به گزارش خبرگزاری مهر، فارین‌پالیسی گزارش خود را اینگونه آغاز می‌کند: دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا ۲۵ ژوئن(چهارم تیر) در جریان اجلاس ناتو در لاهه، جلسه‌ای را با ولودیمیر زلنسکی، همتای اوکراینی‌اش برگزار کرد. جلسه به نظر خوب پیش رفت. زلنسکی پس از این جلسه گفت که خواستار کمک آمریکا برای دفاع از کشورش مقابل حملات هوایی شدید روسیه شده است. او در آن برهه گفت که «اوکراین آماده است تا این تجهیزات را بخرد و از تولیدکنندگان سلاح آمریکایی حمایت کند.»

ترامپ هم به وضح اعلام کرد که «آنها می‌خواهند موشک‌های ضدموشک و سامانه پاتریوت داشته باشند و قصد داریم بررسی کنیم که آیا می‌توانیم تعدادی فراهم آوریم.»

پنتاگون اول جولای با اعلام توقف ارسال تمام محموله‌های موشک پاتریوت به همراه ضدموشک استینگر، گلوله توپخانه و موشک هوا به هوای اسپارو به اوکراین، کی‌یف و متحدانش را شوکه کرد. این در حالی بود که بسیاری از این تسلیحات پیش‌تر به انباری در لهستان منتقل شده و در انتظار انتقال به اوکراین بودند. هر چه نباشد، «پرزیدنت ترامپ قول داده بود!»

با این حال، ترامپ ترک عادت نکرد و با تغییر موضع، روز هفتم جولای اعلام کرد که برخی تسلیحات تدافعی همچنان به اوکراین ارسال خواهند شد. آیا اوکراین می‌تواند به او اعتماد کند؟ براساس گزارش‌ها، ترامپ از تصمیم وزارت دفاع آمریکا برای توقف کمک به اوکراین مطلع نبوده است. بنابراین، دقیقا چه کسی سیاست واشنگتن درباره جنگ روسیه و اوکراین را هدایت می‌کند؟

آخرین توقف تسلیحاتی واشنگتن در برهه‌ای حساس رقم خورد. روسیه از ژانویه به طور یکنواخت در حال تشدید حملات هوایی خود علیه شهرهای اوکراین است. اندکی پس از مکالمه تلفنی ترامپ و ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه در چهارم جولای، مسکو بزرگ‌ترین حمله هوایی خود از آغاز جنگ را علیه اوکراین تدارک دید و صدها پهپاد و موشک به شهرهای اوکراین روانه کرد؛ موجی گسترده که تقریبا هشت سال طول کشید. ترامپ مدعی شد که از پوتین «بسیار ناامید» شده و اینکه اقدامات رئیس جمهور روسیه احتمالا در تغییر موضع وی(ترامپ) نقش داشته است. با این حال، همچنان مشخص نیست که چه محموله‌هایی ارسال و ارسال آن چه زمانی آغاز خواهد شد. تا آن زمان، افراد بیشتری در نتیجه توقف تامین تسلیحاتی اوکراین کشته خواهند شد!

توقف‌های مکرر واشنگتن در تامین کمک برای اوکراین، تمام آنچه کی‌یف برای دلجویی کردن از ترامپ انجام داده را بی‌اهمیت جلوه می‌دهد. کی‌یف تحت فشار شدید کاخ سفید توافقی را امضا کرد که ذیل آن آمریکا حق دسترسی و استخراج گسترده بر ذخایر معدنی کمیاب اوکراین را دارد. کی‌یف همچنین تحت فشار حملات روسیه، ناگزیر با توافق آتش‌بس ارائه شده توسط واشنگتن هم موافقت کرد. با این حال، هیچکدام کمکی نکرد.

دلیل رسمی اعلامی پنتاگون برای توقف ارسال تسلیحات به اوکراین، نگرانی از کاهش ذخایر زرادخانه تسلیحاتی واشنگتن اعلام شد. ریچارد بلامنتال، یکی از اعضای کمیته خدمات نیروهای مسلح سنای آمریکا این استدلال را «سفسطه و شاید حتی ریاکارانه» توصیف کرد. گزارش ان‌بی‌سی نیوز مهر تاییدی بر اظهارات وی بود. این شبکه خبری نوشت که براساس بررسی‌های داخلی پنتاگون، تامین تسلیحات برای اوکراین، آمادگی نظامی آمریکا را به خطر نمی‌اندازد.

سه سناتور دموکرات کنگره آمریکا سوم جولای از تحقیقات درباره دلایل پشت پرده خودداری آشکار دولت ترامپ از اجرای تحریم‌های جدید علیه مسکو خبر داد. ترامپ همچنان خواستار تشدید فشار بر روس‌ها نیست.

این ماجرا تاثیرات گسترده‌تری دارد که ورای اوکراین را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. متحدان آمریکا در ناتو که در اجلاس این ائتلاف نظامی، نهایت تلاش خود را برای خودشیرینی مقابل ترامپ انجام دادند، نمی‌توانند نسبت به تمایل وی برای تغییر ضمانت‌ها و رها کردن شرکای صوری‌اش بی‌توجه باشند. آنها در ماه مارس نیز با اقدامی مشابه غافلگیر شدند؛ زمانی که دولت ترامپ به ناگاه جریان اطلاعاتی به شدت موردنیاز کی‌یف را متوقف کرد؛ این تصمیم درست پس از جلسه پرتنش بین ترامپ و زلنسکی در کاخ سفید اتخاذ شد. ترامپ همچنین دائما ماده ۵ ناتو، بند دفاع متقابل، را زیر سوال برده و در نتیجه شالوده موجودیتی این ائتلاف را تحت‌الشعاع قرار داده است. اگر شما نتوانید در زمان نیاز، روی متحد خود حساب کنید یا اینکه اگر این تصمیم امروز مثبت و فردا منفی باشد، هیچ ائتلافی در کار نخواهد بود.