به گزارش خبرنگار مهر، ورزش همگانی به‌عنوان یکی از ارکان مهم توسعه پایدار در حوزه سلامت جسمی، روانی و اجتماعی جامعه، سال‌هاست که مورد توجه برنامه‌ریزان و سیاست‌گذاران قرار گرفته است. در دنیای امروز، سلامت عمومی نه‌فقط یک مسئولیت فردی بلکه یک دغدغه ملی تلقی می‌شود و کشورهایی که به گسترش فعالیت‌های ورزشی در میان اقشار مختلف جامعه اهمیت می‌دهند، در کاهش هزینه‌های درمان، افزایش بهره‌وری و ارتقا کیفیت زندگی شهروندان خود موفق‌تر عمل کرده‌اند.

در ایران، موضوع ورزش همگانی طی دو دهه گذشته جایگاه ویژه‌تری یافته و نهادهایی مانند فدراسیون ورزش‌های همگانی، شهرداری‌ها، وزارت ورزش و جوانان، و سایر سازمان‌های مرتبط تلاش کرده‌اند با ایجاد فضاهای ورزشی عمومی، برگزاری رویدادهای مشارکتی، تولید محتواهای آموزشی و ترویجی و حمایت از باشگاه‌های ورزشی، بستر لازم برای گسترش این نوع از ورزش را فراهم آورند. با این حال، وضعیت ورزش همگانی در کشور همچنان با چالش‌هایی همراه است؛ از نبود نظام آماری دقیق گرفته تا کمبود زیرساخت‌های ورزشی در مناطق کمتر برخوردار و یا مشکلات اقتصادی که بر توان خانوار برای پرداخت هزینه‌های باشگاه‌ها و تجهیزات اثر گذاشته است.

سید امیر حسینی، دبیرکل سابق کمیته ملی المپیک و کارشناس حوزه ورزش همگانی، در گفتگو با خبرنگار مهر، به ارزیابی وضعیت ورزش همگانی در کشور پرداخت و اظهار کرد: روند توسعه ورزش همگانی در کشور مثبت و رو به رشد است. خوشبختانه مردم روزبه‌روز بیشتر به ضرورت ورزش و تندرستی به عنوان یک نیاز اساسی در زندگی مدرن پی می‌برند.

وی با تأکید بر اهمیت ورزش سالمندی، خاطرنشان کرد: با توجه به روند رو به رشد سالمند شدن جمعیت کشور بر اساس آمارهای رسمی، سهم جمعیت سالمند (۶۰ سال به بالا) در ایران از حدود ۸.۲ درصد در سال ۱۳۹۵ به بیش از ۱۰.۵ درصد در سال ۱۴۰۰ رسیده و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۱۴۳۰ به بیش از ۳۰ درصد افزایش یابد مسئله ورزش سالمندی اهمیت حیاتی پیدا کرده است. امروز می‌بینیم که بسیاری از سالمندان توجه بیشتری به سلامت جسمی و روانی خود دارند و این موضوع امیدبخش است.

این کارشناس حوزه ورزش همگانی افزود: اقبال عمومی به باشگاه‌های ورزشی نیز روند رو به رشدی دارد. البته متأسفانه هنوز آمار دقیق و جامعی از تعداد باشگاه‌های فعال در کشور در دسترس نیست. یکی از خلاءهای جدی، نبود یک مرکز منسجم برای ثبت و ارائه گزارش‌های دوره‌ای از فعالیت باشگاه‌هاست. اگر چنین سیستمی وجود داشت، می‌توانستیم ماهانه آمار دقیقی از باشگاه‌های ورزشی موجود، باشگاه‌های تازه‌تأسیس و یا تعطیل‌شده را در اختیار داشته باشیم.

حسینی ادامه داد: با این حال، رشد چشمگیر باشگاه‌های بدنسازی، تناسب اندام و مراکز ورزشی مرتبط با سلامت نشان‌دهنده افزایش آگاهی مردم نسبت به اهمیت ورزش است. این توسعه همچنین باعث اشتغال‌زایی گسترده در صنعت ورزش شده و می‌توان از آن به‌عنوان شاخصی مهم برای ارزیابی توجه مردم به سلامت جسمی بهره گرفت.

