خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها: خرمشهر با خون، ایثار و امید عجین شده است. در واپسین روزهای بهار سال ۱۳۶۱، با دلاوری‌های بی‌مثال فرزندان این مرز و بوم، خرمشهر پس از ۵۷۸ روز اشغال، آزاد شد.

این پیروزی، نه تنها یک نقطه عطف در تاریخ جنگ تحمیلی، بلکه نمادی از قدرت ایمان، وحدت و اراده ملتی بود که برای حفظ خاک و ناموس خود، از جان گذشتند.

این گزارش، روایتی است از حماسه‌آفرینی رزمندگان در عملیات بیت‌المقدس و دعوتی است برای بازخوانی درس‌های مقاومت، ایثار و بهره‌وری در مسیر توسعه و پیشرفت ایران عزیز.

خرمشهر، قصه‌ای از جنس خاک و خون

خرمشهر که زمانی آن را خونین‌شهر می‌نامیدند، قصه‌ای است که با خاک و خون نوشته شده، قصه‌ای از ایستادگی مردمی که با دست خالی، سرنوشت جنگ را تغییر دادند.

نگین درخشان خوزستان، با موقعیت استراتژیک خود در کنار اروندرود، همواره دروازه‌ای مهم برای تجارت و ارتباط با جهان خارج بوده است. این شهر، نقشی کلیدی در اقتصاد کشور ایفا می‌کرد و به عنوان یکی از مهم‌ترین بنادر ایران شناخته می‌شد.

با آغاز جنگ تحمیلی، خرمشهر به خط مقدم نبرد تبدیل شد و پس از مقاومت جانانه مدافعان شهر، به اشغال نیروهای بعثی درآمد. اشغال خرمشهر، ضربه‌ای سنگین به اقتصاد و روحیه ملت ایران وارد کرد و به نمادی از تجاوز و تعدی دشمن تبدیل شد.

عملیات بیت‌المقدس و حماسه‌آفرینی رزمندگان

پس از ماه‌ها برنامه‌ریزی و آماده‌سازی، عملیات بیت‌المقدس با هدف آزادسازی خرمشهر و بیرون راندن نیروهای متجاوز از خاک ایران آغاز شد. این عملیات، با رمز «یا علی بن ابی طالب (ع)» در تاریخ ۱۰ اردیبهشت ۱۳۶۱ آغاز شد و به مدت ۳۴ روز به طول انجامید.

عملیات بیت‌المقدس در چهار مرحله اصلی به اجرا درآمد و رزمندگان اسلام با عبور از موانع و استحکامات دشمن، پیشروی‌های چشمگیری به دست آوردند. این عملیات، با هماهنگی بین نیروهای زمینی، هوایی و دریایی ارتش و سپاه پاسداران، به یکی از موفق‌ترین عملیات‌های تاریخ جنگ تبدیل شد.

در عملیات بیت‌المقدس، فرماندهان شجاع و مدبری همچون «شهید سپهبد علی صیاد شیرازی»، «شهید احمد کاظمی» و «شهید محمد جهان‌آرا» نقش بسزایی در هدایت و فرماندهی نیروها ایفا کردند.

همچنین، حضور گسترده نیروهای مردمی و بسیجی در کنار رزمندگان ارتش و سپاه، به این عملیات روحیه‌ای مضاعف بخشید.

در روز سوم خرداد سال ۱۳۶۱، پس از نبردی سخت و نفس‌گیر، خرمشهر به طور کامل آزاد شد و پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران بر فراز مسجد جامع این شهر به اهتزاز درآمد. این پیروزی، موجی از شادی و سرور در سراسر ایران برانگیخت و به نمادی از پیروزی حق بر باطل تبدیل شد.

خرمشهر، نه فقط یک شهر، بلکه قلب تپنده ایران بود. اشغال آن، زخم عمیقی بر پیکر این سرزمین زد. اما این زخم، نه تنها ایران را تسلیم نکرد، بلکه عزم آن را برای ایستادگی و مقاومت جزم‌تر نمود. رزمندگان اسلام با کمترین امکانات و با اتکا به ایمان و شجاعت خود، حماسه‌ای آفریدند که در تاریخ ثبت شد.

در حقیقت فتح خرمشهر، تنها یک پیروزی نظامی نبود؛ بلکه پیروزی ایمان بر کفر، اراده بر تسلیم و امید بر ناامیدی بود. این حماسه، باید الهام‌بخش ما در تمام زمینه‌ها باشد تا بتوانیم ایرانی آباد، آزاد و پیشرفته بسازیم. روز مقاومت، ایثار و بهره‌وری، فرصتی است برای تجدید بیعت با آرمان‌های شهدا و تلاش برای تحقق اهداف انقلاب اسلامی.

در سالروز فتح خرمشهر، بار دیگر به یاد می‌آوریم که ایثار و مقاومت، تنها سلاح‌هایی بودند که توانستند این شهر را از چنگال دشمن آزاد کنند. این گزارش، نه تنها یادآوری یک پیروزی نظامی، بلکه دعوتی است به بازخوانی ارزش‌هایی که می‌تواند راهگشای امروز و فردای ما باشد.

خرمشهر وطن کوچک ما بود

جاسم ۵۶ ساله از اهالی بهبهان که در زمان آزادی خرمشهر حدود ۱۳ سال داشت و ساکن بهبهان بود، در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: روزهای سختی بود. جنگ، خانه و کاشانه‌مان را بر سرمان خراب کرد، و آن‌هایی که روزگاری با هم بودیم، یا آواره شدند یا در دل خاک رفتند. من خودم چه شب‌ها که بی‌تاب و بی‌قرار در کنار پدر و مادرم، در گوشه‌ای پناه گرفته بودم.

وی ادامه داد: امید زنده بود. هر روز، به خیالم خرمشهر را می‌دیدم که از دست دشمن رها می‌شود، همان‌طور که در خواب می‌دیدم، آن دیوارهای بلند و درختان سبز خرمشهر دوباره برمی‌خیزند و روزها پر از التهاب، امید و البته ترس تمام می‌شود. ماه‌ها بود که زیر آتش دشمن بودیم و هر روز پرپر شدن جوانان این مملکت را می‌دیدیم. جنگ انگار زمین و آسمان به هم گره زده بود.

جاسم ادامه داد: آزاد شدن خرمشهر، یعنی برگشتن دوباره به خانه، به جایی که همیشه دل برایش تپیده بود. نفس کشیدن در هوای وطن کوچکمان، حس عجیبی داشت. خرمشهر وطن کوچک ما بود.

وی افزود: آزادسازی خرمشهر پیروزی بزرگی برای ایران بود. اما به قیمت خون بسیاری از جوان‌ها تمام شد. ما نباید فراموش کنیم که این پیروزی را مدیون ایثار و فداکاری چه کسانی هستیم. خرمشهر ویران، دوباره آباد شد و این نشان داد که با اراده می‌شود به سختی‌ها غلبه کرد.