به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه اتریشی استاندارد با توجه به تداوم هجوم مهاجران به اتحادیه اروپا از ناکامی این اتحادیه در سیاست پناهندگی خبر داده و نوشت: تعداد زیاد مهاجران تازه وارد از جمله به جزیره کرت یونان نشان می‌دهد که سیاست پناهندگی اتحادیه اروپا چقدر شکننده است.

در این بزرگترین جزیره یونان - و همچنین در جزیره جنوبی بسیار کوچکتر گاودوس - ورود مهاجران و پناهندگان از چند هفته پیش به سرعت افزایش یافت. تخمین زده می‌شود که امسال 10،000 نفر به آنجا رسیده‌اند که نسبت به مدت مشابه سال گذشته بیش از 350 درصد افزایش یافته است.

این شرایط همچون سابق نشان می‌دهد که سیاست‌های پناهندگی و مهاجرت اتحادیه اروپا و کشورهای عضو آن، حتی 10 سال پس از شروع این بحران بزرگ، چقدر شکننده و آسیب پذیر است.

محققان پناهندگی و مهاجرت در این اتحادیه مدت‌هاست توصیه می‌کنند که کنترل مرزها به تنهایی ورود مهاجران را کاهش نمی‌دهد و قاچاقچیان مسیرهای جدیدی پیدا خواهند کرد. در این میان اتحادیه اروپا به ویژه در زمینه مسیرهای دریایی به کشورهای همسایه خود وابسته است. زیرا اگر افرادی در مسیر رسیدن به اروپا در آب‌های آزاد رهگیری شوند، نمی‌توان آنها را به حال خود رها کرد و آنها باید به ساحل آورده شوند.

از سال 2016 توافقی با ترکیه برای مهار هجوم مهاجران شکل گرفته که گاهی خوب و گاهی بد عمل کرده است. در دو یا سه سال گذشته، کمیسیون اتحادیه اروپا این رویکرد را با شدت بیشتری دنبال کرده و با تونس، مصر و موریتانی و سایر کشورها توافق‌نامه‌هایی مشابه منعقد کرده است. در سایه این توافق ها این کشورها در ازای تزریق مالی و وعده‌های سرمایه‌گذاری، مانع از عبور پناهجویان از دریا به اروپا می‌شوند.

در برخی موارد، این رویکرد اتحادیه اروپا بسیار بی‌رحمانه است، به گونه‌ای که سازمان‌های حقوق بشری بارها از آن انتقاد کرده‌اند. در این میان همکاری اتحادیه اروپا با لیبی که در وضعیت بحرانی دائمی قرار دارد، به ویژه بحث‌برانگیز است. در آنجا، دو دولت رقیب و شبه‌نظامیان مسلح متعدد برای نفوذ در حال مبارزه هستند. گارد ساحلی لیبی توسط اتحادیه اروپا و ایتالیا و دیگر کشورهای عضو برای رهگیری پناهندگان و مهاجران پشتیبانی می‌شود که این پناهجویان سپس در اردوگاه‌های وحشت قرار می‌گیرند.

واضح است که این امر اروپا را به نیروهای مشکوک و گاها مستبد ( در مقابله با هجوم پناهندگان) وابسته می‌کند. عملیات رهگیری پناهجویان اغلب به منظور درخواست پول بیشتر یا دستیابی به اهداف سیاسی متوقف می شود. رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه، بارها به این تاکتیک متوسل شده است و این اتفاق چندین بار در مورد لیبی نیز رخ داده است.

نویسنده در ادامه به تداوم سیاست های سختگیرانه یونان علیه مهاجران و انتقادهایی که به آن وارد می شود اشاره کرده و نوشت: این سیاست ها باعث خشم جمعی ملی و بین‌المللی شده است. برای مثال، شورای پناهندگان یونان این گونه سیاست ها را نقض آشکار قوانین بین‌المللی دانسته و اعلام کرده است: اشاره به افزایش جریان پناهندگان نمی‌تواند بهانه‌ای باشد و صرفاً ناتوانی یونان در تضمین حقوق اساسی را نشان می‌دهد. شورای اروپا، کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد و عفو بین‌الملل نیز در میان منتقدان متعدد این گونه سیاست ها هستند.

در اسپانیا نیز مسئله مهاجرت مانند یونان حتی منجر به شکاف بین حزب محافظه‌کار مردم‌سالار و حزب راست افراطی وکس شده است.

حالا اتحادیه اروپا در این شرایط چه می کند؟ به طور کلی، مقامات اتحادیه اروپا می‌گویند که از افزایش فشار مهاجرت ها بر یونان آگاه هستند و از تلاش‌های آتن برای کاهش ورود مهاجران حمایت می‌کنند. با این حال، آنها همچنین بر اهمیت پایبندی به قوانین بین‌المللی تأکید دارند.

اصلاح سیستم پناهندگی مشترک اروپا (CEAS) که در ژوئن 2024 به اجرا درآمد، در واقع دقیقاً برای چنین سناریوهایی طراحی شده بود. بر این اساس اگر تعداد ورودها در کوتاه مدت به طور خاص زیاد باشد، کشور مورد نظر می‌تواند از مقررات خاص پناهندگی تحت مقررات بحران منحرف شود. در این میان از جمله اقدامات همبستگی بیشتری از سوی سایر کشورهای اتحادیه اروپا وجود خواهد داشت. همچنین اجازه داده می‌شود افراد در اردوگاه‌های جدید در مرزهای خارجی برای مدت طولانی‌تری از حد معمول بازداشت شوند.

اما این اردوگاه‌ها هنوز در هیچ کجا برپا نشده‌اند. کشورهای اتحادیه اروپا تا ژوئن 2026 فرصت دارند تا این اصلاحات را اجرا کنند. اینکه آیا همه کشورها، به ویژه مجارستان، واقعاً این کار را انجام خواهند داد یا خیر، جای سوال دارد. کارشناسان همچنین شک دارند که این اصلاحات واقعاً چیزی را در مورد سیاست شکننده پناهندگی اتحادیه اروپا تغییر دهد.

انتهای پیام/