فرارو: ۱۵۰ سال پیش در چنین روزی، فردیناند پورشه به دنیا آمد؛ مهندس نابغه‌ای که سهم بزرگی در تاریخ خودروسازی داشت و علاوه بر دستاوردهای مشهور، چندین اختراع دیگر هم به ثبت رساند.

شیکی از این اختراعات، سیستم کنترل کششی بود که پورشه در دهه ۱۹۳۰ به ثبت رساند؛ چند دهه پیش از اینکه در خودروهای جاده ای مورد استفاده قرار گیرد.

پورشه در دهه ۱۹۳۰ تمرکز زیادی روی بهبود کنترل کشش خودروها داشت. حزب نازی برای نشان دادن قدرت فنی آلمان در مسابقات گرند پری، سرمایه‌های کلانی در اختیار مرسدس و آتو یونیون گذاشت. آتو یونیون با طراحی پورشه، سری خودروهای Type A، B و C را ساخت که موتورهای سوپرشارژ V-16 آنها قدرتی بی‌سابقه داشتند: Type A سال ۱۹۳۳ با ۲۹۵ اسب بخار، Type B سال ۱۹۳۴ با ۳۷۵ اسب بخار و Type C سال ۱۹۳۵ با قدرت شگفت‌انگیز ۵۲۰ اسب بخار.

با وجود این قدرت، مشکلات کشش همواره مهندسان را به چالش می‌کشید. پورشه برای حل این مشکل دست به کار شد. او در سال ۱۹۳۳ یک نسخه ابتدایی از دیفرانسیل محدودکننده لغزش (LSD) را اختراع و ثبت کرد. پورشه در سال ۱۹۳۵ با همکاری شرکت ZF، نمونه عملی دیفرانسیل خود را روی مدل Type C نصب کرد. حتی نسخه هیل کلایمب Type C از چرخ‌های دوگانه عقب بهره می‌برد، چرا که لاستیک‌های موجود توان تحمل نیروی V-16 را نداشتند.

اما ابتکار واقعی پورشه، سیستم کنترل کشش بود. پورشه در سال ۱۹۳۷ یک سیستم کنترل کشش را ثبت اختراع کرد و این اختراع در سال ۱۹۴۰ تأیید شد. این سیستم تقریبا ۳۵ سال قبل از استفاده در خودروهای جاده‌ای، مانند Buick Max-Trac در سال ۱۹۷۱، طراحی شده بود.

سیستم پورشه، به طور مکانیکی سرعت چرخ‌های محرک و غیرمحرک را مقایسه می‌کرد و در صورت برتری سرعت چرخ‌های محرک، اهرم‌هایی متصل به کاربراتور موتور فعال می‌شدند تا گشتاور موتور کاهش یابد. حتی نسخه الکتریکی این سیستم نیز از ژنراتورهایی برای هر محور استفاده می‌کرد و اختلاف ولتاژ موجب فعال شدن اهرم و روشن شدن چراغ هشدار روی داشبورد می‌شد.

به عبارت دیگر، پورشه یک سیستم کنترل کشش کاملاً مکانیکی طراحی کرد که سال‌ها قبل از سیستم‌های مشابه مدرن ارائه شده بود؛ ایده‌ای که پایه بسیاری از سیستم‌های امروزی کنترل کشش و پایداری خودروهاست. با این حال، مشخص نیست که پورشه این اختراع را روی خودروهای جاده‌ای آزمایش کرده باشد.

با شروع جنگ جهانی دوم، مسابقات گرند پری متوقف شد و پورشه مدتی تحت بازداشت متفقین بود. نقش پورشه در ساخت فولکس‌واگن بیتل و برخی خودروهای نظامی، همراه با استفاده از کارگران اجباری در کارخانه، نشان‌دهنده همکاری او با رژیم نازی بود.

پورشه در سال ۱۹۴۸ تبرئه شد و در همان زمان، پسرش فری پورشه شرکت پورشه امروزی را در اتریش تأسیس کرد و مدل ۳۵۶ را معرفی نمود. فردیناند پورشه در سال ۱۹۵۱ در اشتوتگارت درگذشت. امروز، در ۱۵۰مین سالگرد تولد پورشه نبوغ مهندسی و سهم او در خودروسازی را ارج می‌نهیم و واقعیت‌های تاریخی و ابعاد اخلاقی زندگی‌ او را فراموش نمی کنیم.