افرادی که دارای دندان‌هایی نامرتب یا مشکلات فکی هستند و علاوه بر ان یک یا چند دندان خود را ازا دست داده‌اند، به دنبال راه حلی برای اصلاح طرح لبخند خود هستند. ارتودنسی و کاشت ایمپلنت دو درمان متفاوت هستند و بیماران نمی‌دانند که ابتدا کدام یک را باید انجام دهند.

برخی بیماران به دنبال کاشت ایمپلنت همزمان با درمان ارتودنسی هستند. کاشت ایمپلنت حین ارتودنسی یک درمان پیچیده است و بیماران سؤالات بسیاری در این باره دارند.

اگر شما هم در مسیر اصلاح طرح لبخند خود هستید و به دنبال پاسخ دقیق و مطمئنی برای شروع درمان خود هستید، مطالعه این مقاله آگاهی شما را افزایش داده تا بتوانید انتخاب بهتری داشته باشید.

بررسی مراحل دو درمان ارتودنسی و ایمپلنت

ایمپلنت‌های دندانی یک روش دائمی برای جایگزین کردن دندان از دست رفته هستند. ایمپلنت دندانی شامل پایه و پیچ ایمپلنت است که در استخوان فک کاشته می‌شود و تاج ایمپلنت که روی فیکسچر ایمپلنت چسبانده می‌شود. استخوان فک و بافت لثه به اطراف پایه ایمپلنت، پیوند می‌خورد و پایه کاملاً در استخوان فک ثابت می‌شود. به همین دلیل ایمپلنت‌های دندانی یک درمانی بلند مدت و دائمی هستند چراکه مانند ریشه دندان دائمی در استخوان فک ثابت می‌شود.

ارتودنسی درمانی است که با نیروهای مداوم و کنترل شده دندان های دائمی را به موقعیت صحیح خود هدایت می‌کند. دستگاه‌های ارتودنسی با نیروهایی پیوسته و ملایم باعث تخریب بافت در جهت نیرو و سپس تشکیل بافت در جای خالی و پشت دندان حرکت کرده، می‌شوند. درمان ارتودنسی که توسط یک متخصص ارتودنسی حاذق انجام شده باشد، به هیچ عنوان باعث لق شدن دندان ها نمی‌شود. بلکه صرفاً دندان مرتب شده و یکدست می‌شوند.

برخی بیماران به دلیل حادثه یا عدم رشد دندان دائمی، کمتر از 32 دندان دارند. به منظور حفظ عملکرد دندان ها و دهان و سلامت آن‌هادر بلند مدت نیاز به مداخلات دندان پزشکی مانند ارتودنسی و ایمپلنت برای پر کردن جای خالی دندان است. در صورتی که فردی دارای دندان‌های نامرتب بوده و همچنین یک یا چند دندان خود را از دست به داده است، نیاز به هر دو درمان ارتودنسی و ایمپلنت دارد.

آیا میتوان در حین درمان ارتودنسی ایمپلنت کاشت؟

به گفته دکتر بیرنگ متخصص ایمپلنت، کاشت ایمپلنت دندانی در حین درمان ارتودنسی در شرایط خاص و با همکاری متخصص ارتودنسی قابل انجام است.

در شرایط خاص و با برنامه‌ریزی دقیق بین متخصص ارتودنسی و متخصص ایمپلنت، می‌توان در بخش‌هایی از دهان دستگاه ارتودنسی نیرویی به ایمپلنت دندان وارد نمی‌کند و ان قسمت از دهان تحت درمان ارتودنسی نیست، اقدام به کاشت ایمپلنت کرد. تصمیم‌گیری درباره زمان مناسب برای کاشت ایمپلنت در حین درمان ارتودنسی نیازمند ارزیابی دقیق وضعیت فک، دندان‌ها و طرح درمانی است.

