به گزارش خبرنگار مهر، فینال رقابت های بسکتبال زنان دیویژن B و عملکرد تیم ملی در آن ثابت کرد که زنان بسکتبال ایران اگرچه به نسبت قبل چهره ای متفاوت و کاملا بهتر به خود گرفته اند اما هنوز برای تقابل با بزرگان آسیا و پیشی گرفتن از آنها باید رشد بیشتری داشته باشند.

این فینال روز یکشنبه(۲۹ تیر) در شنژن چین و میان دو تیم ایران و چین تایپه برگزار شد تا مشخص شود کدام تیم راهی رقابت های دیویژن A می شود؛ ایران که برای دومین بار در آستانه صعود به آن قرار گرفته بود یا چین تایپه که پس از سال ها حضور در این سطح، برای ورود دوباره به آن برنامه داشت؟

زنان بسکتبال ایران تا قبل از دیدار حیاتی ِفینال، عملکردی قابل دفاع در دیویژن B داشتند

بازی های کیفی زنان بسکتبال؛ از غرب آسیا تا قبل از فینالِ حیاتی

تیم ملی بسکتبال زنان ایران با بازی های قابل قبول و کیفی در مرحله گروهی و نیمه نهایی، وارد فینال رقابت های دیویژن B آسیا شد. آنچه در عملکرد ملی پوشان در مجموع چهار دیدار این دو مرحله و رقابت با تیم های جزایر کوک، مغولستان و تایلند (۲ بازی) مشهود بود، هماهنگی لازم میان آنها بود و کمتر شدن فاصله شان با یکدیگر؛ فاصله ای که شاید در رویدادهای قبل مانند رقابت های غرب آسیا بیشتر به چشم می آمد.

این مسابقات (غرب آسیا) فروردین گذشته در اردن گذشته برگزار شد و تیم ملی ایران از حضور در آن با کسب پیروزی برابر سوریه و میزبان، قهرمانی با ارزشی را به دست آورد که منجرش به سومین صعودش به دیویژن B شد. عملکردی که زنان بسکتبال ایران در غرب آسیا و به ویژه دیدار برابر اردنِ مسلح و آماده داشتند، حکایت از متفاوت شدن چهره آنها بعد از گذشت ۱۰ سال از حضور در میادین بین المللی داشت. در همان رقابت ها با وجود عملکرد کم نقص تیم ملی ایران، فاصله میان برخی بازیکنانِ ترکیب اصلی تا حدی محسوس بود به خصوص با رکسانا برهمن، بازیکن ایرانی ِ شاغل در آمریکا.

در جریان مسابقات دیویژن B اما دیگر بازیکنان ترکیب اصلی تیم ملی مانند نگین رسولی پور که اتفاقا بعد از دیدار نخست برابر جزایر کوک مورد تمجید و توجه فیبا هم قرار گرفت، نشان دادند که فاصله شان را با برهمن کمتر کرده اند و این در ارائه دیدارهای کیفی مرحله گروهی و نیمه نهایی کاملا تاثیرگذار بود. با این حال چرا تیم ملی بسکتبال زنان ایران در فینال نتوانست عملکردی در حد دستیابی به هدفش برای صعود به دیویژن A داشته باشد؟

این پرسشی است که اعضای کادر فنی تیم ملی بسکتبال زنان باید پاسخی شفاف به آن داشته باشند و آن را ملاکی برای سرومان دادن بیشتر به وضعیتِ رو به رشد این تیم قرار دهند اما آنچه مسلم است زنان ملی پوش بسکتبال ایران مقابل چین تایپه در سرنوشت سازترین دیدار چندماه اخیر خود، عادی و مثل همیشه نبودند گویی که انگار از عملکرد حریف غافلگیر هم شده بودند.

دلیل شکست مقابل چین تایپه باید چراغ راه برای فینال سرنوشت ساز بعدی باشد

دلیل پایان ناخوش زنان

چین تایپه با عملکردی که داشت، نشان داد آنالیزی دقیق از تیم ایران و بازیکنانش داشته است. فشار دفاعی تایوانی ها به شدت بالا بود و در عین حال در حمله و پرتاب های سه امتیازی هم فوق العاده عمل کردند طوریکه ۱۵ امتیاز از همان ۲۷ امتیاز ابتدایی خود را از شوت های سه امتیازی گرفتند. مشارکت و جابه جایی بازیکنان چین تایپه در زمین برای کسب نتیجه ایده آل بود طوریکه تقریبا بیشتر بازیکنان این تیم در کسب امتیاز سهم داشتند.

شرایط مطلوب و آرمانی چین تایپه در دیدار فینال کاملا نقطه مقابل ایران بود که در حمله و دفاع ضعیف کار کرد و حتی از شوت های سه امتازی، پرتاب های آزاد و پنالتی هم نتوانست برای رقابت برابر با چین تایپه بهره ببرد و به همین دلیل در نهایت نتوانست بعد از قدرتنمایی در غرب آسیا و مدعی نشان دادن در دیدارهای گروهی و نیمه نهایی دیویژن B،؛ پایان دلچسبی در این رقابت ها داشته باشد.

به نظر می رسید با وجود ۴ دیداری که چین تایپه همانند ایران تا قبل از فینال داشت، آنالیز نتیجه بخشی از این تیم نشده بود. شاید چین تایپه دست خود را تا قبل از فینال رو نکرده بود و شاید هم آنالیز این تیم آنقدر دقیق نبود که اینچنین باعث غافلگیری ملی پوشان ایران و ارائه نمایش ضعیف و دور از انتظار آنها شد. شاید هم جایگاه بسکتبال زنان چین تایپه و فاصله غیرقابل انکار آن با ایران، دلیل اصلی بوده است.

تیم ملی بسکتبال زنان نباید متوقف شود

همچنان باید این تیم را حمایت کرد

البته که چین تایپه در بسکتبال کاملا صاحب سبک است و به خصوص در بخش بانوان، عقبه و تجربه خیلی بیشتری از ایران دارد. تیم ملی زنان این کشور که خیلی از بازیکنانش شاغل در لیگ چین هستند، سال ها در دیویژن A حضور داشت و مقابل ایران که تنها یک دهه از حضورش در میادین بین المللی می گذرد به دنبال ورود دوباره به این رقابت ها بود که موفق هم شد اما این دلیلی بر از حرکت ایستادن تیم ملی زنان ایران شود.

تیم ملی بسکتبال زنان ایران که به اندازه ۴۰ سال عقب تر از دیگر تیم های آسیایی است، طی یک دهه گذشته به قدری رشد داشته که برای دومین دوره متوالی راهی فینال دیویژن B می شود و فقط یک برد برای صعود از آن کم می آورد. پس از امروز باید برای دستیابی به همین پیروزی و رقم زدن سرنوشتِ دلخواه از آن برنامه داشت تا در فینال آینده دیویژن B سهمیه دیویژن A به نام ایران صادر شود.