به گزارش سلامت نیوز به نقل از neurosciencenews، مطالعهای با شرکت بیش از ۱۳،۰۰۰ فرد بزرگسال نشان داد افرادی که حس قویتری از هدف در زندگی دارند، ۲۸٪ کمتر در معرض خطر زوال شناختی (شامل اختلال خفیف شناختی و زوال عقل) هستند حتی در صورتی که زمینه ژنتیکی یا سایر عوامل خطر را در نظر بگیریم.
این اثر در میان نژادها و قومیتهای مختلف ثابت باقی ماند و باعث تأخیر هرچند جزئی (بیش از یک ماه) در شروع افت شناختی در طول ۸ سال شد. یافتهها نشان میدهد که ایجاد هدف از طریق روابط، اهداف شخصی یا فعالیتهای معنادار میتواند به حفظ سلامت مغز در دوران سالمندی کمک کند.
نکات کلیدی:
-
کاهش خطر زوال عقل: داشتن هدف در زندگی خطر زوال شناختی را تا ۲۸٪ کاهش میدهد.
-
اثر گسترده: این اثر مثبت در میان گروههای نژادی، قومی و حتی افراد با ریسک ژنتیکی بالا نیز مشاهده شد.
-
ارزان و در دسترس: هدفمندی یک راهکار ایمن، بدون دارو و مقرونبهصرفه برای محافظت از مغز است.
داشتن هدف چگونه به مغز کمک میکند؟
مطالعات قبلی درباره "مناطق آبی" (Blue Zones) (مناطقی در جهان که مردم طول عمر بیشتری دارند) نشان دادهاند که داشتن هدف در زندگی ممکن است به افزایش طول عمر کمک کند.
اکنون تحقیق جدیدی از دانشگاه UC Davis نشان میدهد که هدفمندی در زندگی میتواند خطر ابتلا به زوال عقل را نیز کاهش دهد.
پروفسور آلیزا وینگو، نویسنده ارشد مقاله:"یافتههای ما نشان میدهد که داشتن هدف در زندگی، باعث افزایش مقاومت مغز در برابر افت عملکرد شناختی میشود حتی در افرادی که دارای ژن خطر آلزایمر هستند."
چه چیزهایی حس هدف را در زندگی تقویت میکنند؟
در این مطالعه، شرکتکنندگان مستقیماً در مورد فعالیتهایی که به زندگیشان هدف میداد پرسش نشد. اما تحقیقات قبلی نشان دادهاند که افراد سالمند از روشهای مختلفی احساس هدفمندی پیدا میکنند (که در فرهنگ ژاپن به آن ایکیگای گفته میشود):
-
روابط انسانی: مراقبت از خانواده، گذراندن وقت با نوهها، حمایت از همسر یا دوستان
-
کار یا داوطلبی: ادامه فعالیتهای شغلی، مشاوره دادن، یا مشارکت در امور خیریه
-
ایمان یا معنویت: اعتقادات مذهبی، انجام آیینهای دینی، شرکت در جوامع مذهبی
-
اهداف شخصی: دنبال کردن سرگرمیها، یادگیری مهارتهای جدید، یا رسیدن به موفقیتهای فردی
-
خدمت به دیگران: نیکوکاری، مراقبت از بیماران، کمک به دیگران یا فعالیتهای اجتماعی
تأخیر در شروع زوال شناختی
افرادی که حس هدف قویتری داشتند، نسبت به دیگران دیرتر دچار افت شناختی شدند.اگرچه این تأخیر بهطور میانگین تنها حدود ۱.۴ ماه در طول ۸ سال بود، اما در مقایسه با درمانهای دارویی موجود بسیار قابلتوجه است.
روش انجام مطالعه
-
این تحقیق بر اساس دادههای مطالعهی ملی «سلامت و بازنشستگی» (Health and Retirement Study) انجام شد که با حمایت مؤسسه ملی سالمندی آمریکا (NIA) برگزار شده است.
-
بیش از ۱۳۰۰۰ نفر، با سن ۴۵ سال به بالا و بدون زوال شناختی، برای حداکثر ۱۵ سال مورد پیگیری قرار گرفتند.
-
از پرسشنامهی ۷ مادهای روانشناسی Ryff برای سنجش هدفمندی در زندگی استفاده شد. نمونه سوالها:
-
"من در اجرای برنامههایی که برای خودم میگذارم فعال هستم."
-
"در زندگیام حس جهت و هدف دارم."
-
-
پاسخها در طیف ۱ تا ۶ (از "کاملاً موافق" تا "کاملاً مخالف") نمرهگذاری شده و میانگین گرفته شد.
-
وضعیت شناختی شرکتکنندگان هر دو سال یکبار با تست تلفنی ارزیابی شد.
محدودیتها و نقاط قوت مطالعه
نقاط قوت:
-
نمونهی بسیار بزرگ
-
بررسی تنوع نژادی، تحصیلات، افسردگی و ریسک ژنتیکی
محدودیت مهم:
-
این مطالعه تنها یک ارتباط آماری نشان داده و علت و معلول را اثبات نمیکند. (یعنی مشخص نیست هدفمندی باعث کاهش زوال عقل میشود یا برعکس)