پانکین در نشست عمومی مجمع «دوران نو – مسیرهای نو» گفت: در بانک جهانی، که آمریکا عملاً از طریق حق وتو به‌عنوان سهام‌دار اصلی آن را کنترل می‌کند، منابع به سمت حل چالش‌های فوری که کشورهای در حال توسعه و اقتصادهای نوظهور جهان جنوب به طور مداوم در مجامع سازمان ملل، گروه 20 و دیگر عرصه‌ها مطرح می‌کنند، هدایت نمی‌شود.

این دیپلمات روسی افزود: در عوض، بودجه‌ها صرفاً بر اساس خطوط سیاسی تخصیص می‌یابد.

وی با بیان این که دبیرخانه‌های نهادهای مالی بین‌المللی «تحت تأثیر جدی سیاسی غرب قرار گرفته‌اند»، گفت: از طریق بانک (جهانی) برای حمایت از رژیم زلنسکی بیشتر هزینه می‌شود تا برای کل آفریقا.

پانکین همچنین خاطرنشان کرد که مراکز قدرت اقتصادی اکنون از غرب به‌ویژه به سوی اوراسیا، و همچنین به سمت آمریکای لاتین و آفریقا در حال انتقال هستند.

بانک جهانی یکی از نهادهای اصلی تأمین مالی توسعه در جهان است که در سال 1944 به منظور بازسازی کشورها پس از جنگ جهانی دوم و حمایت از پروژه‌های زیربنایی در کشورهای در حال توسعه تأسیس شد.

با وجود این، ساختار تصمیم‌گیری آن به گونه‌ای است که آمریکا نفوذ تعیین‌کننده‌ای دارد و می‌تواند مسیر تخصیص منابع را هدایت کند.

از زمان آغاز جنگ اوکراین، غرب و نهادهای مالی وابسته به آن، از جمله بانک جهانی، بسته‌های گسترده‌ای برای حمایت از دولت زلنسکی تصویب کرده‌اند.

این در حالی است که قاره آفریقا با مشکلاتی چون کمبود سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها، بدهی‌های سنگین و بحران‌های انسانی روبه‌رو است و نیازمند منابع بیشتری برای توسعه پایدار محسوب می‌شود.