به گزارش خبرگزاری تسنیم، قرارداد تازه‌ امضا شده UFC برای فروش حق پخش انحصاری مسابقات در ایالات متحده یکی از بزرگترین اتفاقات دنیای ورزش در تابستان پیش‌ رو است. این قرارداد نه‌ تنها از نظر مالی یک جهش بزرگ به شمار می‌آید، بلکه نقشی کلیدی در جهانی‌سازی برند UFC ایفا خواهد کرد.

بر اساس مفاد این توافق؛ UFC طی هفت سال آینده سالانه 1.1 میلیارد دلار درآمد خواهد داشت؛ عددی که تقریباً دو برابر توافق قبلی این سازمان با ESPN است. همکاری UFC با ESPN از سال 2019 آغاز شد و قرار بود در پایان سال 2025 خاتمه یابد. طبق توافق‌ اصلاح‌ شده‌ فعلی، UFC سالانه 550 میلیون دلار از ESPN دریافت می‌کرد.

با وجود افت‌وخیزهای اخیر در صنعت رسانه‌های ورزشی و کاهش نسبی علاقه عمومی، بسیاری تصور نمی‌کردند که UFC بتواند به رقم یک میلیارد دلار در سال دست یابد اما نه‌ تنها به آن دست یافت، بلکه مبلغی فراتر از آن را تضمین کرد.

دانا وایت، رئیس UFC درباره این قرارداد اظهار داشت: این توافق‌نامه UFC را در کنار بزرگترین ورزش‌های دنیا قرار می‌دهد. پوشش ارائه‌ شده توسط شبکه‌های پارامونت و CBS در قالب این ساختار جدید یک پیروزی بزرگ برای ورزشکاران ما و همچنین تمام هواداران این رشته به شمار می‌رود.

مسابقات بیشتر، دسترسی آسان‌تر
تعداد رویدادها کاهش نخواهد یافت و طبق برنامه سالانه 43 مبارزه برگزار خواهد شد؛ 13 رویداد شماره‌گذاری‌ شده و 30 مسابقه در قالب سری Fight Night. همه این مسابقات از طریق سرویس Paramount در دسترس خواهد بود و چند رویداد شماره‌گذاری‌ شده نیز به‌ صورت رایگان از شبکه CBS پخش خواهد شد. این اقدام به منظور افزایش دسترسی و جذب مخاطبان جدید صورت گرفته است. حتی یک رویداد ویژه در کاخ سفید نیز برای تابستان آینده در نظر گرفته شده است.

در این بین شاید مهمترین تغییر، کنار گذاشته شدن کامل مدل پخش پولی (PPV) باشد؛ مدلی که برای سال‌ها ستون اصلی درآمد UFC به‌شمار می‌رفت.

پایان دوره PPV؟‌
زمانی، فروش پخش‌های پولی مستقیماً درآمد UFC را تأمین می‌کرد و برنامه‌ریزی برای مبارزات پربیننده از اهمیت حیاتی برخوردار بود اما اکنون، تمام رویدادها در اشتراک Paramount گنجانده شده‌اند. برای مقایسه، PPV آخرین رویداد شماره‌گذاری‌ شده UFC 319 معادل 42 دلار هزینه داشت، در حالی که اشتراک ماهانه Paramount تنها 7.99 دلار است. با پرداخت 5 دلار بیشتر کاربران می‌توانند محتوای بدون تبلیغات را نیز دریافت کنند.

مدل PPV، همان‌طور که مارک شاپیرو، مدیرعامل TKO اشاره می‌کند، دیگر مناسب دنیای امروز نیست: این فقط یک مدل قدیمی است. اکنون در پخش‌های پولی چه چیزی نمایش داده می‌شود؟ گاهی یک مسابقه بوکس بزرگ که از نیمه‌ شب شروع می‌شود، یا چند فیلم در DirecTV. این یک دیوار مصنوعی است، مانعی برای هواداران.

