به گزارش خبرنگار مهر، مهدی شکوری پیش از ظهر چهارشنبه در همایش کشوری صنعت تکثیر و پرورش ماهیان زینتی که در سالن فرمانداری محلات برگزار شد، اظهار کرد: در حال حاضر، بیش از ۱۲۵ کشور در حوزه تولید ماهیان زینتی فعالیت دارند که ماهیان آب شیرین سهم عمده‌ای از تجارت این صنعت را به خود اختصاص داده‌اند و کشورهای مهم در این عرصه از جمله سنگاپور، تایلند، مالزی، سریلانکا، برزیل، ژاپن، هند و چین هستند که بیشترین سهم را در تجارت جهانی ماهیان زینتی دارند.

معاون توسعه آبزی‌پروری سازمان شیلات ایران افزود: در ایران، یک هزار و ۷۵۰ واحد پرورش ماهیان زینتی در کشور فعال است که حدود ۱۲ هزار ۶۰۰ نفر به‌صورت مستقیم و ۷ هزار نفر به‌صورت غیرمستقیم در این صنعت اشتغال دارند همچنین، ۱۲۵ گونه ماهی آب شور و شیرین و ۲۸۰ گونه گیاه آبزی در کشور تولید می‌شود.

شکوری با اشاره به آمار تولیدکنندگان گفت: طبق آخرین آمار موجود، حدود ۲۰ تا ۲۵ درصد تولیدکنندگان کشور را واحدهای بزرگ، ۵۰ تا ۵۵ درصد را تولیدکنندگان متوسط و ۲۵ تا ۳۰ درصد را تولیدکنندگان خرد تشکیل داده‌اند.

وی استان‌های تهران، قزوین، گیلان، مرکزی، فارس، خراسان رضوی و قم را به‌عنوان استان‌های پیشتاز در تولید ماهیان زینتی کشور معرفی کرد و افزود: طبق آمار، در سال گذشته میزان واردات این حوزه ۶۴۳ هزار دلار و میزان صادرات ۹۰۷ هزار دلار بوده است.

معاون سازمان توسعه آبزی پروری سازمان شیلات ایران بیان کرد: ماهیان زینتی در کشور به‌عنوان یک فرصت سرمایه‌گذاری مطرح هستند و ظرفیت مناسبی برای توسعه مشاغل خانگی دارند که امکان گسترش بازار داخلی و صادرات به کشورهای همسایه و اروپا برای این محصولات فراهم است.

وی با اشاره به چالش‌های موجود در این صنعت گفت: افزایش هزینه‌های انرژی، شیوع بیماری‌ها، تقاضای محدود مردم به‌جز ایام نوروز، و پایین بودن استانداردها در مقایسه جهانی به‌عنوان چالش‌های این صنعت به شمار می‌آیند.

شکوری گفت: طبق هدف‌گذاری صورت‌گرفته در برنامه هفتم توسعه، باید تولید ۵۵۰ میلیون قطعه ماهی زینتی در کشور محقق شود که برای رسیدن به این هدف، توجه به ظرفیت‌های داخلی و مشاغل خانگی ضروری است و ارتقا کیفیت، تنوع رنگ و ویژگی‌های ظاهری ماهیان زینتی از عوامل مؤثر در افزایش قیمت و سودآوری محصولات این صنعت محسوب می‌شود.

وی ادامه داد: تا پیش از سال ۲۰۱۸ میلادی، صنعت ماهیان زینتی در جهان کمتر مورد توجه بود، اما در سال‌های اخیر، توجه جهانی به این صنعت با افزایش چشمگیر مقالات علمی و سرمایه‌گذاری‌ها رشد یافته و نقش مهمی در توسعه روستایی در بسیاری از کشورها ایفا کرده است.