طرفداری: پس از گمانه‌زنی و مذاکره با چند گزینه داخلی و خارجی، سرانجام باشگاه پرسپولیس تصمیم نهایی خود را گرفت؛ وحید هاشمیان، مهاجم پیشین تیم ملی و یکی از مربیان بادانش فوتبال ایران، حالا رسماً هدایت پرافتخارترین تیم دو دهه اخیر فوتبال کشور را برعهده گرفته. انتخابی که از نگاه بسیاری، ترکیبی از شجاعت، ایده‌گرایی و ریسک است؛ چون پرسپولیس پس از یک فصل بدون جام، وارد فصلی تازه با انتظارات بسیار بالاست.

انتخاب وحید هاشمیان به عنوان سرمربی پرسپولیس در شرایطی صورت گرفته که فضای مدیریتی باشگاه چالش‌های مختلفی دارد، سکوها بی‌تاب‌اند، ترکیب تیم هنوز به طور کامل تقویت نشده و آینده در هاله‌ای از ابهام است. با این حال، «هلیکوپتر» می‌تواند در صورت عبور از این موانع، مسیری متفاوت از نسل پیشین مربیان ایرانی ترسیم کند؛ مسیری مبتنی بر علم، نظم و شخصیت.

تحصیلات بین‌المللی و تمرکز کامل روی لیگ
وحید هاشمیان یکی از معدود مربیان ایرانی‌ست که مدرک پرولایسنس مربی‌گری یوفا را دریافت کرده و برای گرفتن این مدرک، دوره‌ی کارآموزی خود را در باشگاه بایرن مونیخ که تحت هدایت پپ گواردیولا بود، گذرانده؛ تجربه‌ای بی‌نظیر در مواجهه با ساختار حرفه‌ای باشگاهی در بالاترین سطح فوتبال اروپا.

او سال‌ها در فوتبال آلمان به‌عنوان بازیکن و سپس مربی فعالیت داشته و از نظر تئوریک، از بادانش‌ترین چهره‌های مربی‌گری فوتبال ایران محسوب می‌شود. هاشمیان همچنین با حضور در کادرفنی تیم ملی ایران در دوره‌ی مارک ویلموتس و دراگان اسکوچیچ، تجربه‌ی کار در فضای داخلی فوتبال ایران را نیز داشته و از حواشی این فضا بی‌خبر نیست.

نکته‌ی مثبت مهم دیگر این‌که پرسپولیس در فصل آینده، در رقابت‌های آسیایی حضور ندارد و می‌تواند تمام تمرکز خود را روی لیگ برتر بگذارد. این موضوع، با توجه به تجربه‌ی محدود هاشمیان در سرمربی‌گری، یک امتیاز مهم در شروع کار محسوب می‌شود.

و در نهایت، یکی از برگ‌های برنده‌ی احتمالی هاشمیان، شخصیت محترم، کم‌حاشیه و مورد پذیرش اوست. وحید هاشمیان برخلاف بسیاری از مربیان داخلی، در میان بازیکنان، مدیران و حتی رسانه‌ها، چهره‌ای بی‌تنش و مورد احترام شناخته می‌شود. همین ویژگی می‌تواند به بازسازی فضای آسیب‌دیده‌ی رختکن پرسپولیس کمک کند؛ تیمی که فصل گذشته از چنددستگی، افت فنی و تزلزل درون تیمی ضربه خورد. بازسازی اعتماد، بیش از تاکتیک به «اعتماد به مربی» نیاز دارد؛ چیزی که هاشمیان پتانسیل آن را دارد.

قمار بزرگ پرسپولیس؛ چرا انتخاب وحید هاشمیان، پرریسک محسوب می‌شود؟
با تمام نکات مثبت، انتخاب هاشمیان بی‌شک یکی از جسورانه‌ترین و پرریسک‌ترین تصمیم‌های ممکن برای پرسپولیس است. او هیچ‌سابقه‌ای به عنوان سرمربی در سطح اول فوتبال ندارد و حالا باید یک‌باره هدایت یکی از پرهوادارترین و پرتنش‌ترین تیم‌های آسیا را بر عهده بگیرد.

پرسپولیس فصل گذشته بدون کسب هیچ جامی، فشار هواداران را بیش از هر زمان دیگری تجربه کرد و حالا، صبر تماشاگران حتی کمتر از همیشه است. در چنین فضایی، یک سرمربی بی‌تجربه بیش از هر چیز نیاز به حمایت ساختاری، آرامش و زمان دارد؛ چیزهایی که در پرسپولیسِ امروز، کمیاب‌اند.

