به گزارش خبرنگار مهر، محسن کاویانی در واکنش به جنایات رژیم صهیونیستی، شعر تازه‌ای به نام «این روایت کمی ز آینده‌ست» سروده و با توصیف سال ۱۴۵۷، آینده سرزمین‌های اشغالی را روایت کرده است.

در ادامه شعر کاویانی را با هم می‌خوانیم؛

*
خواهران و برادرانِ عزیز

دشت سَرمستِ گفتگوی شماست

بوده روزی برای خود شهری

تلِ خاکی که پیشِ روی شماست

*

تلِ خاکی که سال‌هایی دور

بینِ کَفتارها رها شده بود

این مکان در حدودِ یکصد سال

از فلسطینِ ما جُدا شده بود

*

در همین خطّه دستِ مَکرِ یهود

آمد و غاصبانه کشور ساخت

سرزمینِ بزرگِ پارس ولی

این مکان را به رسمیت نشناخت

*

گرچه در این دیار چندین سال

موشِ بی لانه، لانه‌سازی کرد

هی گذشت و گذشت تا اینکه

با دُمِ شیر، موش بازی کرد

*

ناگهان شیر با غضب غُرّید

عرصه لبریزِ خون‌فشانی شد

یک شَبه پایتخت این کشور

جزوِ آثارِ باستانی شد

*

رهبرِ ما در آن زمان فرمود:

ما شکستِ یهود را بَلدَیم

در همان شب، دقیق اینجا را

گفته بودند می‌زنیم و زدیم

*

در همان شَب که رفت رَعد آسا

تا ثُریّا طنینِ یا حیدر

اسمِ این نقطه بعد از آن حمله

شد خیابانِ فاتحِ خیبر

*

آن طرف پیشِ مسجدالاقصیٰ

قبة الصَخره خوب معلوم است

جای جایِ مسیرمان خونِ

کودکان و زنانِ مظلوم است

*

دلخوشِ لطفِ جِنیّان بودند

فکرشان خاتمِ سلیمان بود

روی نقشه نماند اسرائیل

رهبرِ ما درست می‌فرمود

*

خواهران و برادران! آن سو

قدس پیداست، بَه چه نورانی‌ست

اسمِ میدانِ اصلیِ این شهر

ژنرال قاسمِ سلیمانی‌ست

*

این محل بوده قبله‌ی آن‌ها

که شده جایِ مَردمِ عاشق

برقرار است جُمعه‌ها نُدبه

پیشِ دیوارِ نُدبه‌ی سابق

*

در همین نقطه جمع می‌گردیم

بعدِ صَرفِ نهار، بعدِ نماز

جای بعدی مزارِ حاج احمد

بهترین جا برای سوز و گداز

*

قُلدرانِ جهان همه رفتند

خطّه‌ی پارس ماندنی‌تر شد

بعد از آن اتفاقِ طوفانی

درسِ تاریخ خواندنی‌تر شد

*

پرچمی که همیشه پابرجاست

پرچمِ کشورِ دلیران است

آنچه بوده است و هست و خواهد بود

تا همیشه شکوهِ ایران است...