به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، «نیکول پاشینیان» نخست‌وزیر ارمنستان، اظهار داشت که گارگین دوم، جاثلیق (کاتولیکوس) کل ارامنه، عهد تجرد خود را نقض کرده و باید از سمت رهبری کلیسای حواری ارمنی کناره‌گیری کند. این پیام در شبکه‌های اجتماعی این سیاستمدار منتشر شد.

بر اساس اطلاعات پاشینیان، رهبر کلیسای ارمنستان دارای فرزند است.

نخست‌وزیر ارمنستان اعلام کرد که می‌تواند این اطلاعات را اثبات کند.

نیکول پاشینیان نوشت: «این یک واقعیت است و اگر گارگین دوم سعی در انکار آن داشته باشد، من آن را در قالب لازم اثبات خواهم کرد. بر این اساس، طبق قوانین شرعی کلیسای حواری ارمنی، گارگین دوم نمی‌توانست اسقف یا اسقف اعظم باشد، نمی‌توانست انتخاب شود و نمی‌توانست جاثلیق باشد. کتریچ نرسیسیان [نام اصلی گارگین دوم] باید مقر پاتریارک را تخلیه کند.»

پاشینیان اظهار داشت که، کلیسای حواری ارمنی باید توسط یک سلسله مراتب دیگر با شهرت بی‌عیب و نقص رهبری شود و اطلاعات مربوط به گذشته نامزد پست جاثلیقی باید پیش از برگزاری انتخابات بررسی شود.

وی همچنین از حامیان کلیسای حواری ارمنی خواست تا برای انتخاب یک جاثلیق جدید متحد شوند.

خنثی‌سازی کلیسا در آستانه انتخابات پارلمانی

آندری پتروف، تحلیلگر ارشد روسی، معتقد است که نیکول پاشینیان در ارتباط با آغاز دوره پیش از انتخابات در ارمنستان، یک کارزار سیاسی صریح را علیه جاثلیق گارگین دوم سازماندهی کرده است.

وی گفت: «دلیل اول حمله به گارگین دوم، موقعیتی است. یک سال دیگر در ارمنستان انتخابات پارلمانی برگزار می‌شود و حزب حاکم پیمان مدنی باید هرچه بیشتر حمایت مردم را برای خود تضمین کند. در عین حال، کلیسای حواری ارمنی تحت رهبری گارگین دوم، مخالف حکومت تیم نیکول پاشینیان در جمهوری ارمنستان است و از بیان اظهارات آشکارا سیاسی در مورد لزوم تغییر قدرت در ارمنستان ابایی ندارد. اگر پاشینیان همه چیز را به همین شکل رها کند، ریسک بسیار بالایی وجود دارد که در سال انتخابات، کلیسای حواری ارمنی در کلیساها تبلیغات رأی اعتراضی را به راه اندازد و آرای آن دسته از شهروندانی را که به کشیشان بیشتر از سیاستمداران اعتماد دارند – و چنین افرادی در ارمنستان کم نیستند – از حزب پیمان مدنی بگیرد.»

کلیسا، ترمزی در برابر صلح با آذربایجان و ترکیه

آندری پتروف ادامه داد: «دلیل دوم، بلندمدت است. گارگین دوم که در دوره روبرت کوچاریان به این مقام رسید، هم از ایدئولوژی ملی‌گرایانه رادیکال‌های قبیله قره‌باغ و هم از بازگشت آنها به قدرت حمایت می‌کند. به همین دلیل، هرگونه ابتکار صلح‌جویانه دولت پاشینیان که با هدف عادی‌سازی روابط با آذربایجان و ترکیه باشد، فوراً با مقاومت کلیسا که از اقتدار و سطح اعتماد بسیار بالایی در میان مردم برخوردار است، مواجه می‌شود. باز هم، اگر مقامات برای اصلاح وضعیت تلاش نکنند، کلیسای حواری ارمنی به عنوان یک ترمز قدرتمند برای تمام پروژه‌های ادغام مجدد ارمنستان در منطقه، از جمله امضای پیمان صلح با آذربایجان، تحدید حدود مرزها (به یاد بیاوریم که دقیقاً کشیشی از استان تاووش، جایی که برای اولین بار تحدید حدود مرزها انجام شد، توسط ملی‌گرایان به عنوان رهبر اعتراضات سال گذشته مورد استفاده قرار گرفت) و بازگشایی ارتباطات، عمل خواهد کرد. برای ارمنستان کاهش سطح تُرک‌هراسی حیاتی است، اما در دوره گارگین دوم این امر بسیار دشوار به نظر می‌رسد.»

