به گزارش دفتر منطقه‌ای خبرگزاری تسنیم، بازگشت گسترده و پیچیده مهاجران افغانستانی از ایران، هرچند با چالش‌های فراوانی همراه است، اما در عین حال فرصتی برای تجدید و تحکیم پیوندهای دیرینه دو ملت برادر ایران و افغانستان به شمار می‌آید. این پدیده انسانی که به‌گونه‌ای همزمان ابعاد انسانی، سیاسی و امنیتی را در خود جای داده است، نیازمند نگاهی ژرف و فراتر از سیاست‌های صرفاً امنیتی و مقطعی است.

دیپلماسی همدلانه؛ از سخن به عمل

در این مسیر، تحرکات دیپلماتیک اخیر سفارت جمهوری اسلامی ایران در کابل و به‌ویژه حضور علیرضا بیکدلی، سرپرست سفارت ایران، در میان مهاجران بازگشته، نشانه‌ای روشن از اراده راسخ تهران برای همراهی و همدلی با مردم افغانستان است.

این اقدام نه فقط تجلی یک رویه انسانی و محبت‌آمیز، بلکه تأکیدی است بر حفظ کرامت انسانی مهاجران افغان و ارتقای سطح همکاری‌های منطقه‌ای به سود دو کشور همسایه.

سخنان بیکدلی درباره تهدیدهای مشترک، همچون حملات رژیم صهیونیستی که جان میلیون‌ها افغان و ایرانی را به خطر انداخته، نمادی آشکار از پیوند عمیق تاریخی، فرهنگی و انسانی دو ملت است. این نگاه انسانی، صرفاً به حمایت از مهاجران محدود نمی‌ماند، بلکه بستر مناسبی برای گسترش تبادل فرهنگی، اجتماعی و سیاسی میان تهران و کابل فراهم می‌کند.

با این همه، نباید واقعیات امنیتی و اجتماعی را نادیده گرفت. حضور برخی افراد سودجو و ناقض امنیت در میان مردم که از شرایط منطقه سوء استفاده می‌کنند، چالشی جدی است که باید با برخورد قانونی و مقتدرانه به آن پرداخت؛ اما این برخوردها هرگز نباید بهانه‌ای برای تبعیض و رفتار غیرانسانی با اکثریت مهاجران بی‌گناه و صلح‌جو شود. نگاه جمهوری اسلامی ایران بر حفظ حقوق انسانی و کرامت مهاجران استوار است و این شاخصه‌ای بنیادین در سیاست‌ها و رفتارهای تهران محسوب می‌شود.

متأسفانه، در سال‌های اخیر فضای رسانه‌های اجتماعی بخصوص فضای مجازی شاهد موج‌های نفرت‌پراکنی و افغان‌هراسی بوده است؛ پروژه‌هایی که با حمایت دشمنان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای طراحی شده و هدفشان ایجاد شکاف و کدورت میان دو ملت مسلمان است. در چنین شرایطی، نقش نخبگان، رسانه‌ها، علما و مسئولان بیش از همیشه حیاتی است تا با روشنگری و ارائه تصویر واقعی از همکاری و همدلی، این دسیسه‌ها را خنثی کنند.

توسعه همکاری‌ها برای بازگشت انسانی

برنامه‌ریزی مشترک تهران و کابل برای بازگشت مهاجران باید بر اصولی چون انسان‌محوری، تدریجی بودن و سازماندهی دقیق استوار باشد. ایجاد مراکز خدمات امدادی، درمانی و اشتغال‌زایی در مناطق مرزی، حمایت روانی و اجتماعی از بازگشت‌کنندگان و استمرار گفت‌وگوها و همکاری‌های فنی میان نهادهای دو کشور، راه را برای بازگشتی آرام و با حفظ کرامت انسانی هموار می‌سازد.

تجربه بیش از چهل و پنج سال میزبانی ایران از میلیون‌ها مهاجر افغانستانی، نمایانگر نگاهی مثبت، کریمانه و حمایت‌گرایانه جمهوری اسلامی ایران است؛ نگاهی که ریشه در مشترکات عمیق دینی، فرهنگی و تاریخی دو ملت دارد. حمایت از مهاجران در شرایط بحران، تلاش برای حفظ حقوقشان و فراهم‌کردن شرایط زندگی شرافتمندانه، همواره از اولویت‌های سیاست‌های داخلی و خارجی ایران بوده است.

در نهایت، آنچه از همه مهم‌تر است، حفظ و تقویت این پیوند ناگسستنی میان دو ملت است؛ پیوندی که نمی‌توان با موج‌های نفرت‌پراکنی و سیاست‌های تفرقه‌انداز از بین برد. دیپلماسی همدلانه، تعامل سازنده، احترام به کرامت انسانی و همکاری مستمر، تنها راه عبور از بحران‌ها و ساختن آینده‌ای مشترک، پایدار و مرفه برای ملت‌های ایران و افغانستان است.

انتهای پیام/.