به گزارش خبرگزاری تسنیم، امشب (چهارشنبه) دومین فینال اروپایی فصل جاری برگزار می‌شود؛ جایی که بتیس برای کسب عنوان قهرمانی لیگ کنفرانس اروپا با چلسی روبرو خواهد شد. این دیدار نخستین تقابل انزو مارسکا با تیمی اسپانیایی در دوران مربیگری‌اش است اما برای همتای او در بتیس، مانوئل پلگرینی ماجرا متفاوت است. او پیش از این 11 بار برابر چلسی ایستاده و آمار برابر و جالبی به‌ جای گذاشته است؛ چهار پیروزی، چهار شکست و سه تساوی؛ نتایجی که در زمان حضورش روی نیمکت منچسترسیتی و وستهام به‌دست آمده‌اند.

پلگرینی رابطه‌ای خاص با چلسی دارد؛ او یک بار این تیم لندنی را «تیمی کوچک» خطاب کرده و آن را با استوک‌سیتی مقایسه کرده بود!

او نخستین بار در سال 2013 پا به فوتبال انگلیس گذاشت و هدایت منچسترسیتی را بر عهده گرفت؛ تیمی که در آن زمان در مسیر تبدیل‌ شدن به قدرت اول اروپا قرار داشت. وظیفه‌اش بازگرداندن جام قهرمانی لیگ به منچستر و درخشش در لیگ قهرمانان اروپا بود. باشگاه قراردادی سه‌ساله به این سرمربی شیلیایی که پیشتر روی نیمکت رئال مادرید و مالاگا نشسته بود، پیشنهاد داد.

با این حال، شاید اگر شرایط کمی متفاوت بود، پلگرینی 6 سال زودتر به لیگ برتر انگلیس می‌پیوست. پس از استعفای ژوزه مورینیو در سال 2007 چلسی در جست‌وجوی جانشینی برای او به مربی ویارئال چشم دوخته بود. نماینده‌ پلگرینی از مذاکراتی که با باشگاه لندنی انجام شده بود سخن گفت اما در نهایت این انتقال هرگز به سرانجام نرسید.

در نخستین فصل حضورش در منچسترسیتی، پلگرینی قهرمان لیگ برتر شد. تیم او در ژانویه 2014 با ثبت 100 گل در تنها 34 مسابقه  رکورد باشگاه‌های لیگ برتر را شکست؛ رکوردی که فصل قبل توسط چلسی به ثبت رسیده بود. جالب آن‌ که در تابستان 2013 چلسی بار دیگر به جذب پلگرینی علاقه‌مند شد. در آوریل همان سال او هنوز هدایت مالاگا را بر عهده داشت و یکی از گزینه‌های اصلی مربیگری آبی‌های لندن محسوب می‌شد اما باز هم این مذاکرات بی‌نتیجه ماند؛ پلگرینی راهی منچستر شد و مورینیو که سه سال پیش جای او را در رئال گرفته بود به استمفوردبریج بازگشت. از آن زمان، تقابل این دو مربی به یکی از جدی‌ترین رقابت‌های لیگ برتر بدل شد.

در فصل طلایی 14-2013 منچسترسیتی تنها 6 بار شکست خورد که دو بار آن برابر چلسی بود. آبی‌های لندن تنها تیمی بودند که موفق شدند در هر دو بازی رفت و برگشت سیتی‌زن‌ها را شکست دهند. در بازی رفت، مورینیو پس از گل پیروزی شادی گل خود را به‌ طرزی تحریک‌آمیز روبروی نیمکت پلگرینی جشن گرفت؛ واکنشی که باعث شد مربی شیلیایی از دست‌دادن با او پس از مسابقه خودداری کند. در آوریل همان سال پیش از دیدار حساس برابر لیورپول، پلگرینی انتقاد صریحی از چلسی مطرح کرد؛ قهرمانی چلسی برای فوتبال، برای هواداران، برای همه ناامیدکننده خواهد بود. به نظر من تیم‌هایی که فوتبال تماشایی و هجومی ارائه می‌دهند، سزاوار موفقیت هستند. نمی‌گویم دفاع اهمیت ندارد اما تیم‌های بزرگ باید شایسته‌ نام‌شان بازی کنند.

در آن زمان، منچسترسیتی 84 گل و لیورپول 90 گل (در حالی که دو بازی بیشتر داشت) به ثمر رسانده بودند، در حالی که چلسی تنها 65 گل زده بود. تاکتیک تدافعی مورینیو که به «پارک کردن اتوبوس» معروف شده بود، پلگرینی را که شیفته‌ بازی هجومی بود، عصبانی کرده بود.