وی در بخش دیگری از سخنان خود عنوان کرد: رسانه‌ها نیز نقش مهمی در ترویج ورزش همگانی ایفا کرده‌اند. پس از انقلاب، ده‌ها شبکه تلویزیونی و رادیویی برنامه‌های ورزشی متنوعی را تولید و پخش می‌کنند و علاقه عمومی به اخبار و برنامه‌های ورزشی به وضوح دیده می‌شود. فضای مجازی نیز به میدان مهمی برای تولید محتوای آموزشی و ورزشی توسط مربیان و باشگاه‌ها تبدیل شده است که ظرفیت‌های بی‌نظیری را برای دسترسی آسان به اطلاعات ورزشی فراهم آورده است.

دبیرکل سابق کمیته ملی المپیک با اشاره به پیشرفت‌های فناورانه در این حوزه گفت: در حوزه فناوری نیز شاهد تولید نرم‌افزارهای داخلی برای فعالیت‌های ورزشی مانند گام‌شمارها و اپلیکیشن‌های تمرینی هستیم. فدراسیون ورزش‌های همگانی در حال توسعه این ابزارها است، هرچند هنوز برخی از این برنامه‌ها نیاز به بهینه‌سازی و ارتقا دارند تا کاربرپسندتر و جامع‌تر شوند.

وی با تأکید بر لزوم گسترش ورزش در سطوح مختلف جامعه، تصریح کرد: علاوه بر این، اهمیت نهادینه کردن ورزش از سنین پایه در آموزش و پرورش نیز بسیار حیاتی است. سرمایه‌گذاری بر ورزش دانش‌آموزی، نه تنها به سلامت جسمی و روانی نسل آینده کمک می‌کند، بلکه زمینه را برای ایجاد عادات ورزشی مادام‌العمر و کاهش بار بیماری‌های غیر واگیر در آینده فراهم می‌آورد. در این راستا تلاش‌هایی نیز برای گسترش فرهنگ ورزش در حوزه‌های دانشجویی و کارگری در جریان است. اگر جمعیت فعال در بخش کار را با خانواده‌های آن‌ها در نظر بگیریم، با جمعیتی چندین ده میلیونی مواجه هستیم که جامعه‌ی بزرگی از خانواده‌های کار و تلاش را تشکیل می‌دهند. فدراسیون ورزش کارگری و انجمن‌های مربوطه تلاش می‌کنند با برگزاری رویدادهای ملی و بین‌المللی، انگیزه بیشتری در این گروه‌ها برای مشارکت در ورزش ایجاد کنند.

حسینی ادامه داد: روند کلی توسعه در حوزه ورزش بانوان نیز بسیار امیدوارکننده است. بسیاری از خانواده‌ها به باشگاه‌های بدنسازی و تناسب اندام روی آورده‌اند. با وجود چالش‌های اقتصادی که بسیاری از خانوارها با آن مواجه هستند و کوچک شدن طبقه متوسط، همچنان ورزش‌های رایگان یا کم‌هزینه مانند ورزش‌های پارکی، صبحگاهی و ایستگاه‌های سلامت شهری مورد استقبال قرار گرفته‌اند و این خود نمادی از موفقیت در توسعه ورزش همگانی است.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا خروجی این فعالیت‌ها واقعاً مثبت و قابل ارزیابی بوده است یا خیر، اظهار داشت: متأسفانه ما یک نظام آماری منسجم و یکپارچه نداریم. یکی از مهم‌ترین چالش‌ها همین کمبود آمار رسمی و مستمر است. همان‌طور که بانک مرکزی آمار تورم را منتشر می‌کند یا وزارت اقتصاد داده‌های اقتصادی را به‌روز ارائه می‌دهد، وزارت ورزش و جوانان نیز باید با همکاری مرکز آمار ایران، گزارش‌های ماهانه‌ای درباره وضعیت باشگاه‌ها، میزان مشارکت عمومی، دسترسی مردم به فضاهای ورزشی و… منتشر کند.

حسینی در پایان خاطرنشان کرد: بدون آمار و اطلاعات دقیق و مستند، نمی‌توان برنامه‌ریزی اصولی و هدفمندی برای توسعه ورزش همگانی داشت. وزارت ورزش و جوانان باید این خلأ را پر کند تا بتوان با داده‌های مستند و قابل ارزیابی، مسیر پیشرفت را هموارتر ساخت و تلاش‌های ارزشمند نهادها و ارگان‌ها را به نتایجی ملموس و قابل اندازه‌گیری تبدیل کرد.