به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا، دکتر احمد اسمعیل‌زاده، مدیر دفتر بهبود تغذیه جامعه معاونت بهداشت وزارت بهداشت تاکید کرد: کمبود آهن اثرات نامطلوبی بر تکامل عصبی و رفتار کودکان گذاشته که برخی از آنها تغییر ناپذیر است. در سنین ۲۴-۶ ماهگی به دلیل رشد سریع شیرخوار، نیاز به آهن به ازای کیلوگرم وزن بدن نسبت به سایر دوره‌های زندگی بیشتر است.

وی ادامه داد: ذخیره آهن شیرخواران تا ۶ ماهگی آهن مورد نیاز آنان را تامین می کند. به دلیل نیاز زیاد به آهن در شیرخواران و تامین نشدن آهن مورد نیاز از طریق غذای کمکی، از پایان شش ماهگی یا هم زمان با شروع تغذیه تکمیلی، استفاده از مکمل آهن ضروری است.

وی اظهار داشت: برای شیرخوارانی که با وزن طبیعی متولد می‌شوند (اعم از شیر مادرخوار و یا شیر مصنوعی‌خوار) از پایان ماه ششم ( ۱۸۰ روزگی) و همزمان با تغذیه تکمیلی، باید مکمل آهن به میزان یک میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن به صورت روزانه ۱۵ میلی گرم آهن المنتال(معادل ۱۵ قطره آهن) تا پایان ۲۴ ماهگی داده شود. درصورتی که به دلیل اختلال رشد کودک، تغذیه تکمیلی بین ۶-۴ ماهگی شروع شود، قطره آهن هم زمان با شروع غذای کمکی به میزان ۱۵ قطره در روز باید داده شود.

به گفته اسمعیل زاده، سازمان جهانی بهداشت نیز مصرف مکمل آهن برای کودکان را از پایان ۶ ماهگی تا ۲۴ ماهگی توصیه کرده است و در برخی کشورها بدلیل غنی سازی غذای کودک با آهن و تامین آهن مورد نیاز از طریق غذای تکمیلی، برنامه مکمل یاری با قطره آهن اجرا نمی شود.

اسمعیل زاده با تاکید بر اینکه برخی ترکیبات آهن ممکن است موجب تغییر رنگ موقت دندان ها شوند که در پایان دو سالگی و با قطع قطره آهن، این رنگ از بین می رود، افزود: در ضمن برای جلوگیری ازتغییر رنگ دندانها، قطره آهن در عقب دهان کودک چکانده شود و پس از دادن قطره آهن دندان ها با یک پارچه تمیز پاک شود. قطره آهن نه تنها باعث پوسیدگی دندان نمی شود بلکه از پوسیدگی دندان ها جلوگیری کند. اما در کودکانی که به دلیل نداشتن بهداشت دهان و دندان و مصرف زیاد قند، پوسیدگی زیادی دارند، قطره آهن می‌تواند وارد ناحیه متخلخل شود و باعث تغییر رنگ در دندان‌ها شود. در واقع، در این کودکان، قطره آهن به دیدن پوسیدگی‌هایی کمک می‌کند که والدین تا آن زمان ندیده‌اند.

مدیر دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت گفت: نتایج مطالعات مروری و متآنالیز در ارتباط بین کم خونی فقر آهن و پوسیدگی دندان نشان داده است که احتمال پوسیدگی دندان در کودکان مبتلا به کم‌خونی فقر آهن در مقایسه با کودکانی که به کم‌خونی فقر آهن مبتلا نیستند، به طور قابل توجهی بالاتر است و کودکان مبتلا به کم‌خونی فقر آهن در معرض خطر بیشتری برای پوسیدگی دندان هستند، زیرا کم‌خونی فقر آهن ممکن است عملکرد غدد بزاقی را تغییر دهد و ترشح بزاق کاهش یافته و خطر پوسیدگی دندان را افزایش دهد.

بنابر اعلام وزارت بهداشت، وی تاکید کرد: در سال‌های اولیه‌ زندگی، کمبود آهن می‌تواند به دلیل اینکه مرحله‌ حیاتی رشد و معدنی شدن دندان ها است، مستقیماً بر رشد دندان تأثیر بگذارد. در کودکان زیر شش سال کمبود آهن می‌تواند مینای دندان را به خطر اندازد و حساسیت به پوسیدگی را افزایش دهد. بنابراین کم‌خونی فقر آهن در سنین پایین می‌تواند بر سلامت دهان تأثیر بگذارد و به دلیل تغییرات در بزاق و میکروبیوتای دهان، زمینه را برای شدت بیشتر پوسیدگی فراهم کند.

اسمعیل‌زاده در پایان تصریح کرد: بر اساس نتایج مطالعات متعدد انجام شده قطره آهن نه تنها موجب پوسیدگی دندان نمی‌گردد بلکه به دلیل تامین آهن و پیشگیری از کم خونی ناشی از فقر آهن از پوسیدگی دندان‌های کودکان جلوگیری می‌کند.