به گزارش دفتر منطقه‌ای خبرگزاری تسنیم، گزارش تازه‌ای از سازمان غیردولتی مرسی کورپس نشان می‌دهد که کابل با کاهش شدید سطح آب‌های زیرزمینی روبرو است؛ سطحی که در یک دهه گذشته به دلیل رشد بی‌رویه شهرنشینی، تغییرات اقلیمی و نبود زیرساخت‌های پایدار، تا 30 متر افت کرده است.

در حال حاضر، تقریباً نیمی از چاه‌های عمیق این شهر – که منبع اصلی تأمین آب آشامیدنی هستند – خشک شده‌اند. برداشت سالانه آب از منابع زیرزمینی کابل، 44 میلیون متر مکعب بیشتر از ظرفیت طبیعی تجدید آن است؛ روندی که در صورت ادامه، می‌تواند تا سال 2030 به خشکسالی کامل این منابع منجر شود.

«دین کری» مدیر کشوری مرسی کورپس در افغانستان، گفت: «نبود آب یعنی ترک جامعه، مهاجرت، و بحران انسانی گسترده. اگر جهان به این بحران پاسخ ندهد، آسیب‌های غیرقابل جبرانی متوجه مردم افغانستان خواهد شد.»

گزارش همچنین نشان می‌دهد که تا 80 درصد منابع آب زیرزمینی کابل به دلیل ورود فاضلاب، افزایش شوری و وجود آرسنیک، آلوده و غیرقابل استفاده شده‌اند. این موضوع، دسترسی به آب سالم را برای بسیاری از خانوارها به چالشی روزانه تبدیل کرده است. خانواده‌ها ناچارند تا 30٪ درآمد خود را صرف خرید آب کنند و بسیاری به دلیل این هزینه‌ها دچار بدهی شده‌اند.

به گزارش گاردین، شرکت‌های خصوصی نیز با حفر چاه‌های جدید و فروش آب با قیمت بالا از این بحران سود می‌برند، در حالی که نبود نظارت و مقررات کافی، زمینه سوء‌استفاده را فراهم کرده است.

جمعیت کابل از کمتر از یک میلیون نفر در سال 2001 به بیش از 7 میلیون نفر در سال‌های اخیر رسیده و این رشد بی‌برنامه، همراه با کاهش چشمگیر کمک‌های بین‌المللی – از جمله کاهش 80 درصدی بودجه «یو اس اید»– بحران را تشدید کرده است.

یکی از راه‌حل‌های مطرح، اجرای پروژه خط لوله رودخانه پنجشیر است که می‌تواند آب مورد نیاز حدود 2 میلیون نفر را تأمین کند. با این حال، این طرح برای آغاز عملیات اجرایی، نیازمند 170 میلیون دلار سرمایه‌گذاری است و همچنان در انتظار تصویب بودجه و جذب سرمایه‌گذاران قرار دارد.

نجیب‌الله صدیق، پژوهشگر منابع آب، هشدار می‌دهد که «ما نمی‌توانیم منتظر بمانیم. بحران به نقطه‌ای رسیده که حتی خانواده‌ها بین خرید غذا و آب مجبور به انتخاب می‌شوند. هر اقدام سریع و مؤثر، می‌تواند زندگی هزاران نفر را نجات دهد.»

انتهای پیام/.