«قمار بزرگ» پاشینیان: ریسک بالای تقابل با کلیسا و نتایج نامشخص

این تحلیلگر روسی خاطرنشان کرد: «نیکول پاشینیان نمی‌تواند بنشیند و منتظر درگذشت جاثلیق بماند؛ گارگین دوم امسال 74 ساله می‌شود و با توجه به طول عمر قفقازی‌ها، او کاملاً می‌تواند 20 سال دیگر نیز کلیسای حواری ارمنی را رهبری کند. بنابراین، برای نخست‌وزیر تنها راه باقی‌مانده این است که حل مشکل غیرسیاسی کردن کلیسا را به دست خود بگیرد. از آنجایی که در هفت سال گذشته پاشینیان نتوانسته با روحانیون حداقل در مورد عدم مداخله در امور دولتی به توافق برسد، به مبارزه سیاسی آشکار با کلیسا به عنوان یک نیروی مخالف دیگر روی آورده است. اظهارات وی در اواخر ماه مه و اوایل ژوئن که کشیشان ارمنی را به طور کلی مورد انتقاد و حتی توهین قرار می‌داد، ماهیت یک شناسایی با درگیری را داشت: مخالفان چگونه واکنش نشان خواهند داد و مهمتر از همه، جامعه چه خواهد گفت؟ اکنون او روی شخص گارگین دوم متمرکز شده است، زیرا جامعه، البته، حملات به کلیسا را تأیید نکرد؛ اما پاشینیان نیازی به از بین بردن اقتدار کلیسا ندارد: او باید آن را تحت سلطه خود درآورد و برای این کار، لازم است ابتدا رهبری آن را سرنگون کند.»

آندری پتروف در پایان نتیجه‌گیری کرد: «باید توجه داشت که حمله به جاثلیق کلیسای حواری ارمنی، یک ماجراجویی بزرگ از سوی نیکول پاشینیان است. چشم‌انداز آن کاملاً نامشخص است: کلیسا از دولت جداست، بنابراین دولت به هیچ وجه نمی‌تواند نه به برکناری گارگین دوم دست یابد و نه به انتصاب نامزد مورد نظر خود برای پست جاثلیقی. در این فرآیند، ریسک بزرگی وجود دارد که پاشینیان فقط شهروندان بیشتری را علیه خود بشوراند و حمایت از حزب پیمان مدنی در انتخابات پارلمانی به جای افزایش، کاهش یابد. حتی اگر موفق به گرفتن رهبری کلیسا از گارگین دوم شود، بقیه سلسله مراتب کلیسای حواری ارمنی باقی خواهند ماند و فردی از میان خود را به عنوان جاثلیق جدید انتخاب خواهند کرد، یعنی دولت با یک مخالف بانفوذ جدید در مقام پیشوای ارامنه، که حتی جوان‌تر از رهبر فعلی است، روبرو خواهد شد. بنابراین، فعلاً تنها می‌توان با اطمینان قضاوت کرد که نیکول پاشینیان یا بسیار به توانایی‌های خود اطمینان دارد، یا توسط مخالفان سیاسی به گوشه رانده شده و مجبور به ضدحمله است. با توجه به شخصیت پاشینیان، گزینه اول محتمل‌تر است اما گزینه دوم را نیز نباید نادیده گرفت.»

انتهای پیام/