همدلی در میان جامعه ادبی ایران و افغانستان، الگویی برای همه اقشار باشد
اقتصاد ایران: محمدکاظم کاظمی میگوید شاعران ایران و افغانستان در طول دهههای اخیر همدلی متقابلی با هم داشتهاند و این همدلی و همراهی میتواند الگویی برای همه اقشار جامعه باشد.
محمدکاظم کاظمی شاعر و منتقد ادبی افغانستانی در گفتگو با خبرنگار مهر درباره موج همدلی شاعران و ادیبان افغانستانی با مردم ایران در جریان جنگ تحمیلی ۱۲ روزه، گفت: به طور کلی در این سالها چیزی که ما دیدهایم همدلی متقابل جامعه افغانستان و ایران در مسائل فیمابین بوده است و این اتفاق منحصر به همین روزها نیست.
کاظمی ادامه داد: زمانی که حادثه تروریستی در کابل اتفاق افتاد، شاعران ایرانی درباره آن واقعه تروریستی با کلیدواژه «جان پدر کجاستی» شعرهای بسیاری سرودند که یک کتاب از این شعرها فراهم آمد و در انتشارات سوره مهر منتشر شد. بعد از آن باز در مواقع گوناگونی که اتفاقاتی برای ایران افتاده، شاعران بسیاری از افغانستان شعر گفتهاند.
شعرهایی که شاعران ایران و افغانستان برای دردهای هم سرودند
وی با اشاره به همراهی و همدلی جامعه ادبی افغانستان با مردم ایران در طی دههها و سالهای اخیر، گفت: هم در زمان جنگ تحمیلی، هم در زمان جریانات سوریه و ماجرای مدافعان حرم، همچنین در واقعه شهادت سردار سلیمانی و وقایع و ماجراهای اخیر همیشه این همدلی و همراهی از سمت جامعه مهاجر و نیز مردم افغانستان ادامه داشته است.
کاظمی گفت: در همین روزها درباره تجاوز اخیر رژیم صهیونیستی به ایران، در مشهد شب شعری با حضور شاعران افغانستان و ایران برگزار شد که یک تشکیلات فرهنگی مهاجرین در رأس برگزاری آن بود. جالب این است خیلی از شعرهایی که همین روزها دست به دست میشود، حاصل طبع شاعران افغانستان است و توانسته است به دل جامعه ایران هم نفوذ کند و در وحدت و انسجام داخلی نقشآفرینی کند. ما درباره وقایع اخیر از شاعران متعددی شعر داریم؛ آقای مهران پوپل شعرهای بسیاری دارد و در صفحات اجتماعیاش منتشر کرده است، آقای ابوطالب مظفری شعر گفته است، خانم تکتم حسینی چندین شعر دارد، حسن حسینزاده شعر سروده است، خانم زینب بیات شعر سروده است و بسیاری شاعران دیگر.
کاظمی در پایان گفت: به نظر من این همدلی در میان جامعه ادبی ایران و افغانستان میتواند یک نقطه اتکا برای همه مردم باشد. این رفتار متقابل اهالی ادب دو کشور، میتواند برای همه اقشار و گروههای اجتماعی نمونه و الگویی باشد تا بتوانیم از پسِ این روزها و این سختیها برآییم.