به گزارش خبرگزاری مهر، اکبر نصراللهی، رئیس دانشکدگان جامعه و رسانه در جمع خبرنگاران در سیرجان گفت: تنوع، توجه به نیازهای مردم، تولید محتوای اختصاصی و پرداخت متفاوت، راز موفقیت رسانه‌ها در جلب افکار عمومی و اثرگذاری است.

نصراللهی، با تاکید بر ضرورت اتخاذ راهبردهای «امیدزایی» و «راه‌حل محوری» در تولید و پوشش اخبار، هشدار داد: رقابت خبرنگاران در تولید اخبار منفی و طرح مشکل بدون تلاش برای ارائه راه‌حل و همچنین رواج پدیده «باج‌نیوزها» و «دروغ راست»، امنیت ملی و روحی و روانی مردم را تهدید می‌کند.

وی همچنین با اشاره به پیشرفت تکنولوژی‌های ارتباطی و تحولات گسترده رسانه‌ای افزود: سوژه‌یابی دیگر فقط در انحصار رسانه‌های رسمی نیست. همه می‌توانند سوژه خلق و منتشر کنند؛ رسانه‌هایی که به نیازها و ذائقه مخاطبان توجه نکنند، مخاطب خود را از دست می‌دهند.

نویسنده کتاب مدیریت پوشش اخبار بحران در رسانه‌های حرفه‌ای تاکید کرد: در اصل تعدد و تکثر رسانه‌ها، مثل گذشته فقط رسانه‌های رسمی «دربان» خبر نیستند بلکه مردم هم «دربان خبر» هستند و از بین موضوعات مختلف برخی موضوعات را انتخاب می‌کنند؛ هر چقدر بین انتخاب مردم و دروازه‌بانی خبرنگاران از مسائل جامعه فاصله کمتری باشد، آن رسانه اثرگذارتر و در جذب مخاطبان موفق‌تر است.

رئیس دانشکدگان جامعه و رسانه تصریح کرد: خبرنگاری که به مشکلات مردم توجه نداشته باشد، خبرنگار نیست اما باید طرح هر مشکلی در رسانه‌ها، به همراه راه حل باشد اگر این اتفاق بیفتد روایت خبر، «روایت امیدزا»، خواهد بود.

او با اشاره به ظرفیت‌های سیرجان گفت: سیرجان فقط معدن سنگ‌آهن ندارد؛ معادن فرهنگی و انسانی این شهر در زندگی مردم نهفته است. خبرنگاران باید این سوژه‌های ناب را کشف و روایت کنند.

نصراللهی تأکید کرد: سوژه‌یابی، مهم‌ترین گام کار رسانه‌ای است. رسانه‌ای که سوژه‌های جامعه را به‌موقع شناسایی و جذاب و جامع روایت کند، در جنگ روایت‌ها پیروز است. غفلت از نیازهای مردم، رسانه را بازنده می‌کند.

وی با اشاره به تبعات رقابت رو به افزایش در پوشش موضوعات منفی گفت: رسانه حرفه‌ای و مسئول فقط مشکلات را مطرح نمی‌کند؛ راه‌حل‌ها را هم ارائه می‌دهد. این نشانه مسئولیت‌پذیری است.

نصراللهی درباره روش‌های سوژه‌یابی گفت: همه جا محل کار و همه چیز سوژه است. نگاه رسانه باید از زاویه نیازهای مردم باشد.

نویسنده کتاب راهنمای پوشش خبری با تشریح روش‌های سوژه‌یابی از جمله تشابه، تعمیم و تضاد گفت: سوژه‌یابی ابتکاری بهترین روش است و اگر فقط ۱۵ درصد موضوعات و نوع پوشش از خود رسانه باشد، مردم دیگر شاهد موضوعات مشابه و تکراری و کسل کننده در رسانه‌های مختلف نخواهند بود بلکه از انبوهی از رسانه‌های جدید و متنوع بهره‌مند خواهند شد.

او در تشریح مدل «۷۰-۱۵-۱۵» گفت: معمولاً به دلایل مختلف، نوع و پرداخت «۱۵ درصد سوژه‌ها تکراری است و ۷۰ درصد موضوعات هم، عمومی و در دسترس همه رسانه‌ها است در مورد ۱۵ درصد موضوع و پرداخت تکراری، قدرت مانور خبرنگاران و رسانه‌ها محدود است اما در خصوص ۷۰ درصد سوژه‌های در دسترس همه رسانه‌ها می‌توان با بسته‌بندی، تنظیم و عرضه متفاوت آنها را اختصاصی و موضوعات را رو مال خود کرد.

رئیس دانشکدگان جامعه و رسانه دو شاخص مهم ارزیابی خبرنگاران و رسانه‌ها را تولید و پرداخت اختصاصی دانست و گفت: هرچه قدرت خبرنگاران و رسانه‌ها در تولید و پرداخت اختصاصی و اختصاصی‌سازی بیشتر باشد، موفقیت آنها در جذب مخاطب و اثرگذاری و تنوع محتوای عرضه شده بیشتر خواهد بود.

نصراللهی با تشریح چگونگی اثرگذاری اعتقاد به هر کدام از نظریه‌های ارتباطی، راهبردها و رویکردها رسانه‌ای در سوژه‌یابی و سوژه‌پردازی گفت: اعتقاد و ایمان به برخی از نظریه‌ها مثل نظریه تزریقی، باعث می‌شود برخی از سوژه‌های مورد نیاز مردم «انکار» یا در موردش «سکوت» یا «کوچک نمایی» شود و اما اعتقاد و باور به نظریه‌هایی که مخاطبان رو فعال و «گیت‌کیپر» فرض می‌کنند، باعث «واقع‌نمایی سوژه‌ها» خواهد شد.

این استاد ارتباطات و رسانه با انتقاد از پوشش موضوعات راهبردی با رویکرد رویدادی و کمی و سنتی در رسانه‌ها گفت: رسانه‌ها باید برای موضوعات راهبردی و مورد نیاز مردم، رویکرد کیفی، روندی و تعاملی داشته باشند.

رئیس دانشکدگان جامعه و رسانه در پایان تأکید کرد: رسانه‌ها باید در پرداخت سوژه‌ها توازن را رعایت کنند و به ارزش‌ها، اقشار، مناطق و موضوعات مختلف، متناسب با وزن و اعتبارشان، توجه داشته باشند.