حجت الاسلام عباس بابایی، مبلغ و فعال رسانه‌ای، در گفت‌وگو با گروه حوزه و روحانیت خبرگزاری تسنیم، با اشاره به اینکه جنگ کربلا دو روی سکه دارد، گفت:‌ روی نخست همان معرکه نظامی بود که روی کاغذ امویان پیروز شدند. روی دوم، جنگ روایت‌ها است. در این عرصه بنی امیه تجربه بسیار فوق‌العاده و پلیدی دارند. اینها برای هر کار میدانی خودشان یک پیوست رسانه تعریف می‌کردند.

وی افزود:‌ همان زمانی که معاویه به طور نابرابر با امیر مؤمنان علیه‌السلام می‌جنگد، دستگاه رسانه‌ای  او بسیاری از توانمندان این عرصه را برای از چشم انداختن حضرت علی علیه‌السلام بسیج کردند.  70 هزار منبر فقط برای لعن امیر مؤمنان پول داد. چون می‌دانستند در نصف روزی به نام عاشورا که برنده ماجرا شده‌اند، اگر نتوانند این را با روایتی که  بیان می‌کنند به کرسی بنشانند، خاندان بنی‌هاشم با تیغ بیانی که دارند می‌توانند این را برگردانند و این پیروزی ظاهری را به شکست تبدیل کنند.

حجت‌الاسلام بابایی با بیان این که بنی امیه در 4 عرصه روایت را به دست گرفتند، به تبیین این عرصه‌ها پرداخت. وی عرصه اول را  روایت معرفتی دانست و گفت: روایات به معنای احادیث نیست. ابن زیاد به محض شهادت امام حسین علیه‌السلام مردم را در مسجد جامع کوفه که کانون نشر رسانه‌ای بود، جمع کرد. ابن زیاد تا فهمید بانویی که با وقار نشست، دختر بزرگ علی علیه‌السلام است برای این که میدان را به دست بگیرد گفت کاری که خدا با برادرت کرد را چگونه دیدی؟! مایه گذاشتن از خدا و معارف دینی برای زدن باقی‌مانده وجاهت اباعبدالله علیه‌السلام؛ حضرت زینب  فرمود که به خدا قسم جز زیبایی ندیدیم.

استاد حوزه و دانشگاه روایت دوم را روایت سیاسی عنوان کرد و ادامه داد: ابن زیاد به تمام کسانی که قرار است اسرای اهل بیت را تا شام ببرند دستور داد قبل از اینکه بروند، سربازان اعلام کنند که می‌خواهند سر خارجی را بیاورند. وقتی می‌گویند خارجی، یعنی خارج شده از حکومت سیاسی وقت؛ یعنی حکومتی که خداوند متعال او را پذیرفته؛ این‌ها کسانی هستند که خروج کردند، سرهای این‌ها را که دیدید، شروع به شادی کنید.

وی روایت سوم را  روایت اجتماعی معرفی کرد و افزود: ابن زیاد دستور داد تعداد زیادی را به عنوان بشارت دهنده که آدم‌های رسانه‌ای بودند، به جاهای مختلف در اقصی نقاط دنیای اسلام بروند و بشارت دهند که حسین کشته شد. این بشارت دادن در حقیقت آماده کردن فضای اجتماعی است؛ بعد دستور دوم آمد که همه شهرها را آذین ببندند و به طبل و سنج و موسیقی بپردازند؛ چون حسین کشته شده است!

او در راستای روایت اجتماعی ادامه داد:‌ امام سجاد علیه‌السلام ماجرایی را نقل می‌کنند که ما وقتی نزدیک شهر بعلبک رسیدیم، مردم  بیرون از شهر برای هتک حرمت آمدند. شروع به رقاصی و فحش دادن کردند. وارد شهر که شدیم این‌ها بودند و یک جمعیت دیگر به این‌ها اضافه شد. دردناک اینجاست که می‌فرماید از شهر خارج شدیم ولی ما را رها نمی‌کردند.

تبرک جستن بنی امیه از عاشورا

حجت‌الاسلام بابایی مهم‌ترین روایت بنی‌امیه را روایت عبادی دانست و گفت:‌ یکی از کارهایی که بنی‌امیه انجام داد، گفتند برای اینکه بتوانیم این فضاسازی خودمان را به جان‌ها و  دل‌ها بنشانیم و نسل بعد نسلی، آن را بپذیرند باید وجهه عبادی به آن بدهیم.

