به گزارش خبرگزاری تسنیم، از سال آینده مقررات فنی جدیدی در فرمول یک لازم‌الاجرا خواهد شد؛ مقرراتی که پادوک آنها را جاه‌طلبانه‌ترین تغییرات در تاریخ این ورزش توصیف کرده است. خودروهای فصل 2026 از آیرودینامیک فعال نسل نوین و واحدهای قدرت بازطراحی‌شده بهره‌مند خواهند شد؛ فناوری‌هایی که موجب شتاب‌گیری خیره‌کننده خودروها در خروج از پیچ‌ها می‌شوند اما در عین حال می‌توانند باعث کاهش شدید قدرت در انتهای مسیرهای مستقیم شوند.

در حالی که حداکثر سرعت این خودروها به حدود 400 کیلومتر بر ساعت خواهد رسید، رانندگان باید تقریباً از نو رانندگی با خودروهای فرمول یک را بیاموزند. در ادامه به تشریح ویژگی‌های نسل آینده خودروهای فرمول یک خواهیم پرداخت.

خودروهای جمع‌وجورتر و سبک‌تر
بازنگری در قوانین فنی با هدف افزایش هیجان، نزدیکی و غیرقابل‌پیش‌بینی بودن رقابت‌ها انجام شده است. یکی از مشکلات اصلی خودروهای کنونی، ابعاد بزرگ و وزن زیاد آنهاست. برگزارکنندگان با در نظر گرفتن تجربیات سال‌های اخیر، در تلاش‌ هستند تا خودروهای فصل آینده را کوچکتر و سبک‌تر سازند.

هرچند کاهش ابعاد چشمگیر نخواهد بود؛ عرض خودروها 20 سانتی‌متر کمتر و طول آنها 10 سانتی‌متر کوتاه‌تر خواهد شد اما وزن خودروها 30 کیلوگرم کاهش می‌یابد و به 768 کیلوگرم خواهد رسید. با این حال، هنوز از خودروهای فصل 2021 که وزنی معادل 752 کیلوگرم داشتند، سنگین‌تر هستند. این تغییرات، اگرچه نسبتاً محدود هستند اما گامی مثبت در مسیر بهبود عملکرد به شمار می‌آیند.

لاستیک‌ها نیز باریک‌تر خواهند شد؛ به‌ طوری‌که تایرهای جلو 2.5 سانتی‌متر و تایرهای عقب 3 سانتی‌متر کاهش عرض خواهند داشت. شرکت پیرلی اطمینان داده است که این کاهش تأثیر چشمگیری بر چسبندگی نخواهد داشت، زیرا تلاطم هوای ناشی از چرخ‌ها نیز کاهش خواهد یافت.

آیرودینامیک فعال بدون اثر زمین
در حوزه آیرودینامیک، مهمترین تغییر، کنار گذاشتن کامل پدیده اثر زمین (Ground Effect) است. از فصل آینده، خودروها به کف‌هایی تقریباً صاف مجهز خواهند شد؛ مشابه طراحی پیش از سال 2022. این موضوع به تیم‌ها امکان می‌دهد خودروها را با سفتی کمتری تنظیم کنند، چرا که دیگر نیازی به پلتفرم‌های بسیار سخت برای حفظ نیروی رو به پایین نخواهد بود. به‌ این ترتیب، نیروی رو به پایین نیز در اثر لرزش‌های مسیر از بین نخواهد رفت و رانندگی برای رانندگان طبیعی‌تر خواهد بود.

مهمتر از آن، ورود رسمی آیرودینامیک فعال است: رانندگان نه‌ تنها قادر خواهند بود مانند گذشته بال عقب را باز کنند (همانند سیستم DRS)، بلکه اکنون می‌توانند بال جلو را نیز تنظیم نمایند. خودروها به‌ صورت پیش‌فرض در «حالت Z» قرار دارند اما در بخش‌هایی از مسیر که از پیش تعیین شده، می‌توانند به «حالت X» سوئیچ کنند؛ حالتی که در آن، تیغه‌های بال‌ها بالا می‌رود تا مقاومت هوا کاهش یابد و سرعت افزایش پیدا کند.

