خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها - دانیال قنبری: عصر دوشنبه ۲۶ خرداد، قم، این مأمن عالمان و عاشقان اهل‌بیت (ع)، صحنه وداعی آسمانی بود؛ وداعی با هشت سرو قامت ایثار که در تهاجم ددمنشانه و ناجوانمردانه رژیم سفاک صهیونیستی، به افلاک پرکشیدند و با خون خود، بر بلندای غیرت ملی پرچم مقاومت را افراشتند.

آری، امروز، قم نه صرفاً شهر علم، که سرزمین اشک و شرف بود؛ مردمانش، همچون حبیب‌بن‌مظاهرهای امروز، با گام‌هایی استوار، پیکر مطهر شهیدان را بر دوش گرفتند و در سوگشان، اشک ریختند، اما سر به زیر نینداختند.

دشت حضور، از میدان جانبازان تا صحن مطهر کریمه اهل‌بیت (س)، موجی از ارادت و غیرت بود و آسمان، عبور تابوت‌های نورانی را به نظاره ایستاده بود و زمین، به خون شهیدان، عهدی دوباره بست.

در دل این وداع بزرگ، قم فقط تشییع نکرد، بلکه فریاد کشید؛ فریاد مظلومیت، فریاد بیزاری از جنایت، فریاد مرگ بر صهیونیسم کودک‌کش، فریاد مرگ بر آمریکای جهان‌خوار و فریاد حیات بر آرمان شهدای مقاومت.

پیکرهای پاک شهیدان سپاه و ارتش؛ امیرحسین حسنی اقتدار، علی کردلو، مجتبی دولتی، غلامعلی نجفی، جابر کامرانی، محمد علیزاده، رضا پارسا و رسول رضایی، امروز بر بال غیرت مردم قم، از خیابان شهدا تا باغ‌راه ارم و حرم مطهر بانوی کرامت، تشییع شدند.

میدان‌ها مملو بود از مادرانی که اشک ریختند اما نگفتند وای فرزندم؛ گفتند فدای اسلام، فدای ولایت و کودکانی که تابوت پدر را چون پرچم افتخار در آغوش داشتند، و پدرانی که فرزندان خود را به جبهه حق سپردند و چیزی جز شکوه بر زبان نیاوردند.

آیت‌الله سید محمد سعیدی، در مقام امام جماعت حرم، نماز عشق بر پیکر شهیدان اقامه کرد و صدای «الله‌اکبر» مردم عاشق، لرزه بر ستون‌های پوشالی کاخ‌های صهیونی نهاد و دل‌ها را به آسمان گره زد.

در حرم بانوی کریمه اهل بیت علیهم السلام بغض بود و بیداری؛ سوگ و سربلندی و جمعیت، با نغمه‌های عاشورایی، با نوای مداحان و طنین فریادهای «کلنا عباسک یا زینب»، پیکرهای مطهر را بدرقه کردند تا گلزار شهدای علی‌بن جعفر (ع)، مأمن همیشگی عاشقان شهادت.

شهیدان حسنی اقتدار، کردلو، دولتی و پارسا، امروز در همین خاک مقدس آرام گرفتند؛ اما خاک آرام نگرفت و چهار شهید دیگر، راهی دیار ولادت شدند تا در آمل، تهران، ساوه و کرمانشاه، وطن باردیگر بوی ایثار بگیرد.

قم، ام‌القرای انتظار، امروز هم قامت بست در برابر خباثت صهیونیسم جهانی؛ رژیمی که بزدلانه و شبانه، قهرمانان ملت‌ها را هدف می‌گیرد، اما از پیکرهای بی‌جان‌شان، کوه‌های خشم و مقاومت سر برمی‌آورد.

صهیونیسم بداند؛ این شهیدان، افول تو را به نور افق نزدیک‌تر کردند و اگر تصور کردی با ترور، می‌توانی سد راه ملت ایران شوی، آنگاه که خون شهید به زمین افتاد، خط پایان تو نوشته شد.

حضور چشم‌گیر فرماندهان نظامی، خانواده‌های شهدای مدافع حرم، جوانان انقلابی و مردم کفن‌پوش، تصویری از بسیج ملی علیه ظلم و ترور را به نمایش گذاشت و قم، امروز حماسه‌ای دیگر آفرید؛ حماسه‌ای در امتداد عاشورا.

در چهره پیرمردی که چفیه بر گردن، به تابوت شهید بوسه می‌زد، خون نجف بود و بغض کربلا و در سکوت کودک سه ساله‌ای که بر عکس پدر شهیدش بوسه می‌زد، تمام تاریخ فریاد می‌زد.

صدای تکبیر، نوای مداحی، و فریادهای «لبیک یا خامنه‌ای» در آسمان می‌پیچید و ارواح شهدا را بدرقه می‌کرد. پیکرها نه تنها با اشک، که با حماسه، با عهد، با آگاهی و با نفرت از دشمنان بدرقه شدند.

زین پس، خیابان شهدا، دیگر تنها یک معبر شهری نیست؛ مسیری است که بر آن عطر شهادت پیچیده و هر گامی در آن، تجدید میثاق با آرمان عدالت است.

قم، امروز با شهیدانش وداع نکرد، بلکه با ایشان پیمان بست که تا زوال کامل صهیونیسم، میدان را ترک نخواهیم کرد.

ترور ناجوانمردانه این فرزندان ایران، نه پایانی بر اقتدار بود، نه نقطه سکوت. بلکه جرقه‌ای است در خرمن کاخ‌های پوشالی رژیم صهیونیستی.

اینک وعده ما، نه فقط در حرم‌ها، که در میدان‌های نبرد است؛ در جغرافیای مقاومت، در زبانه‌های انتقام، و در طلوعی که سپیده‌اش از خون شهید برمی‌خیزد.

قم، امروز پیکر شهیدان را به خاک سپرد، اما روح آنان، از همین امروز تا همیشه، در جان نسل‌ها خواهد زیست؛ تا آن زمان که پرچم انتقام، بر فراز قدس عزیز، برافراشته شود.

ملت مقاوم ایران، شهر خون و قیام، قم مقدسه، امروز بار دیگر با اشک و خشم، پیکر فرزندان برومند خود را بدرقه کرد و شهادت مظلومانه جمعی از مدافعان آسمان ایران در حمله ناجوانمردانه رژیم منحوس و جنایت‌پیشه صهیونیستی، لکه‌ای ننگین بر پیشانی تاریخ و سندی دیگر بر وحشی‌گری و ذلت این رژیم غاصب است.

مردم بصیر، انقلابی و ولایتمدار قم، با الهام از فرهنگ عاشورا و در تبعیت کامل از فرامین مقام معظم رهبری، ضمن محکومیت شدید این اقدام تروریستی، اعلام کردند که‌صهیونیسم جهانی بداند که با خون فرزندان ما، درخت مقاومت تنومندتر خواهد شد و این جنایت، بی‌پاسخ نخواهد ماند.