به گزارش خبرنگار مهر، شهید دکتر عبدالحمید مینوچهر، متولد سال ۱۳۴۱ پس از گذراندن تحصیلات عالی خود در رشته مهندسی هسته‌ای در دانشگاه مسکو و کسب مدرک دکترا، به عنوان عضو هیأت علمی در دانشگاه شهید بهشتی مشغول به خدمت شد. او فیزیکدان هسته‌ای ایرانی و رئیس دانشکده مهندسی هسته‌ای دانشگاه شهید بهشتی بود.

تخصص شهید مینوچهر در حوزه‌های حساسی چون فیزیک راکتور، شبیه‌سازی هسته‌ای، و طراحی سوخت‌های پیشرفته هسته‌ای بود. او پژوهش‌های گسترده‌ای در زمینه افزایش بهره‌وری و ایمنی نیروگاه‌های هسته‌ای انجام داده بود و مقالات علمی متعددی در مجلات معتبر ملی و بین‌المللی از او به چاپ رسیده بود.

مینوچهر در جایگاه رئیس دانشکده مهندسی هسته‌ای دانشگاه شهید بهشتی، نقش محوری در توسعه برنامه‌های آموزشی و پژوهشی این دانشکده ایفا کرد. او با بینش عمیق و مدیریتی دلسوزانه، بستری را برای تربیت متخصصان جوان و متعهد در صنعت هسته‌ای کشور فراهم ساخت.

همچنین عناوین استاد نمونه کشوری، پژوهشگر برتر دانشگاه شهید بهشتی، دریافت نشان درجه یک علمی از رئیس‌جمهور و برنده جایزه علامه طباطبایی برای کتاب برتر دانشگاهی از افتخارات این استاد برجسته کشور است.

سال‌ها پیش مینوچهر در مصاحبه با یکی از رسانه‌ها مطرح کرده بود: علم هسته‌ای، ارتباط مستقیم با قدرت اقتصادی و سیاسی یک کشور دارد. این را بدانید که هیچ کشوری نمی‌تواند بدون حمایت نظامی و تسلیحاتی، اقتصاد محکم و با پشتوانه‌ ای داشته باشد. چنین کشوری وجود خارجی ندارد و چنین تفکری هم تفکر اشتباهی است. ما نمی‌توانیم کارخانه پتروشیمی تأسیس کنیم، صنعت ذوب آهن را تقویت کنیم و کارخانه‌های عظیم بنا کنیم بدون این که حمایت نظامی داشته باشیم. همه این تشکیلات، به یک موشک بسته است. همه این تأسیسات با یک حمله نظامی از سوی دشمن از بین می‌رود; مگر این که از نظر نظامی، مورد حمایت قرار گیرد.

او در ادامه افزود: مسئله بعدی قدرت سیاسی است. هر کشوری به اندازه قدرتی که دارد می‌تواند حرف بزند و این قدرت با توان هسته‌ای آن کشور ارتباط مستقیم دارد. از این جهت علم هسته‌ای به دلیل توان بالایی که دارد، حساسیت‌های خاصی را ایجاد کرده است تا آن جا که علم هسته‌ای ما هنوز پا نگرفته، این‌ها این قدر حساس شده‌اند و می‌خواهند جلوی آن را از ریشه بگیرند.

شهادت دکتر عبدالحمید مینوچهر و همسر گرامی‌اش نه تنها ضایعه‌ای جبران‌ناپذیر برای جامعه علمی و دانشگاهی ایران محسوب می‌شود، بلکه نشان‌دهنده عمق کینه و ترس دشمنان از پیشرفت‌های هسته‌ای کشور است. او به عنوان یکی از چهره‌های برجسته فناوری هسته‌ای ایران، عمر خود را صرف تربیت نسل جدیدی از متخصصان و پژوهشگران این حوزه کرد تا ایران را به قله‌های دانش و فناوری هسته‌ای برساند. شهادت او در حمله رژیم صهیونیستی، بار دیگر اثبات کرد که دشمنان هراسی عمیق از استقلال علمی و فناورانه ایران دارند و حاضرند برای متوقف کردن این مسیر، به هر جنایتی دست بزنند.

شهید مینوچهر با ایمان راسخ و عزمی استوار، همواره بر اهمیت خودکفایی علمی و فناوری هسته‌ای تأکید داشت و معتقد بود که این دانش، کلید اقتدار ملی و امنیت پایدار ایران است. امروز راه او و دیگر شهدای هسته‌ای، چراغی فراروی دانشمندان جوان کشور است تا با ادامه این مسیر پرچالش اما افتخارآفرین، ایران را از وابستگی به دشمنان بی‌نیاز سازند. خون پاک این شهیدان، نه‌تنها باعث توقف برنامه‌های هسته‌ای ایران نخواهد شد، بلکه انگیزه‌ای مضاعف برای پیشرفت‌های بیشتر در این عرصه است. یاد و خاطره این اساتید شهید، همواره در قلب ملت ایران زنده خواهد ماند.

عبدالحمید مینوچهر، رئیس دانشکده مهندسی هسته‌ای دانشگاه شهید بهشتی، بامداد جمعه ۲۳ خرداد ۱۴۰۴ در حملات رژیم صهیونیستی همراه همسر بزرگوارشان در منزل‌شان به مقام رفیع شهادت نائل آمدند.