پیشرانه‌های نسل آینده
تحول دیگر، تغییرات چشمگیر در بخش واحد قدرت است. اگرچه موتورهای فصل آینده همچنان از نوع V6 توربو هیبرید با حجم 1.6 لیتر خواهند بود اما برای کاهش پیچیدگی و هزینه، مولد انرژی گرمایی (MGU-H) حذف شده است. از این پس، بازیابی انرژی صرفاً توسط MGU-K انجام می‌شود؛ یعنی سیستم بازیابی انرژی جنبشی هنگام ترمزگیری.

نقش بخش الکتریکی به‌ طور قابل توجهی افزایش یافته است. در حال حاضر، تنها 16 درصد از قدرت از طریق سیستم هیبریدی تولید می‌شود اما در نسل آینده، این سهم به 47 درصد می‌رسد. خروجی MGU-K نیز از 120 کیلووات (163 اسب بخار) به 350 کیلووات (476 اسب بخار) خواهد رسید. این در حالی است که توان موتور احتراق داخلی از 630 کیلووات (857 اسب بخار) به 400 کیلووات (544 اسب بخار) کاهش خواهد یافت. در مجموع، توان کل همچنان 750 کیلووات (معادل 1020 اسب بخار) باقی خواهد ماند.

بر اساس پیش‌بینی‌ها، MGU-K جدید باید تقریباً دو برابر انرژی بیشتری جمع‌آوری کند. این بدان معناست که رانندگان باید سبک رانندگی خود را تغییر دهند و در هنگام ترمزگیری، تلاش بیشتری برای بازیابی انرژی انجام دهند. با این حال، نگرانی‌هایی درباره سرعت تخلیه باتری‌ها در مسیرهای سریع وجود دارد. کارشناسان هشدار داده‌اند که ممکن است خودروها در مسیرهای مستقیم، دچار افت ناگهانی قدرت شوند.

ورود ویژگی جدید: حالت لغو دستی (Manual Override)
یکی از نوآوری‌های چشمگیر فصل آینده، قابلیت «لغو دستی» است. این حالت به رانندگان امکان می‌دهد در هر بخشی از پیست برخلاف محدودیت‌های اعمال‌شده برای آیرودینامیک فعال به‌ طور موقت از افزایش توان بهره‌مند شوند. به‌ نظر می‌رسد این قابلیت می‌تواند به یک ابزار تاکتیکی مهم برای سبقت‌گیری تبدیل شود و لحظه‌های هیجان‌انگیز و غیرقابل‌پیش‌بینی را در مسابقات رقم بزند.

فرمول یک متفاوت در افق
همان‌طور که شارل لکلرک نیز پیشتر بیان کرده بود، رانندگان باید بسیاری از عادت‌های رانندگی گذشته را کنار بگذارند و دوباره فن رانندگی با خودروهای فرمول یک را بیاموزند. شبیه‌سازی‌ها نشان می‌دهد که به لطف قدرت چشمگیر بخش هیبریدی، خودروها دارای دینامیک شتاب بی‌سابقه‌ای خواهند بود و مانند گلوله از پیچ‌ها خارج می‌شوند.

گفته می‌شود حداکثر سرعت این خودروها به حدود 400 کیلومتر در ساعت می‌رسد؛ رکوردی که از سرعت فعلی ثبت‌ شده در فرمول یک یعنی 378 کیلومتر در ساعت توسط والتری بوتاس در تعیین خط باکو 2016 پیشی خواهد گرفت. با این حال، هنوز نگرانی‌هایی درباره تخلیه سریع باتری وجود دارد. فیا وعده داده است که شرایط را زیر نظر خواهد گرفت و در صورت بروز مشکل، اقدامات اصلاحی انجام خواهد شد.

از سوی دیگر، رانندگان در آزمایش‌های شبیه‌سازی از تغییرات شدید در نیروی رو به پایین هنگام فعال‌سازی حالت X گلایه کرده‌اند؛ تغییراتی که می‌تواند کنترل خودرو را دشوار کند. هنوز به‌ درستی مشخص نیست که ویژگی «لغو دستی» دقیقاً چگونه عمل خواهد کرد، تأثیر آن چقدر محسوس خواهد بود و آیا بسته به ماهیت مسیر و استراتژی‌ها، عملکرد متفاوتی خواهد داشت یا خیر.

آنچه مسلم است، اینکه در فصل 2026 با فرمول یکی کاملاً متفاوت روبرو خواهیم بود؛ با خودروهایی انقلابی، قوانین نوین و چالشی جدید برای همه از تیم‌ها و مهندسان گرفته تا رانندگان و هواداران.

انتهای پیام/