بیشتر بدانید: پروسه ایمپلنت دندان چقدر طول می‌کشد؟ 

پس از کاشت پایه ایمپلنت باید مراقبت‌های ویژه ایی صورت گیرد تا فیکسچر ایمپلنت به درستی با استخوان فک و بافت لثه جوش بخورد. به همین دلیل نباید نیرویی از سمت دستگاه ارتودنسی به ان وارد شده و باعث تحریک یا تغییر مکان پایه ایمپلنت شود. متخصص ارتودنسی باید به گونه ایی دستگاه ارتودنسی را طراحی و تنظیم کند که به محل جراحی ایمپلنت، کمترین فشار و آسیب وارد شود.

زمان‌بندی کاشت ایمپلنت و تکمیل درمان ارتودنسی نیاز به یک طرح درمانی جامع با همکاری متخصص ارتودنسی و ایمپلنتولوژیست دارد.

کاشت ایمپلنت قبل از ارتودنسی

زیباجویانی که قبل از درمان ارتودنسی یک یا چند دندان ایمپلنتی کاشته‌اند، همچنان می‌توانند با ارتودنسی سایر دندان‌های طبیعی خود را مرتب کنند. ایمپلنت قبل از ارتودنسی، اختلالی در روند حرکت دندان‌های دائمی به وجود نمی آورد. متخصص ارتودنسی با آگاهی از موقعیت دندان ایمپلنتی، دستگاه ارتودنسی و نیروی حاصل از ان را به گونه ایی تعبیه می‌کند که آسیبی به دندان ایمپلنتی وارد نشود.

در ارتودنسی بعد از کاشت ایمپلنت، اغلب دندان ایمپلنت شده به عنوان لنگر و تکیه‌گاه دستگاه ارتودنسی محسوب می‌شود و سایر دندان ها متناسب با دندان ایمپلنت، مرتب و تراز می‌شوند.

افردی که می‌خواهند پس از کاشت ایمپلنت برای ارتودنسی اقدام کنند، باید با مشورت متخصص ایمپلنت درمان را شروع کنند زیرا اگر پایه ایمپلنت به اندازه کافی در جای خود محکم نشده باشد و دوران نقاهت ان طی نشده باشد، امکان جابه‌جایی پایه و شل شدن پیچ ایمپلنت وجود دارد.

کاشت ایمپلنت دندان بعد از ارتودنسی

ایمپلنت بعد از ارتودنسی، روش سنجیده‌تری برای منظم کردن دندان‌ها است. زمانی‌که درمان ارتودنسی به پایان می‌رسد و موقعیت نهایی دندان‌ها تثبیت می‌شود، متخصص ایمپلنت می‌تواند با دقت بسیار بالا جایگاه دقیق ایمپلنت را تعیین کند. این موضوع به‌ویژه در نواحی قدامی فک بالا یا جلوی دهان اهمیت زیادی دارد؛ چرا که کوچک‌ترین انحراف از خط لبخند یا موقعیت صحیح لثه‌ها می‌تواند در زیبایی نهایی تأثیر منفی داشته باشد. همانگونه که مطرح شد، دندان ایمپلنت قابلیت جابه‌جا شدن با دستگاه ارتودنسی را ندارد.

عوارض و ریسک‌های کاشت ایمپلنت در ارتودنسی

کاشت ایمپلنت به‌صورت همزمان با درمان ارتودنسی، اگر بدون برنامه‌ریزی دقیق و هماهنگی کامل بین تیم درمانی انجام شود، می‌تواند با ریسک‌ها و عوارض قابل توجهی همراه باشد. یکی از مهم‌ترین این ریسک‌ها، محدود شدن دامنه حرکات دندان‌های اطراف ایمپلنت است.

چراکه ایمپلنت برخلاف دندان طبیعی، در استخوان فک ثابت می‌ماند و امکان جابجایی ندارد. در نتیجه، اگر بعداً نیاز به تغییر موقعیت دندان‌ها در آن ناحیه باشد، وجود ایمپلنت مانع حرکت و نظم‌دهی صحیح دندان‌ها خواهد شد و حتی ممکن است کل طرح ارتودنسی را دچار اختلال کند.

