برترین‌ها: در حالی که بحران قطعی برق در ایران به یک معضل روزمره تبدیل شده، اخیراً توییتی منتشر شد که در آن یکی از کاربران پیشنهاد داده بود که «نیم ساعت برق بیشتر در سایر مناطق قطع شود تا در خوزستان و جنوب کشور کمتر قطعی برق رخ دهد، چون آنجا گرم‌تر است». این پیشنهاد که شاید به نظر برخی یک دلسوزی ساده باشد، در واقع به نظر برخی کاربران شاید نمایانگر یک تفکر محافظه‌کارانه باشد که تنها به تقسیم مشکلات می‌پردازد، نه حل آن‌ها.

این پیشنهاد می‌تواند در ابتدا به عنوان یک حرکت همدلانه به نظر برسد. انسان‌ها به طور طبیعی تمایل دارند که درد و رنج دیگران را درک کنند و سعی کنند به نحوی کمکی کرده باشند. در شرایطی که در خوزستان و سایر مناطق جنوبی کشور، گرمای شدید همراه با قطعی برق، زندگی روزمره مردم را به شدت تحت تاثیر قرار داده، بسیاری از افراد احساس می‌کنند که ممکن است با تصمیمات صحیح‌تر، این بحران را کمی کنترل کرد. اما نکته‌ای که در این پیشنهاد وجود دارد این است که به جای نقد ریشه‌ای ماجرا و درخواست تغییرات ساختاری، به راحتی از مردم می‌خواهد که بار بیشتری از مشکلات را روی دوش خود بگذارند.

درست است که در مناطق جنوبی کشور، تابستان‌ها گرم‌تر از هر جایی دیگر است و مردم آنجا با شرایط دشواری روبه‌رو هستند. اما این واقعیت که خوزستان یا دیگر مناطق جنوبی باید بیشتر از دیگر نقاط کشور در برابر قطعی برق تحمل کنند، به وضوح نشان‌دهنده مشکلات عمیق‌تر است. جالب اینجاست که پیشنهاد این کاربر به نوعی همچنان به همان ساختار معیوب موجود در جامعه و دولت می‌پردازد و حتی در عین حال که ظاهراً در پی حل مشکل است، تنها به بدتر شدن شرایط برای یک بخش از مردم منجر می‌شود.

شاید این همان رویکردی است که در آن به جای اینکه دولت و مسئولان به فکر زیرساخت‌ها، توزیع صحیح برق، یا اصلاحات لازم در سیستم مصرف انرژی باشند، از مردم خواسته می‌شود که مشکلات را در میان خودشان پخش کنند.

اینکه به مردم گفته شود «اگر شما در جایی زندگی می‌کنید که برق بیشتر قطع می‌شود، مشکلی نیست، باید تحمل کنید چون جایی دیگر از شما بدتر است»، چیزی جز سرپوش گذاشتن بر روی مشکلات اساسی نیست. این نوع رویکرد دقیقاً یادآور رفتارهای برخی گروه‌های سیاسی است که همیشه سعی کرده‌اند در مواجهه با بحران‌ها، به جای فرافکنی مشکلات به سمت مسئولان، مردم را به خودخواهی و ناتوانی از حل مسائل عادت دهند.

در واکنش به این پیشنهاد، بسیاری از کاربران توییتر به شدت انتقاد کردند و گفتند که این نوع پیشنهادات یادآور روش‌هایی است که تنها به سود عده‌ای است و هیچ راه‌حل واقعی برای بحران‌های جاری ارائه نمی‌دهد. درواقع، این نوع واکنش‌ها از نارضایتی عمیق مردم نسبت به عملکرد نهادها و مسئولان حکایت می‌کند. مردم نمی‌خواهند که فقط «سهم خود» از مشکلات را بیشتر بپردازند.

به هر حال شاید به جای داوطلب شدن برای تحمل بیشتر قطعی برق، بهتر است که همه مردم تلاش کنند تا مصرف برق را بهینه کنند و از رفتارهای غلط مانند استفاده بی‌رویه از وسایل پرمصرف، تهویه مطبوع در دمای پایین، و روشن گذاشتن لوازم غیرضروری خودداری کنند. فرهنگ مصرف بهینه انرژی می‌تواند به طور قابل توجهی فشار بر سیستم برق کشور را کاهش دهد و کمک کند تا بحران قطعی برق کمتر شود. در واقع، با تغییر رفتارهای فردی و مسئولانه، می‌توان به یک راه‌حل پایدار و همگانی رسید، نه اینکه بار مشکلات را بیشتر بر دوش یکدیگر بگذاریم.