به گزارش خبرنگار مهر، انرژی‌های تجدیدپذیر به عنوان یکی از راهکارهای اصلی برای مقابله با چالش‌های زیست‌محیطی و تأمین پایدار انرژی در آینده شناخته می‌شوند. با افزایش نگرانی‌ها درباره تغییرات اقلیمی و کاهش منابع فسیلی، دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی به سمت توسعه و استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر روی آورده‌اند.

بر اساس گزارش‌های موجود، در سال ۲۰۲۲، حدود ۳۰ درصد از تولید برق جهانی از منابع تجدیدپذیر تأمین شده است. این سهم در سال‌های گذشته به طور مداوم در حال افزایش بوده و انتظار می‌رود که تا سال ۲۰۳۰ به بیش از ۵۰ درصد برسد زیرا انرژی خورشیدی و بادی به عنوان دو منبع اصلی رشد در این بخش شناخته می‌شوند.. با این حال کشور ما با وجود آنکه ظرفیت مناسبی برای توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر دارد تنها ظرفیت یک درصد تولید برق شبکه برق کشور را بردوش می‌کشد در حالی که میانگین جهانی آن نزدیک به ۱۰ درصد می‌شود.

استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر دارای مزایای متعددی است، اما آنطور که به نظر می‌رسد مزایای بیشتری نسبت به معایای آن دارد.

بر اساس آمار و ارقام موجود انتقال به انرژی‌های تجدیدپذیر می‌تواند تا ۷۰ درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهد و حتی منجر به اشتغال زایی در این صنعت شود به طوری که در سال ۲۰۲۰ نزدیک به ۱۱.۵ میلیون شغل در سطح جهانی ایجاد کرده است این در حالی است که این امر آنطور که باید مورد توجه قرار نگرفته است ضمن آنکه باید در نظر داشت استفاده از انرژی‌های تجدید پذیر مانند خورشید و باد منجر به تنوع تولید برق می‌شود و از وابستگی به سوخت‌های فسیلی می‌کاهد که این امر امنیت انرژی را نیز افزایش می‌دهد.

با وجود مزایای فراوان، توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر با چالش‌هایی نیز همراه است، هزینه بر بودن، نصب و راه‌اندازی سیستم‌های انرژی تجدیدپذیر ممکن است نیازمند سرمایه‌گذاری اولیه بالایی باشد. هرچند هزینه‌ها در سال‌های اخیر کاهش یافته، اما هنوز هم برای برخی کشورها یک مانع محسوب می‌شود و کشور ما جدای از آن نیست.

علاوه براین برخی از فناوری‌های انرژی تجدیدپذیر نیاز به نگهداری و تعمیرات خاصی دارند که می‌تواند هزینه‌زا باشد. همچنین، عدم وجود زیرساخت مناسب در برخی مناطق باعث محدودیت در توسعه این فناوری‌ها می‌شود.

تولید انرژی از منابعی مانند خورشید و باد به شرایط جوی وابسته است. این وابستگی ممکن است در برخی مناطق محدودیت‌هایی ایجاد کند و نیاز به سیستم‌های ذخیره‌سازی انرژی را افزایش دهد.

پیشرفت‌های فناوری در زمینه ذخیره‌سازی انرژی، پنل‌های خورشیدی و توربین‌های بادی می‌تواند به بهبود عملکرد سیستم‌های تجدیدپذیر کمک کند. انتظار می‌رود که با پیشرفت فناوری، هزینه‌ها نیز کاهش یابد.

دولت‌ها با ارائه مشوق‌ها و سیاست‌های حمایتی می‌توانند به توسعه این بخش کمک کنند و از ناترازی ۲۰ هزار مگاواتی برق بکاهد با در پیش گرفتن سیاست‌هایی نظر؛ تعرفه‌های ثابت، یارانه‌ها و حمایت مالی برای پروژه‌های تجدیدپذیر می‌تواند انگیزه‌ای برای سرمایه‌گذاران باشد. همچنین همکاری بین کشورها برای تبادل فناوری و تجربه می‌تواند به تسریع روند توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر کمک کند. ابتکاراتی مانند "پیمان جهانی انرژی تجدیدپذیر" می‌تواند نقش مهمی در این زمینه ایفا کند.

بر اساس این گزارش، توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر نه تنها به کاهش وابستگی به منابع فسیلی کمک می‌کند، بلکه با ایجاد اشتغال و بهبود کیفیت محیط زیست، مزایای زیادی برای جوامع دارد. با وجود چالش‌ها، این صنعت روند رو به رشد داشته است و این روند رو به رشد این صنعت نشان‌دهنده اهمیت آن در آینده انرژی جهان است. اگرچه مسیر پیش رو ممکن است دشوار باشد، اما با توجه به پیشرفت‌های فناوری و حمایت‌های دولتی، چشم‌انداز روشنی برای توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر وجود دارد.