از دیگر عوارض احتمالی می‌توان به تحلیل استخوان اطراف ایمپلنت دندان اشاره نمود. در صورتی که نیروهای ارتودنسی به شکل نامتوازن به پایه ایمپلنت وارد شوند، باعث آسیب به بافت‌های نگهدارنده ان می‌شوند.

از دیگر عوارض کاشت ایمپلنت در حین درمان ارتودنسی:

• محدود شدن حرکت دندان‌ها
• اختلال در طرح نهایی لبخند
• فشار نامناسب به استخوان اطراف ایمپلنت
• بروز ناهنجاری مال‌اکلوژن
• نیاز به جراحی مجدد

مینی ایمپلنت ارتودنسی چیست؟

مینی ایمپلنت ارتودنسی، یکی از تجهیزات ارتودنسی است که در درمان ارتودنسی به عنوان لنگر یا تکیه‌گاه استفاده می‌شود. مینی ایمپلنت ارتودنسی یک پیچ کوچک است که در استخوان و لثه کار گذاشته می‌شود و بریس ارتودنسی به ان متصل می‌شود. مینی ایمپلنت ارتودنسی پس از پایان درمان ارتودنسی از دهان خارج می‌شود. برخی افراد مینی ایمپلنت ارتودنسی را با ایمپلنت دندان، اشتباه می‌کنند در صورتی که این دو درمان کاملاً از هم متفاوت هستند.

استفاده از فضا نگهدار دندان تا زمان رسیدن سن مناسب ایمپلنت

برخی کودکان به دلیل داشتن دندان غائب یا از دست دادن یک یا چند دندان، به درمان ایمپلنت برای جایگزینی دندان های‌شان نیاز دارند. دندان‌پزشکان متخصص توصیه میکنند کودکانی با این شرایط برای کاشت ایمپلنت، تا پایان رشد کامل دندان ها و فک صبر کنند. به طور طبیعی دندان ها تمایل دارند به سمت فضای خالی حرکت کنند ، که این امر موجب به هم ریختن دندان ها و بروز ناهنجاری‌های دندانی – فکی می‌شود.

در مرحله اول متخصص ارتودنسی با استفاده از بریس ها دندان ها را مرتب کرده و فضای خالی دندان غائب را باز می‌گذارد. در چنین شرایطی برای جلوگیری از حرکت دندان ها به سمت جای خالی از دستگاهی به نام فضا نگهدار دندان استفاده می‌شود. پس از رسید به سن مناسب برای کاشت ایمپلنت، متخصص ایمپلنت پایه های ایمپلنت، در جای مشخص می‌گذارد.

اهمیت انتخاب بهترین متخصص ایمپلنت

کاشت ایمپلنت در طول ارتودنسی باید فقط با طرح درمان مشترک و دقیق بین متخصص ایمپلنت و ارتودنسی، و با در نظر گرفتن نقشه‌ی نهایی درمان انجام گیرد تا از بروز این عوارض جلوگیری شود. کاشت ایمپلنت دندان همزمان با درمان ارتودنسی چالش‌ها و سختی‌های بسیاری را برای متخصص ارتودنسی و ایمپلنتولوژیست و خود بیمار دارد.

انتخاب یک متخصص ایمپلنت خوب که بتواند با وجود دستگاه‌های ارتودنسی با دقت بالا و کمترین خطا پایه ایمپلنت را بکارد، از مهم‌ترین تصمیمات و دغدغه‌های بیمار است. استفاده از روش‌هایی همچون ایمپلنت دیجیتال، دقت جراحی ایمپلنت را افزایش داده و جراحت بافت‌های دهان را کم می‌کند که در کاشت ایمپلنت حین ارتودنسی، بسیار کارآمد است.

بیشتر بدانید: کاشت ایمپلنت دیجیتال در تهران