شمهای از شکوه سیرت امام علی(ع) در قصیدهای از چراغزاده
اقتصاد ایران: مهدی چراغزاده، از شاعران کشور، در تازهترین سروده خود که به محضر مقدس امام علی(ع) تقدیم شده، به بیان بخشی از شکوه سیرت آن حضرت پرداخته است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، جمعی از شاعران آیینی کشور در آستانه فرارسیدن عید ولایت، عید غدیر خم، با انتشار تازهترین سرودهها ارادت خود را به مولی الموحدین، امیرالمؤمنین، امام علی(ع)، ابراز کردند.
مهدی چراغزاده از جمله این شاعران است. سروده او را میتوانید در ادامه بخوانید:
تمام عالم امکان شوند زیر و زبر
در آن زمان که برآید طلیعه محشر
همان زمان که تمامی خلق حیرانند
همان زمانه دلتنگ، سخت، رعبآور
در آن دمی که رسد نفخ صور اسرافیل
نه منفعت ز پدر میرسد نه از مادر
در آن زمان که مهیا شود بساط حساب
جدا کنند در آن روز مؤمن از کافر
در آن شکوه قیامت زمانه وحشت
که میرسند همه کوهها به یکدیگر
مرا ز هول قیامت هراس در دل نیست
که بودهام همه عمر شیعه حیدر
علی همان که مقامش نمیشود توصیف
علی همان که شکوهش نمیشود باور
چه خوانمش، «اسدالله» خوانده بنت اسد
و در مباهله بوده است جان پیغمبر
چنان دریده صف دشمنان دین خدا
که خوانده است علی را خود خدا صفدر
علی همان که شب خوف لیله الهجرت
به جای احمد مختار خفت در بستر
نبی رسید به معراج و دید در هر سو
ملائکاند به گِرد و علی است بر منبر
شروع شد سخن حق، در آن شب معراج
چه آشنا سخنی گفت حضرت داور
چنان صدای خدا مثل صوت حیدر بود
سؤال کرد نبی او خداست یا حیدر؟
اگر خداش بخوانم که کفر میورزم
اگر بشر بنویسم علی است کیف بشر؟!
همیشه مدعیان سر به زیر میبردند
به وقت جنگ و زمانی که بود خوف و خطر
به جز علی یل خیبر شهنشه میدان
به جز علی، اسدالله، شیر اژدر در
نبود غیر علی فاتحی به میدانها
خدا گواه و سند بدر و خندق و خیبر
نبود بین عرب هیچکس هماوردش
نرفت دشمنش از معرکه مگر بیسر
نبی به غیر علی یاوری مگر میخواست
میان معرکه وقتی علی است یک لشکر
علی است حق و علی قاهر و علی قهار
علی است عالی و اعلا ز عرش بالاتر
گرفته دامن او را ملائک از هر سو
مگر ز لطف نماید علی به عرش نظر
به «هل اتی» که ندیدم کریمتر ز علی
عطا کند به گدا در نماز انگشتر
ز فیض بارگه بوتراب یک عمر است
که هست خاک نجف خواستگاه در و گهر
قسم به ذات الهی در عالم اسماء
نبوده نام برای تو از علی بهتر
عجب لطافت محضی که پهلوان عرب
به فکر حال یتیم است تا دم آخر
نبودی ای پدر مهربان، ابوالایتام
که در خرابه شام آیه فلا تقهر
ز یاد رفت و جسارت به نص قرآن شد
و با سر پدرش گریه میکند دختر
انتهای پیام/