در سال‌های نه‌ چندان دور، مدل PPV هنوز سودآور بود. بین سال‌های 2016 تا 2021، پنج رویداد توانستند از مرز 1.5 میلیون خرید PPV عبور کنند که در همه آنها حضور کانر مک‌گرگور نقش کلیدی داشت. خود او نیز اخیراً اعلام کرد؛ «خداحافظ UFC PPV. افتخار می‌کنم که در دوران سلطنت خود، پادشاه بودم.»

با وجود کاهش اهمیت فروش، UFC همچنان از قرارداد خود با ESPN درآمد قابل‌توجهی داشت. حالا، با حذف PPV، این سازمان به دنبال گسترش دسترسی و جذب مخاطبان جدید است؛ البته، دانا وایت احتمال بازگشت مدل PPV را کاملاً رد نمی‌کند: در حال حاضر در این قرارداد هیچ PPV وجود ندارد اما اگر یک ستاره جدید ظاهر شود یا مبارزه‌ای غیرمنتظره شکل گیرد، ممکن است یک PPV مستقل برگزار شود. این مدل هنوز به‌ طور کامل منسوخ نشده است.

تأثیر قرارداد بر کیفیت مسابقات و وضعیت مبارزان
در تئوری، UFC می‌تواند مسابقات سالانه را با کیفیت پایین برگزار کند و همچنان درآمد تضمین‌ شده خود را دریافت کند اما در عمل، چنین کاری به وجهه سازمان آسیب خواهد زد و احتمالاً مفاد انعطاف‌پذیر قرارداد با پارامونت نیز مانع چنین رویکردی خواهد شد. رقابت‌های سطح بالا به نفع همه طرف‌هاست.

در این بین ستاره‌ای با سطح شهرت کانر مک‌گرگور فعلاً وجود ندارد اما مبارزانی چون ایلیا توپوریا و حمزه چیمایف توانسته‌اند توجه زیادی جلب کنند. از سوی دیگر؛ برخی از مبارزان که پیشتر درصدی از درآمد PPV را دریافت می‌کردند، ممکن است نگران وضعیت خود باشند. ژرژ سنت از جمله کسانی بود که پیشتر درباره از دست رفتن نفوذ مبارزان در مذاکرات با مدیریت UFC ابراز نگرانی کرده بود.

حقیقت این است که ساختار قراردادها برای هر مبارز متفاوت است. به‌ عنوان نمونه، اسلام ماخاچف درباره وضعیت خود گفته است: من قراردادی دارم که درصد زیادی از PPV در آن لحاظ نشده است. درآمد اصلی‌ام از خود قرارداد و پاداش‌های مشخص است. چون بیشتر در ابوظبی مبارزه می‌کنم، PPV زیادی فروخته نمی‌شود؛ بنابراین، تمرکز اصلی بر روی دستمزد پایه است.

مارک شاپیرو نیز تأکید کرده است که قراردادهای فعلی به‌ گونه‌ای بازنگری خواهند شد که همه طرف‌ها به‌ ویژه مبارزان از آن سود ببرند. دانا وایت نیز وعده افزایش چشمگیر پاداش‌ها را داده است و گفته: ما تا ژانویه فرصت داریم تا همه جزئیات را بررسی و تنظیم کنیم. پاداش‌ها به‌ وضوح افزایش خواهند یافت و میلیون‌ها دلار بیشتر به مبارزان پرداخت خواهد شد. ما تیمی حرفه‌ای در بخش مالی داریم که این روند را به بهترین شکل مدیریت خواهند کرد.

نفع پارامونت از این قرارداد چیست؟
خرید حقوق پخش UFC نخستین حرکت بزرگ مدیرعامل جدید پارامونت، دیوید الیسون پس از ادغام این شرکت با Skydance Media محسوب می‌شود. UFC در ابتدا قصد داشت حق پخش رویدادهای مختلف را به شبکه‌های جداگانه بفروشد اما الیسون اصرار داشت که بسته کامل را خریداری کند. او گفته است؛«UFC یک دارایی بی‌همتاست که شاید هر دهه تنها یک‌ بار شانس خرید آن پیش بیاید.»

