گجت نیوز: مقایسه جنگنده جی-۲۰ چین با اف-۳۵، تنها به ارزیابی قابلیت‌های فنی محدود نمی‌شود؛ این رقابت، بازتابی از دو فلسفه متفاوت در طراحی، مأموریت و راهبرد نظامی است. در این مقاله، با نگاهی بی‌طرفانه و تحلیلی، به بررسی نقاط قوت، محدودیت‌ها و ویژگی‌های فنی هر دو جنگنده نسل پنج پرداخته‌ایم.

در حالی که اف-۳۵ آمریکا به عنوان یکی از کامل‌ترین جنگنده‌های چندمنظوره شناخته می‌شود، جی-۲۰ چین نیز به‌سرعت در حال تبدیل شدن به یک تهدید جدی در عرصه نبردهای هوایی است. اما تفاوت‌ها کجاست و کدام یک واقعاً برتری دارد؟

مقایسه جنگنده جی-۲۰ چین با اف-۳۵ آمریکا

جی-۲۰، محصول شرکت هوافضای چنگدو، نخستین جنگنده پنهان‌کار چین و بخشی از تلاش بلندمدت این کشور برای دستیابی به خودکفایی نظامی در برابر برتری سنتی غرب است. این جنگنده از طراحی آئرودینامیک پیشرفته‌ای بهره می‌برد که شامل بدنه ترکیبی، ورودی هوای فراصوتی و سطوح کنترلی متحرک است.

اگرچه برخی تحلیل‌گران غربی بر مشکلاتی مانند کیفیت ساخت یا اثرپذیری بیشتر از رادار در نمای عقب اشاره دارند، اما نباید فراموش کرد که بسیاری از این ارزیابی‌ها مبتنی بر مشاهدات محدود یا فرضیات غیرمستقیم است. جی-۲۰ در بسیاری از نمایشگاه‌ها و رزمایش‌های داخلی عملکردی فراتر از انتظار داشته و به‌ویژه در برد عملیاتی و ظرفیت سوخت داخلی، امتیازاتی در برابر F-35 دارد.

تفاوت مأموریت‌ها، نه فقط طراحی

F-35 یک پلتفرم چندمنظوره است که برای انجام طیف گسترده‌ای از مأموریت‌ها طراحی شده؛ از پشتیبانی نزدیک هوایی گرفته تا نفوذ به عمق خاک دشمن. در مقابل، جی-۲۰ بیشتر بر نقش برتری هوایی متمرکز است، گرچه گزارش‌هایی از توسعه قابلیت‌های تهاجمی‌تر نیز منتشر شده است.

برخی کارشناسان غربی به عدم وجود قابلیت حمل داخلی مهمات هوا-به-زمین در J-20 اشاره می‌کنند. با این حال، این محدودیت ظاهری ممکن است بخشی از راهبرد متفاوت چین در طراحی جنگنده‌ای برای مقابله با تهدیدات منطقه‌ای باشد، نه یک ضعف ساختاری.

مقایسه فنی: F-35 در برابر J-20

عملکرد واقعی در میدان نبرد تعیین‌کننده است

یکی از نقدهای رایج به نیروی هوایی چین، تمرکز بیش‌ازحد بر فرماندهی متمرکز و عدم استقلال خلبانان در تصمیم‌گیری‌های تاکتیکی است. اگرچه شواهدی از این ساختار وجود دارد، اما ارتش چین در سال‌های اخیر اصلاحات گسترده‌ای در آموزش و تمرین‌های رزمی اجرا کرده و سطح عملکرد خلبانان را به‌طور محسوسی ارتقا داده است.

برخلاف تصور رایج، همه‌ی گزارش‌ها از وابستگی کامل خلبانان چینی به فرماندهی زمینی حکایت ندارند. در برخی مانورهای اخیر، استفاده از ارتباطات امن، تصمیم‌گیری در لحظه و تاکتیک‌های خودگردان مشاهده شده که نشان‌دهنده‌ی حرکت به سمت الگوی غربی در هدایت عملیات است.

اف‌-۳۵: قدرت تثبیت‌شده یا برتری پایدار؟

اف‌-۳۵ در حال حاضر، مزایای غیرقابل‌انکاری در شبکه‌سازی، آگاهی موقعیتی و تطبیق‌پذیری با انواع مأموریت دارد. اما این به معنای برتری مطلق نیست. توسعه فناوری‌های بومی در چین با سرعتی چشمگیر در حال پیشرفت است و بسیاری از کارشناسان معتقدند نسل بعدی جی-۲۰ یا حتی جنگنده‌ای جدیدتر، می‌تواند رقیب سرسخت‌تری برای F-35 باشد.

نتیجه‌گیری

هر دو جنگنده نسل پنج قابلیت‌های چشمگیری دارند، اما F‑35 با طراحی جامع، موتور پیشرفته، پنهان‌کاری چندضلعی و ادغام پیشرفته سنسورها، در مأموریت‌های چندمنظوره برتری چشمگیری دارد. J‑20 سرعت و برد بیشتری ارائه می‌دهد و موتور WS‑۱۵ نویدبخش قدرت بیشتر است، اما هنوز در پنهان‌کاری، آگاهی میدان نبرد و چندمنظوره بودن عقب‌تر است.

مقایسه نهایی، نیازمند داده‌های واقعی از میدان نبرد است؛ جایی که قابلیت‌های فنی، تاکتیکی و انسانی همگی به محک گذاشته می‌شوند.