روزنامه فرهیختگان با توجه به اظهارات تازه وحید جلیلی در خصوص امر دینی و ملی نوشت: یکی از مهم‌ترین آسیب‌هایی که امر ملی را تهدید می‌کند، تلاش برخی افراد و گروه‌ها برای ایجاد دوگانه‌های کاذب بین مفاهیم ملی و دینی است. 

به‌عنوان‌مثال وحید جلیلی، قائم‌مقام صداوسیما در یک برنامه تلویزیونی با ترسیم مرزبندی بین امر ملی و دینی و استفاده از عبارت «ملی‌گرایی آغلی» برای برخی گروه‌ها به این تفرقه دامن زد. این اقدام نه‌تنها ضرورتی نداشت، بلکه در تضاد با تأکیدات رهبر انقلاب بود که صراحتاً این‌گونه مرزبندی‌ها را رد کرده‌اند. 

به همین ترتیب مهدی جمشیدی، یک کنشگر سیاسی با حضور در شبکه چهار بار دیگر بر این دوگانه‌سازی تأکید کرد. این افراد بدون پاسخ به این پرسش اساسی که «بدون وجود مرز جغرافیایی به‌عنوان یک بستر تحقق حکومت دینی چگونه می‌توان از اسلام دفاع کرد؟»، به جداسازی این دو مفهوم ادامه می‌دهند. 

برخی رفتارهای غیراستدلالی و تمسخرآمیز نیز به‌عنوان مصادیق امر «آغلی» شناخته می‌شوند. به‌عنوان‌مثال، انتشار اینفوگرافی‌هایی که منتقدان به محتوای مصاحبه رئیس‌جمهور با پادستر آمریکایی را با مقامات رژیم‌صهیونیستی همسان می‌سازند، یا حضور چهره‌های رسانه‌ای غیرمتخصص در برنامه‌های تلویزیونی برای نقد تمسخرآمیز عملکرد فرماندهان نظامی شهید شده نمونه‌هایی از این رفتارها هستند. رهبر انقلاب این‌گونه اقدامات را به‌عنوان «بی‌صبری» و رفتارهای مضر معرفی کرده‌اند: «جوان‌ها شور و هیجان دارند، این چیز خیلی خوبی است، این چیز خیلی لازمی است، اما بی‌صبری مضر است. اینکه بی‌صبری کنند، هی پا به زمین بکوبند که آقا چرا نشد، چرا نکردید، چرا اقدام نشد، فلان، این مضر است.»

اتهام‌زنی‌های غیرمنطقی مانند اتهام کودتا به رئیس‌جمهور از سوی یک نماینده مجلس یا حملات غیراخلاقی به چهره‌هایی مانند سعید جلیلی یا حمله حامیان همین چهره به علی لاریجانی نیز از دیگر مصادیق مخلّ امر ملی هستند. حمله یک رسانه به علی لاریجانی با تعابیری مانند «شیاد سیاسی» به دلیل حضور او در مراسم آیین حسینی نشان‌دهنده ترس از توسعه سیاسی و تلاش برای انحصارگرایی و تخریب وحدت ملی است.