هم‌میهن نوشت: جنگ ۱۲ روزه تحمیلی رژیم صهیونیستی به ایران خیلی از ضعف‎ها و کاستی‎ها در نظام حکمرانی کشور را عیان کرد. جمهوری اسلامی طی ۴۶ سال گذشته همواره نوع مواجهه خود با اتفاقات داخلی را مناسب‎ترین راهی اعلام کرده است که توانسته نظام را از پیچ‌ها و گردنه‌های خطرناک عبور دهد. در جنگ اخیر مشاهده شد که برخی از این ارزیابی‎ها و سیاست‎ها اشتباه بوده و شاید حتی بتوان گفت که فرصت‎هایی وجود داشته که می‎شد از این جنگ هم برحذر بود.

در ادامه به برخی از سیاست‌های اشتباه حکمرانی در کشور اشاره می‌شود:

سال‌ها، «امنیت» به عنوان نقطه قوت حکمرانی در کشور برجسته و به مردم چنین القا شده است که اگر هم از مشکلات اقتصادی رنج می‌برند در عوض از امنیت بالایی برخوردارند. فرونشاندن هواپیمای ریگی هنگام عبور از آسمان ایران و دستگیر کردنش به عنوان یکی از نشانه‌های امنیت مستحکم داخلی کشور مطرح بوده است. سوگمندانه باید گفت با جنگ اخیر و ترور فرماندهان نظامی و دانشمندان هسته‌ای کشور معلوم شد پایه‌های این امنیت پایدار و مستحکم سست شده است. بر نهادهای امنیتی فرض است که جلوی این حجم از نفوذ را بگیرند و نگذارند امنیتی که به قول بعضی‌ها از آب و نان بر مردم واجب‌تر است بیش از این خدشه ببیند.

برخوردهای سلیقه‌ای با فعالان مدنی و سیاسی در حوزه‌های مختلف طی سال‌های گذشته باعث شده تا این طیف از جامعه یا در مسائل کشور سکوت کنند، یا منتقد باشند یا بی‌اعتنا و با دلی پر از خون از کنار اتفاقات عبور نمایند.این در حالی بوده که دشمن در حال طراحی و سوءاستفاده از این مجاری برای روز به اصطلاح موعود خود برای ضربه به ارکان کشور و نظام بوده است.در این راستا برخی در داخل نیز خواسته یا ناخواسته در راستای منویات دشمن قدم بر می‌داشتند.بحث حجاب، بدحجابی و بی‌حجابی از جمله بحث‌های سال‌های اخیر این کشور بوده است.

بحثی که دلسوزان خواستار بایگانی موضوع و افراطیون خواستار طرح و عملیاتی کردن آن در بستر جامعه بوده و هستند.لایحه مجلس و الزام دولت به اجرای آن آخرین پیگیری‌های افراطیون در مجلس بود که با شجاعت و شهامت پزشکیان به‌عنوان رئیس‌جمهوری و بیان اینکه: «قانون حجاب را نمی‌توانم اجرا کنم چون برای مردم مشکل ایجاد می‌کند و من در مقابل مردم نخواهم ایستاد» آنان را ناکام گذاشت.  در جنگ اخیر با رژیم صهیونیستی معلوم شد که اگر حاکمیت مقابل مردم نایستد قطعاً مردم در سربزنگاه پشتش خواهند ایستاد. جوان و نوجوانی که حاکمیت را پشت خود ببیند قطعاً می‌داند کجا باید پشت نظام‌اش بایستد.

دفاع تمام‌قد از تمامیت ارضی ایران توسط  کسانی که از جمهوری اسلامی طی سال‌های گذشته بی‌مهری دیده بودند نشان داد مردم ایران حساب بی‎مهری‎های جمهوری اسلامی را از حب وطن جدا می‌دانند و به متجاوزان به سرزمین خود این پیام را دادند که نگاه به ایرانی جماعت از چشم رضا پهلوی و امثالهم آنان را دچار اشتباه محاسباتی می‌کند و ممکن است دچار گردابی شوند که بیرون آمدن از آن به این آسانی‌ها نباشد. حاکمیت باید با بازنگری در شیوه حکمرانی، مدافعان واقعی وطن را شناخته و درصدد دلجویی از کسانی باشد که در گذشته بی‌مهری‌های فراوانی از این نظام دیده‌اند.

حال که کشور روزهای پرالتهاب آتش‌بس را تجربه می‌کند زمامداران با نگاه به گذشته، تمامی وطن‌پرستان را از تمامی نقاط جهان به یاری بخواهند و از آنان برای عبور از این پیچ خطرناک استمداد بجویند. فراخوان به تمامی کهنه سربازان حوزه‌های مختلف دیپلماسی، هنری، رسانه‌ای، اقتصادی، نظامی، امنیتی و... برای مشارکت در اداره جامعه از ضرورت‌های این روزهای کشور است.

 برخورد و کنترل افراد و جریان‌هایی که در داخل کشور بر طبل جنگ می‌کوبند از دیگر وظایف نهادهای امنیتی است. کسانی که سلحشوری و شهادت‌طلبی را درست نفهمیده و با گفتار و رفتار و کردار خود ممکن است آسیب جدی به کشور وارد کنند. صداوسیما باید درهای خود را بر روی منتقدان دلسوز باز کند و اجازه دهد حرف حق شنیده شود و لازمه این اتفاق، خانه‌تکانی اساسی در مدیریت این رسانه عریض و طویل است. رسانه‌ای که مملکت را به «آغل» تشبیه کند نمی‌تواند امیدآفرین باشد.

در دنیای رسانه و جنگ روایت‎ها، بازگشت مرجعیت رسانه‌ای به داخل کشور باید از جمله اقدامات حاکمیت در آینده باشد. جنگ اخیر نشان داد که با در اختیار داشتن رسانه‌های مورد اعتماد مردم می‌شود بر بسیاری از نقشه‌های شوم دشمن غالب شد. حمایت از رسانه‌های داخلی که انصافاً در جنگ اخیر در دفاع از امنیت کشور سنگ‌تمام گذاشتند، ضروری است  از جمله برنامه‌های فوری متولیان امر باشد.

و جمله آخر:

جنگ تحمیلی ۱۲ روزه به این آب و خاک که به بهای از دست دادن بسیاری از سرمایه‌های انسانی ارزشمند، امروز در ساحل آتش‌بس پهلو گرفته نشان داد که مملکت فقط  مال حزب‌اللهی‌ها نیست! مملکت مال تمام ایرانی‌های وطن‌پرستی است که نگاه هر چشم نامحرم و خائنی را کور می‌خواهد.