سیدرضا موسوی در گفت‌وگو با خبرنگار مهر گفت: با وجود محدودیت‌های جدی در منابع انسانی، اعتبارات و تجهیزات، تلاش ما حفظ مناطق تحت مدیریت و جلوگیری از تخریب زیستگاه‌هاست؛ چرا که این عرصه‌ها باید به‌عنوان میراثی برای نسل‌های آینده حفظ شوند.

وی با بیان اینکه متأسفانه امروز به دلیل توسعه تکنولوژی، ماشین‌آلات سنگین، جاده‌سازی، ارتباطات و سایر عوامل انسانی، میزان دخالت در طبیعت به طرز بی‌سابقه‌ای افزایش یافته است، اظهار کرد: ما دلخوش به همین مناطق تحت مدیریت محیط زیست هستیم و تمام تلاش‌مان حفظ آن‌ها به‌عنوان پشتیبان حفاظتی کشور برای نسل‌های آینده است.

مدیر کل محیط زیست استان زنجان افزود: هدف ما این است که هم مانع از دست‌اندازی بیشتر به این مناطق شویم و هم در عین حال، معیشت مردم بومی دچار اختلال نشود؛ چرا که این مردم از حقوقی برخوردارند و باید از منابع طبیعی محل زندگی‌شان بهره‌مند باشند، اما در عین حال، این بهره‌برداری نباید به قیمت نابودی محیط زیست تمام شود.

موسوی، بحران آب را اصلی‌ترین تهدید برای محیط زیست استان عنوان کرد و گفت: کاهش بارش، خشکسالی‌های پی‌درپی، افت سطح آب‌های زیرزمینی و برداشت‌های غیرمجاز، بیشترین آسیب را به طبیعت وارد کرده است؛ چرا که در رقابت برای تأمین آب، منابع طبیعی معمولاً بدون مدافع باقی می‌مانند.

وی تأکید کرد: ما بارها بر رعایت حق‌آبه‌های طبیعی، جاری ماندن رودخانه‌ها و حفظ تالاب‌ها هشدار داده‌ایم، اما چون این موضوع یک مطالبه عمومی و ملموس نیست، معمولاً کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد.

تهدیدهای متنوع محیط زیست استان زنجان

مدیر کل محیط زیست استان زنجان همچنین به تهدیدهای متنوع دیگری نیز اشاره کرد و گفت: تغییرات غیرمجاز کاربری زمین، افزایش سطح زیرکشت، احداث جاده‌های بین مزارع، آلودگی‌ها و فعالیت‌های معدنی نیز از عوامل مهم تهدیدکننده مناطق تحت مدیریت محیط زیست هستند.

موسوی افزود: ما با وجود کمبود شدید منابع انسانی، ماشین‌آلات و تجهیزات، با تمام توان در تلاشیم تا عرصه‌های طبیعی استان را حفظ کنیم. به‌ویژه مناطقی که هنوز چرخه طبیعی‌شان آسیب ندیده و گونه‌های جانوری در آن حضور دارند.

کاهش امنیت زیستگاه‌ها، عامل فرار حیات وحش

موسوی به وضعیت دشوار برخی زیستگاه‌ها از جمله دشت سهرین اشاره کرد و گفت: زیستگاه آهو در این منطقه به دلیل توسعه فعالیت‌های کشاورزی، انتقال و لوله‌گذاری آب و کاهش امنیت به‌شدت آسیب دیده است. در صورتی که امنیت زیستگاه فراهم نباشد، گونه‌های جانوری آن را ترک می‌کنند.

وی همچنین درباره جمعیت آهوان در مناطق سرخ‌آباد و فیله‌خاصه گفت: طبق آخرین سرشماری، جمعیت این گونه با رشد همراه بوده، اما عواملی نظیر چرای بی‌رویه دام، سگ‌های گله، تخریب زیستگاه و جزیره‌ای شدن مناطق باعث شده‌اند که رشد جمعیت حیات وحش کمتر از ظرفیت واقعی باشد.