در حال حاضر UFC در آمریکا حدود 100 میلیون هوادار دارد که از سال 2019 تاکنون 25 درصد به این رقم اضافه شده است. نکته جالب اینجاست که این رشد در شرایطی اتفاق افتاده که دو مانع مالی (paywall) در ESPN وجود داشته‌اند. پارامونت همچنین می‌تواند در آینده حقوق بین‌المللی UFC را نیز خریداری کند. برخلاف ESPN، پارامونت ظرفیت گسترش جهانی دارد و این می‌تواند گام بعدی در مسیر رشد باشد. افزون بر این، این شرکت حق تولید محتوای اصلی از جمله فیلم یا مستند درباره UFC را نیز خواهد داشت.

در حال حاضر، پارامونت حق پخش رقابت‌هایی چون لیگ قهرمانان اروپا، لیگ اروپا، مسابقات مسترز گلف، بسکتبال NCAA و NFL را در اختیار دارد اما اکثر قراردادهای بزرگ برای پخش مسابقات لیگ‌های برتر سال‌ها پیش بسته شده‌اند. UFC تنها فرصت باقی‌مانده برای خرید یک برند ورزشی جهانی و در حال رشد بود و پارامونت از این فرصت به‌ خوبی بهره برده است.

پاتریک کراکس، تحلیلگر رسانه معتقد است این قرارداد پارامونت را به شرکتی باثبات‌تر تبدیل می‌کند. رابرت فیشمن، تحلیلگر دیگر، پیش‌بینی می‌کند که UFC می‌تواند دست‌کم 6 میلیون مشترک جدید به Paramount اضافه کند. این در حالی است که ESPN حدود 24 میلیون و Paramount حدود 77 میلیون مشترک دارند.

مارک شاپیرو تأکید کرده که برای دستیابی به این رشد، علاوه بر قیمت مناسب، باید دسترسی نیز افزایش یابد. حذف PPV به این هدف کمک می‌کند و فرصت جذب مخاطبانی را فراهم می‌سازد که پیشتر به دلیل هزینه بالا جذب نمی‌شدند.

آری امانوئل، مدیرعامل TKO نیز معتقد است که این قرارداد در بلندمدت برای همه طرف‌ها سودمند خواهد بود؛ چرا که UFC محتوایی پایدار و پیوسته برای شبکه‌ها فراهم می‌کند که حفظ مخاطب را آسان‌تر می‌سازد.

UFC حالا به‌ درستی در مسیر رقابت با لیگ‌های ورزشی بزرگ دنیا قرار گرفته است. به‌ عنوان نمونه، لالیگای اسپانیا برای پنج سال حق پخش خود را به قیمت 5.59 میلیارد دلار واگذار کرده، سری آ ایتالیا نیز 4.8 میلیارد دلار. NBA قراردادی 11 ساله و 76 میلیارد دلاری و NFL قراردادی 105 میلیارد دلاری با شبکه‌های مختلف بسته‌اند. MLB نیز قرارداد 7 ساله‌ای به ارزش 12.2 میلیارد دلار دارد.

با آنکه UFC هنوز با این ارقام فاصله دارد اما در حوزه MMA هیچ رقیبی ندارد و با برداشتن گام‌هایی مشابه می‌کوشد به جمع غول‌های رسانه‌ای بپیوندد. درآمد سالانه 1.4 میلیارد دلاری و این قرارداد پخش رسانه‌ای عظیم نشان می‌دهد که UFC نه‌ تنها دچار بحران نیست، بلکه آینده‌ای بسیار روشن در انتظار آن است.

انتهای پیام/