع وی «یش عتید» در انتخابات گذشته 24 کرسی گرفت، اما امروز در بدبینانه‌ترین نظرسنجی‌ها فقط 5 کرسی و در بهترین حالت 8 کرسی کسب می‌کند. افت شدید حمایت عمومی، قدرت مانور او را به‌شدت محدود کرده است.

7. یائیر گولان

رهبر حزب دموکرات‌ها که بیش از 10 کرسی در نظرسنجی‌ها دارد. با این حال گرایش قوی او به جناح چپ باعث شده شانس نخست‌وزیری‌اش بسیار اندک باشد و نقش اصلی‌اش در انتخابات آینده، همراهی برای شکست دادن نتانیاهو خواهد بود.

8. بنی گانتس

بنی گانتس تا حدود یک‌سال پس از هفتم اکتبر، محبوب‌ترین چهره سیاسی اسرائیل بود، اما با اشتباهات پی‌درپی در دو سال اخیر این جایگاه را از دست داد. اکنون حزبش در آستانه حد نصاب 4 کرسی است و بدون ائتلاف، خطر حذف کامل او از رقابت جدی است. با این حال گانتس همچنان خود را در زمره مدعیان نخست‌وزیری معرفی می‌کند.

انتهای پیام/