گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم ـ هشتادودومین شماره از پادکست «در عمق» که به بررسی مهم‌ترین روندها، تحولات و همچنین شخصیت‌ها در غرب آسیا می‌پردازد، روز چهارشنبه 7 خرداد ماه 1404 ضبط و منتشر شد. در این شماره «علیرضا مجیدی» به بررسی مذاکرات پنهانی میان حکومت ابومحمد الجولانی و رژیم اسرائیل می‌پردازد.

درباره نحوه مواجهه رژیم صهیونیستی با دولت جدید سوریه، لازم است یادآور شوم که این مسئله به تفصیل در اپیزود شصت و پنجم (منتشر شده در تاریخ 15 اردیبهشت 1404) مورد بحث قرار گرفته است. در آن برنامه تاکید شد که چالش اسرائیل در پرونده سوریه، صرفاً محدود به حکومت مستقر در دمشق نیست؛ بلکه این رژیم با کل جامعه سوریه نیز مسئله دارد. بر این اساس، حتی اگر جامعه سوریه در تعیین سیاست‌های کلان کشور نقش‌آفرین شود، اسرائیل همچنان با دولت و ساختار سیاسی سوریه درگیر خواهد بود.

در اپیزود مزبور، تهدیدات امنیتی اسرائیل از جانب سوریه، همچنین راهبردهای مدنظر تل‌آویو در قبال دمشق، به طور مبسوط تشریح شد. جمع‌بندی آن نکات چنین است که راهبردهای اسرائیل بسیار بلندپروازانه و فراتر از حد معمول هستند. این رژیم، سوریه را منبع تهدیدی جدی برای امنیت خود تلقی می‌کند و معتقد است هیچ نهاد سیاسی یا امنیتی در سوریه قادر به تأمین ضمانت‌های لازم برای امنیت اسرائیل نیست. بدین جهت، خود رژیم صهیونیستی راساً اقداماتی را در  پیش می‌گیرد تا ضمن تسلط کامل، هرگونه تهدید بالفعل از جانب سوریه را خنثی کند.

در همین راستا، تل‌آویو طرح‌هایی همچون باز بودن همیشگی آسمان سوریه برای اقدامات خود یا تقسیم جغرافیایی منطقه از دمشق تا جولان اشغالی به سه منطقه مجزا را دنبال می‌کند؛ موضوعاتی که هیچ‌گونه پذیرش آسانی از سوی هیچ یک از دولت‌های احتمالی آینده سوریه ندارد.

برخی تحلیل‌گران معتقدند اسرائیل با مطرح کردن خواسته‌های حداکثری، قصد دارد در روند مذاکرات آتی، مطالبات خود را تعدیل کند (استفاده از تاکتیک «به مرگ گرفتن تا به تب راضی شدن»)، اما تا امروز رفتار رژیم صهیونیستی، همان اصول سخت‌گیرانه پیشین را دنبال می‌کند.

در جمع‌بندی، می‌توان مواجهه فعلی رژیم صهیونیستی با دولت و جامعه سوریه را در دو محور خلاصه کرد:
1. میزان بلندپروازی طرح‌های اسرائیل به اندازه‌ای است که هیچ دولتی در سوریه، حتی دولت‌های احتمالی آینده، قادر به پذیرش آنها نیستند.
2. برخوردهای سختگیرانه و قاطعانه اسرائیل به دنبال ایجاد اجماعی در کل جامعه سوریه (نه فقط حاکمیت) است تا سوریه تنها راه تامین منافع و امنیت خود را در جلب رضایت تل‌آویو ببیند، نه در ایجاد توازن سخت یا منفی با این رژیم.

این دو محور را می‌توان چکیده‌ای از رویکرد فعلی اسرائیل در قبال سوریه دانست.

انتهای پیام/