به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایندیپندنت، در حالی که متخصصان مدت‌هاست مشکلات حافظه را به‌عنوان نشانه‌های اولیه زوال شناختی بررسی کرده‌اند، مطالعه جدیدی در دانشگاه تورنتو نشان می‌دهد که نحوه صحبت‌ به‌ویژه سرعت گفتار روزمره‌ می‌تواند شاخص دقیق‌تری برای تشخیص زوال شناختی باشد.

پدیده‌ لتولوژیکا یا «واژه‌فراموشی» برای افراد در همه سنین رخ می‌دهد اما با افزایش سن به‌ویژه پس از ۶۰ سالگی، این مشکل بیشتر و آزاردهنده‌تر می‌شود. برای شناخت بهتر این مسئله، متخصصان از ۱۲۵ فرد سالم بین ۱۸ تا ۹۰ سال خواستند که صحنه‌ای را دقیق توصیف کنند. سپس، تصاویر اشیائی با کاربرد روزمره به آن‌ها نشان داده شد، در حالی که هم‌زمان صدایی پخش می‌شد که یا به یادآوری واژه کمک می‌کرد یا آن را مختل می‌کرد.

برای نمونه، اگر تصویر «جارو» نشان داده می‌شد، ممکن بود واژه‌ای هم‌قافیه ذکر شود و به یادآوری واژه کمک کند؛ یا به واژه‌ای مشابه مانند «تی» اشاره شود که ممکن است ذهن را لحظه‌ای گمراه کند. نتایج نشان داد افرادی که در مورد اول سریع‌تر صحبت می‌کردند، در مورد دوم نیز پاسخ‌های سریع‌تری ارائه می‌دادند.

این یافته‌ها همسو با «نظریه سرعت پردازش» است؛ بر اساس این نظریه‌، کندی کلی در پردازش شناختی‌ــ نه صرفا در عملکرد حافظه‌ــ در مرکز زوال شناختی قرار دارد. تیم تخصصی دانشگاه تورنتو توضیح داد سالمندان در وظایف شناختی گوناگون از جمله نام بردن اشیاء، پاسخ به پرسش‌ها یا خواندن واژه‌های نوشتاری به‌میزان قابل‌توجهی از جوانان کندترند. علاوه بر این، سالمندان مکث‌ها و وقفه‌های گفتاری بیشتری مانند «اِم» و «اوم» دارند و به‌طور کلی آهسته‌تر صحبت می‌کنند.

«کلر لنکستر»، پژوهشگر زوال عقل، با تاکید بر اهمیت این یافته‌ها، در مقاله‌ای در وب‌سایت کانورسیشن نوشت: پژوهش دانشگاه تورنتو نشان می‌دهد فقط محتوای گفتار نیست که مهم است بلکه سرعت بیان نیز می‌تواند تغییرات شناختی را آشکار کند.

پیشرفت‌های اخیر در حوزه هوش مصنوعی نیز این نتیجه‌گیری را تایید کرده‌اند. برخی مدل‌های هوش مصنوعی اکنون می‌توانند فقط با استفاده از الگوهای گفتاری، ابتلا به آلزایمر را با دقت ۷۸.۵ درصد پیش‌بینی کنند. پژوهش‌های دیگر نیز مشکلات گفتاری را با پلاک‌های آمیلوییدی و پروتئین‌های «تاو» که نشانه‌های زیستی ابتلا به آلزایمرند، مرتبط دانسته‌اند.

در حالی که پژوهش‌ها همچنان ادامه دارد، دانشمندان به رمزگشایی تغییرهای ظریف در گفتار طبیعی انسان نزدیک‌تر می‌شوند تا پی ببرند صحبت‌های روزمره چه اطلاعاتی درباره عملکرد مغز آشکار می‌کنند.