به گزارش خبرنگار مهر، فریدون عباسی دوانی در سال ۱۳۳۷ در کازرون متولد شد. او در سال ۱۳۶۳ در رشته فیزیک هسته‌ای از دانشگاه شیراز فارغ التحصیل شد، و مدرک دکترایش را در سال ۱۳۶۶ از دانشگاه فردوسی مشهد دریافت کرد، همچنین دکترای مهندسی هسته‌ای را از دانشگاه صنعتی امیرکبیر در سال ۱۳۸۱ اخذ کرد.

عباسی دانشجویی با سابقه مبارزاتی علیه رژیم شاهنشاهی بود و پس از پیروزی انقلاب با وجود کم سن بودن به دلیل داشتن تجربه در جهاد سازندگی فارس حاضر می‌شود. او از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی به عضویت سپاه پاسداران در می‌آید و در دوران دفاع مقدس در خوزستان حاضر می‌شود و مسئولیت پشتیبانی جنگ جهاد سازندگی استان فارس در منطقه را نیز برعهده داشت و در عملیات‌های مختلف نیز شرکت می‌کند.

از سال ۱۳۷۲ فریدون عباسی عضو هیئت علمی دانشکده فیزیک دانشگاه امام حسین (ع) شد، و پس از آن ریاست این دانشکده را برعهده گرفت. او در سال ۱۳۸۶ توسط رئیس جمهور به علت ارائه خدمات علمی به کشور، به عنوان استاد نمونه کشوری برگزیده شد و در مراسمی در دانشگاه شهید بهشتی در ۲۷ مهر ماه سال ۱۳۸۹ از او تقدیر شد. او همچنین عضو شورای مرکزی انجمن هسته‌ای ایران بود.

در سال ۱۳۸۶، قطعنامه ۱۷۴۷ شورای امنیت او را فریدون عباسی با عنوان «دانشمند ارشد وزارت دفاع و مرتبط با انستیتو فیزیک کاربردی» ایران نام برده و او را مشمول تحریم قرار داد. این تحریم بعدها مطابق قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت همزمان با لغو تحریم‌های تسلیحاتی ایران در ۲۷ مهر ۱۳۹۹ لغو شد.

عباسی به همراه همسرش در ۸ آذر ماه سال ۱۳۸۹ در میدان دانشجوی تهران مورد سو قصد واقع شده و مجروح شد، در همان روز بود که مجید شهریاری نیز مورد سوءقصد واقع شد و به درجه شهادت نائل آمد. هنگام رانندگی یک بمب توسط راکب موتورسوار بر روی درب خودروی او نصب شد ولی به موقع از خودرو خارج شد و از ترور در امان ماند.

فریدون عباسی در گفتگو با هفته‌نامه «پنجم مهر» جزئیات عملیات ترور را این‌چنین توضیح می‌دهد: «در ترور (هشتم آذرماه ۱۳۸۹) من و شهید دکتر شهریاری در دانشگاه ملاقات داشتیم. حدود ساعت ۸ ایشان را در نزدیک منزلشان و من را نزدیک دانشگاه ترور کردند. من در حال رانندگی بودم و خانمم صندلی کنار راننده نشسته بود که یک موتورسیکلت با دو سرنشین که لباس کاملاً سیاه و کلاه کاسکت تیره با طلق انعکاسی داشتند به اتومبیل نزدیک شد. از فضای هفته بسیج استفاده کرده بودند و خود را شبیه نیروهای شبه‌نظامی ما کرده بودند. از کنار اتومبیل من که عبور کردند، صدایی شنیدم. مثل اینکه چیزی به اتومبیل برخورد کرده باشد. طرح فریبی هم اجرا کرده بودند. یعنی نفر جلویی جوری دست خودش را به آینه ماشین زد که من فکر کردم آن صدا از برخورد آن‌ها با آینه ماشین بوده. شمایل موتورسواران و صدای برخورد از نظر من از یک حادثه خبر می‌داد. وقتی نگاه کردم بمب را دیدم که چسبیده بود به درب راننده، با دیدن آنتن بمب متوجه این شدم که اگر این موتورسواران دور شوند، بمب را فعال می‌کنند. بلافاصله اتومبیل را به سمت راست منحرف کردم، ترمز کردم و به خانمم گفتم: «سریع برو پایین که بمب است». با سرعت خودم پیاده شدم و به سمت عقب اتومبیل دویدم. به پشت اتومبیل که رسیدم دیدم که بمب هنوز منفجرنشده و خانمم هم هنوز داخل اتومبیل است، گویا متوجه بمب نشده بود. سریع دویدم و درب را باز کردم و او را کشیدم بیرون. هنوز شروع به دویدن نکرده بودیم که بمب منفجر شد و مورد اصابت ترکش قرار گرفتیم. ولی این فرصت برای همکار عزیزم شهید شهریاری فراهم نشد. ایشان به همراه راننده بود. به همین شکل بمب را به درب سمت راست اتومبیل چسبانده بودند. به محض اینکه اتومبیل را متوقف می‌کنند تا ببینند صدای ناشی از چسباندن بمب به درب چه چیزی بوده است؛ بمب منفجر می‌شود.»

نام دکتر فریدون عباسی در قطعنامه به عنوان یکی از افراد مرتبط با فعالیت‌های هسته‌ای ایران ذکر شده و مشخص است که از مدت‌ها قبل، برای حذف فیزیکی وی و سایر دانشمندان هسته‌ای برنامه‌ریزی شده است.

او در بهمن ماه سال ۱۳۸۹ توسط محمود احمدی‌نژاد به عنوان معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی منصوب و جانشین علی اکبر صالحی شد.

شهید فریدون عباسی در ۲۳ خرداد در حمله موشکی اسرائیل به مناطق مسکونی تهران به شهادت رسید.