او ادامه داد:‌ در زیارت عاشورا می‌خوانیم که بنی‌امیه به آن تبرک می‌جستند. این‌ها حدیث جعل کردند مبنی بر اینکه آن روزی که خدا توبه آدم را پذیرفت عاشورا بود، روزی که ابراهیم از آتش نمرود نجات پیدا کرد، عاشورا بود. روزی که یونس به آسمان رفت عاشورا بود! رسانه را به تمام معنا به دست گرفتند، قلم دست شیطان است و مخاطب هم می‌پذیرد. چون وقتی در یک سیل بنیان کن با دروغ‌های عجیب و غریب قرار می‌گیری، نمی‌توانی تاب آوری داشته باشی.

مدیر قرارگاه تربیتی امین افزود: بعد از شهادت ابی‌عبدالله علیه‌السلام چون خاستگاه اصلی شیعیان کوفه بود، دستور دادند در کوفه، به یمن شهادت حضرت، چهار مسجد تأسیس کنند! بعدها این مساجد، به مساجد ملعونه معروف شد و الان اثری از آن نیست.

وی با اشاره به اینکه در برابر بنی‌امیه، اهل بیت نیز روایتی را به دست گرفتند، گفت:  روایت اهل بیت پیروز شد؛ در حالی که اهل بیت در قلت و ضعف بالایی بودند و همه عالم اسلامی علیه آن‌ها بودند. در کلام درستی داریم که «اسلام محمدیة الحدوث و حسینیة البقا». شروع عاشورا با چه کسی بود؟ با ابا عبدالله!  بنابراین «عاشورا حسینیة الحدوث و زینبیة البقاء» است . زینب چه  کرد؟ جهاد روایت و جهاد تبیینی که پرچمدارش بود؛ ولی این خط را حضرات معصومین تا امام زمان دست گرفتند؛ چون گفتند حسین علیه‌السلام شخصیت ممتاز و متفاوتی است که باید باقی بماند و باقی هم ماند.

عباس بابایی با بیان اینکه معرفی امام حسین علیه‌السلام از کارهایی بود که اهل بیت انجام دادند به خطبه حضرت زینب در کوفه و امام سجاد علیه‌السلام در شام اشاره کرد و ادامه داد: این معرفی فقط به حضرت زینب و امام سجاد علیهما‌السلام ختم نشد. یکی از اشتراکات تمام حضرات معصومین معرفی اباعبدالله علیه‌السلام است.

نقش زیارت و  گریه در معرفی امام حسین علیه‌السلام 

وی افزود:‌ مورد دوم تشویق به زیارت سیدالشهدا است. همیشه نباید به سیره اهل بیت، فضیلت محور نگاه کنیم؛ گاهی وقت‌ها هدایت محور، گاهی سیاست محور و گاهی روایت محور نگاه کنیم. این از باب روایت محور است.

بابایی مؤثرترین سلاح برای اهل بیت در ماناکردن نام امام حسین علیه‌السلام را عزاداری و سیاست اشک دانست. وی با اشاره به اینکه این سیاست از زمان حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها بعد از رحلت نبی اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله آغاز شد و این گریه برای بیدارکردن وجدان‌های خفته‌ای بود که باید پای کار علی علیه‌السلام می‌آمدند که نیامدند.

او ادامه داد که این گریه به امام باقر علیه‌السلام می رسد که حضرت وصیت کرد تا ده سال در ایام حج در منا برای ایشان عزاداری شود، بعد از ایشان امام صادق علیه‌السلام شش سال و بعد  امام رضا که وقتی می‌خواستند از مدینه به مرو بیایند دستور داد که برای ایشان گریه کنند.

وی این گریه‌ها را سیاسی و سلاحی برّان عاطفی برای مانایی نام اهل بیت به ویژه اباعبدالله علیه‌السلام  دانست و ادامه داد که بعد از واقعه عاشورا اولین اقدامات در جنگ روایت با سلاح اشک را حضرت زینب انجام دادند.

بابایی در ادامه به نوع مبارزه حضرت رباب اشاره کرد که بعد از واقعه عاشورا زیر سقف نرفت و بعد ازرسیدن به مدینه درخواست کردند که سقف خانه‌‌اش برداشته شود و از بس که زیر آفتاب رفت، یکسال بعد از حادثه عاشورا از دنیا رفت.

گزارشگر: بابک شکورزاده

انتهای خبر/