با این حال، در همان فصل سیتی موفق شد چلسی را در مرحله یک‌هشتم نهایی جام حذفی با نتیجه 2 بر صفر شکست دهد. این پیروزی، بزرگترین دستاورد آنان در این تورنمنت بود، اگرچه در مراحل بعدی حذف شدند. با این وجود، لیگ برتر و جام اتحادیه به‌دست آمد.

در فصل بعد، مورینیو انتقام گرفت؛ چلسی با 8 امتیاز اختلاف قهرمان شد و هر دو تقابل دو تیم با تساوی یک - یک به پایان رسید. در دیدار رفت، فرانک لمپارد که به تازگی به منچسترسیتی پیوسته بود، برابر تیم پیشین خود گلزنی کرد. پس از آن بازی، پلگرینی بار دیگر به سبک بازی چلسی حمله کرد؛ ما تیم برتر میدان بودیم. چلسی مثل یک تیم کوچک بازی کرد. اگر تیم من چنین بازی‌ ارائه می‌داد، واقعاً ناراحت می‌شدم. به جای چلسی، انگار با استوک‌سیتی بازی می‌کردیم.

در ادامه، سیتی اگرچه 9 امتیاز از چلسی پس گرفت اما دستش از جام‌ها کوتاه ماند. چلسی حتی جام اتحادیه را هم از آن خود کرد.

در فصل 16-2015 سیتی در دور دوم لیگ برتر چلسی را با نتیجه 3 بر صفر شکست داد. چند ماه بعد پلگرینی در مصاحبه‌ای دیگر به چلسی و سبک بازی‌اش تاخت؛ می‌گویند چلسی خسته‌کننده است اما من می‌گویم این تیم خودخواه است. آنها فوتبال را برای نمایش نمی‌خواهند. اگرچه قهرمانی با این سبک ممکن است اما چنین نگرشی نسبت به بازی خودخواهانه است.

در همان فصل، بار دیگر نام پلگرینی به‌ عنوان گزینه‌ای جدی برای هدایت چلسی مطرح شد. مارکا نوشت که باشگاه لندنی این بار به‌دلیل سبک هجومی و کاملاً متفاوت او نسبت به مورینیو قصد داشت او را جذب کند. در فوریه 2016 حتی اخباری از پیشرفت مذاکرات منتشر شد اما این‌ بار نیز سرنوشت مسیر دیگری رقم زد؛ پلگرینی راهی فوتبال چین شد و چلسی روی آنتونیو کونته شرط بست.

در ادامه همان فصل، سیتی با ترکیبی جوان شکست سنگینی 5 بر یک برابر چلسی در جام حذفی متحمل شد، اما در لیگ برتر در بازی برگشت با نتیجه 3 بر صفر به پیروزی رسید. در نهایت، فصل را در رده چهارم به پایان رساندند و جام اتحادیه را فتح کردند.

در بازگشتش به لیگ برتر با هدایت وستهام پلگرینی سه بار دیگر با چلسی روبرو شد؛ یک تساوی خانگی بدون گل، یک شکست 2 بر صفر در استمفورد بریج و در نهایت پیروزی یک بر صفر در همان ورزشگاه، پیش از آن‌که از سمت خود استعفا دهد.

حتی در سال 2023 زمانی که پلگرینی مربی بتیس بود؛ در پاسخ به انتقادها از هزینه‌های گزاف منچسترسیتی، از چلسی و دیگر باشگاه‌های بزرگ انگلیسی نیز نام برد و از سیتی دفاع کرد؛ انتقاد از سیتی ناعادلانه است. باشگاه‌های زیادی هزینه‌های هنگفتی داشته‌اند، نه فقط سیتی. این‌گونه نبوده که سیتی دوبله پول بدهد تا بازیکنی را جذب کند.

با این حال به‌ نظر نمی‌رسد پلگرینی چلسیِ مارسکا را صرفنظر از نتیجه‌ فینال مورد انتقاد قرار دهد، زیرا این مربی ایتالیایی، زمانی شاگرد او در مالاگا بود و از تابستان 2018 تا دسامبر 2019 نیز در وستهام به‌ عنوان دستیار در کنار او حضور داشت.

مارسکا روزی گفته بود؛ مانوئل کسی بود که مرا متقاعد کرد مربی شوم. یک روز وقتی در مالاگا بازی می‌کردم، گفت: تو باید مربی شوی، فکر می‌کنم می‌توانی. از آن روز، واقعاً به این مسیر فکر کردم.

چلسی امروز باید برای این مرد 71 ساله شیلیایی جذاب باشد.

انتهای پیام/