از طرف دیگر، شرایط خاص کشور و احتمال محدودیت در ورود دستیاران خارجی، دست وحید هاشمیان را برای ساختن یک کادرفنی مدرن تا حد زیادی می‌بندد. او ممکن است مجبور شود از نیروهای داخلی کمک بگیرد، مسیری که پیش‌تر برای بسیاری از مربیان باتجربه‌تر نیز به چالشی بزرگ بدل شده.

فراتر از مسائل فنی، مشکلات پرسپولیس در فصل گذشته بیشتر از تاکتیک بود. دخالت‌های بیرونی، چنددستگی در رختکن، نبودن بالانس در ترکیب، و حضور قدرتمند برخی بازیکنان در حاشیه تصمیمات باشگاه، مسائلی هستند که هیچ رزومه و دانشی به‌تنهایی برای مقابله با آن‌ها کافی نیست. پرسپولیس هنوز در نقل‌وانتقالات، در پست‌های حیاتی مثل دفاع میانی، دفاع راست، کل خط هافبک‌ و رأس خط حمله به‌درستی تقویت نشده و این یعنی حتی از منظر اسکلت تیم هم، هاشمیان باید در شرایطی نیمکت را تحویل بگیرد که «نقاط ضعف» از «نقاط قوت» پیشی گرفته‌اند.

از زمان جدایی یحیی گل‌محمدی، رضا درویش چهار بار دیگر دست به انتخاب سرمربی زده و همه آن‌ها، تصمیم‌هایی پرریسک و متفاوت از فضای رایج فوتبال ایران بوده‌اند: اوسمار ویرا، خوان کارلوس گاریدو، اسماعیل کارتال و وحید هاشمیان. از این جمع، تنها اوسمار ویرا با قهرمانی دراماتیک در لیگ، پاسخی مثبت به اعتماد مدیریت داد. گاریدو و کارتال حتی فرصت حضور برای یک فصل کامل روی نیمکت را پیدا نکردند و حالا، مسیر قمارگونه‌ی مدیرعامل پرسپولیس با انتخاب وحید هاشمیان ادامه پیدا کرده است.

آینده‌ پرسپولیس با وحید هاشمیان؛ نامعلوم اما شاید روشن
با تمام این تفاصیل، مهم‌ترین چالش وحید هاشمیان، همان‌طور که اشاره شد، انتظارات بالای هواداران و صبر پایین آن‌هاست. او حالا با مهم‌ترین چالش زندگی ورزشی‌اش روبه‌رو شده؛ چالشی که عبور از آن، نه تنها جسارت و دانایی می‌خواهد، بلکه نیازمند قدرت مدیریت روانی، کنترل بحران و اعتمادسازی در سکوهاست. سرمربی‌گری پرسپولیس برای وحید هاشمیان، تجربه‌ای است که اگر شکست بخورد، ممکن است آینده حرفه‌ای او به عنوان یک سرمربی فوتبال را کاملا تحت تاثیر قرار دهد و و اگر موفقیت‌آمیز باشد، مسیر تازه در فوتبال ایران باز خواهد کرد.

وحید هاشمیان از آن چهره‌هایی است که مخاطبان فوتبال به‌طور غریزی دوست دارند موفق شود؛ نه فقط به‌خاطر دانشش، بلکه به‌خاطر شخصیتش. فوتبال ایران اما، جایی برای علاقه‌ی شخصی و آرزوی قلبی نمی‌گذارد؛ در این فضا، هر نتیجه‌ای که در جدول ثبت نشود، در ذهن‌ها هم نمی‌ماند. برای فوتبال ایران، فقط شخصیت کافی نیست. در فضایی که فقط شاید ۳۰ درصد موفقیت به مسائل فنی مربوط می‌شود و باقی آن درگیر جنگ روانی، نفوذ رسانه‌ای، تعادل قدرت در رختکن و گاهی دخالت‌های بیرونی‌ست، موفق شدن یک مربی چیزی بیش از دانستن تاکتیک و سیستم نیاز دارد.

اگر سرمربی جدید پرسپولیس بتواند در همین ابتدای کار، سکوها و رختکن را با خود همراه کند، احتمالاً مسیرش هموارتر از آن چیزی خواهد بود که امروز به نظر می‌رسد. حالا همه‌چیز به این بستگی دارد که وحید هاشمیان چطور در روزهای سختِ آغاز، دوام بیاورد. چطور میان فریادها، حاشیه‌ها و نوسان‌ها بایستد. اگر بتواند، شاید این انتخابِ جسورانه، روزی به عنوان یکی از معدود قمارهای موفق مدیریت پرسپولیس ثبت شود. و اگر نه؟ فوتبال ادامه خواهد داشت، اما شاید یک فرصت نادر، بی‌صدا از دست رفته باشد.