به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اسپیس، این عکس که در ۱۳ آگوست گرفته شده، میدانی از این برآمدگی‌ها را در مکانی به نام «کرلاگونا» (Kerrlaguna )نشان می‌دهد. کاوشگر استقامت در این محل مشغول بررسی چگونگی شکل گیری چشم انداز توسط بادهای مریخی است.

طبق بیانیه اخیر ناسا، این فعالیت بخشی از تلاش گسترده‌تر برای درک بهتر محیط مریخ است.

در بیانیه این سازمان آمده است: روی مریخ گذشته بر سنگ ها هک شده است اما حال حاضر روی شن ها نوشته می شود.

Megaripple ها یا موج بزرگ در حقیقت پشته های شنی است که حدود یک متر ارتفاع دارند. این پشته های شنی در سراسر سطح مریخ یافت می شوند و اندازه های مختلفی دارند.

بسیاری از محققان معتقدند آنها بقایای دوره ای هستند که مریخ اتمسفری سنگین تر و بادهایی قدرتمندتر داشت که نشان دهنده تغییر در آب وهوا طی میلیون ها سال است. در برخی از آنها حتی نشانه هایی از شکستگی تاج‌ها وجود دارد که نشان دهنده قرار گرفتن طولانی مدت در معرض شرایط متغیر است. در کرلاگونا، موج های بزرگ غیرفعال در نظر گرفته می‌شوند. این بدان معناست که در سال‌های اخیر به طور قابل مشاهده‌ای تغییر نکرده‌اند. تحقیقات قبلی نشان داده بود برخلاف موج‌های روی زمین که دائماً تحت تأثیر باد و آب تغییر می‌کنند، موج های مریخی از شن ریز در زیر لایه‌ای از دانه‌های درشت تشکیل شده‌اند. این امر باعث می‌شود که آنها در برابر جابجایی توسط باد مقاوم‌تر باشند.

با این حال، مشاهدات ماهواره‌ای با وضوح بالا نشان داده‌اند که برخی از موج های بزرگ در سراسر مریخ حرکت می‌کنند. البته این سازندها به آرامی و هر ۹ سال زمینی حدود یک متر می‌خزند. به گفته محققان هرچند این حرکت در مقایسه با تپه‌های شنی فعال کند است، اما همچنان نشان می دهد سطح مریخ از نظر زمین‌شناسی آنطور که زمانی تصور می‌شد، مرده نیست.