احسان مؤمنی، استاد دانشگاه و متخصص سیاست‌گذاری انرژی در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: «در دنیای پرتحول امروز، صرف افزایش تولید گاز تضمین‌کننده امنیت سوخت نیروگاه‌ها نیست؛ بلکه رویکرد پایدار، تلفیقی از توسعه زیرساخت، مدیریت مصرف و ورود فناوری‌های نوین است. پایداری واقعی، مستلزم فرهنگ‌سازی و مدیریت مشارکت‌محور میان مصرف‌کنندگان، سیاست‌گذاران و تولیدکنندگان انرژی است.»

او ادامه می‌دهد: «در حال حاضر بیش از ۸۵ درصد برق کشور با سوخت گاز طبیعی تأمین می‌شود. این رقم بالا هم فرصت است و هم یک ریسک بزرگ؛ به‌ویژه در ماه‌های سرد که مصرف خانگی و تجاری اوج می‌گیرد و منابع گازی برای نیروگاه‌ها محدود می‌شود. برنامه‌ریزی دقیق برای ایجاد ذخیره‌گاه‌های استراتژیک گاز در کنار ارتقای کارایی نیروگاه‌های موجود بسیار حیاتی است.»

مؤمنی در تحلیل روند موجود می‌گوید: «با افزایش جمعیت و توسعه مناطق صنعتی جدید، روند مصرف برق و گاز شتاب زیادی گرفته است. اگر نوسازی شبکه گاز، تعمیر اساسی خطوط فرسوده و ورود تجهیزات هوشمند مدیریت فشار و نشت، به تأخیر بیفتد، بی‌شک پایداری سال‌های آینده با تهدید روبرو خواهد شد.»

وی درباره نقش هوشمندسازی و فناوری نوین می‌افزاید: «بخشی از نتایج سال‌های اخیر مدیون استفاده از سامانه‌های هوشمند اندازه‌گیری و شناسایی نقاط بحرانی شبکه انتقال و توزیع گاز است. ورود فناوری‌های دیجیتال به تعمیرات پیشگیرانه و پایش پیوسته وضعیت خطوط، بهره‌وری را بالا برده و وقوع وقفه‌های جدی را کاهش داده است.»

او بر ضرورت جذب سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی تاکید دارد: «در شرایط فعلی اقتصاد کشور و محدودیت‌های مالی، ضرورت دارد که دولت و بخش خصوصی با مشوق‌های شفاف و مقررات پایدار سرمایه‌گذاری را جذاب‌کنند. بدون منابع مالی جدید، توسعه و نوسازی زیرساخت‌ها متوقف می‌شود و ریسک بحران انرژی افزایش می‌یابد.»

مؤمنی به اولویت‌بندی نیروگاه‌ها بر اساس بهره‌وری و مصرف گاز اشاره می‌کند: «در زمستان باید گاز به نیروگاه‌هایی با راندمان بالا و نزدیک مراکز بار تخصیص یابد تا در صورت محدودیت، شبکه اصلی برق آسیب نبیند. همچنین استفاده از سوخت جایگزین (در مقیاس اضطراری با رعایت ملاحظات زیست‌محیطی) باید کاملاً برنامه‌ریزی شده باشد.»

در پایان، او بر نقش کلیدی تعهد و تخصص نیروی انسانی تاکید کرده و اظهار می‌کند: «پایداری صنعت گاز و برق، نه فقط به توسعه سخت‌افزاری بلکه به جانفشانی و مهارت متخصصان ایرانی وابسته است. آینده روشن زمانی تحقق می‌یابد که حمایت از نیروی انسانی و انتقال تجربه به نسل جوان، در اولویت سیاست‌گذاران باشد. به پشتوانه این سرمایه انسانی، قطعاً می‌توان بحران‌های نوظهور را با کمترین آسیب پشت سر گذاشت.»