خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها: ساعت ۱۰ صبح یک روز اردیبهشتی در تبریز، خیابان راهنمایی پر رفت‌وآمدتر از همیشه است. آمبولانس‌ها یکی‌یکی وارد حیاط قدیمی بیمارستان می‌شوند و صفی از همراهان بیماران مقابل اورژانس شکل گرفته است. ساختمانی که روزگاری جزو مجهزترین بیمارستان‌های تأمین اجتماعی شمال‌غرب کشور محسوب می‌شد، حالا با گذشت سال‌ها، فرسوده و خسته به نظر می‌رسد. درِ فلزی اورژانس با صدایی تیز باز می‌شود، نقاله حمل بیمار از دل آمبولانس بیرون می‌آید و مردی میانسال با درد در ناحیه قفسه سینه، زیر نگاه نگران خانواده‌اش، به سرعت به داخل منتقل می‌شود.

در بخش‌های مختلف بیمارستان، بوی مواد ضدعفونی، صدای پچ‌پچ پرستاران، و بیماران در انتظار نوبت، فضای سنگینی را رقم زده است. اغلب اتاق‌ها با چیدمانی ساده و قدیمی میزبان بیماران هستند؛ دیوارها گویی سال‌هاست رنگ ندیده‌اند. اینجا بیمارستان ۲۹ بهمن است؛ یکی از مهم‌ترین مراکز درمانی وابسته به سازمان تأمین اجتماعی در تبریز که حالا پس از گذشت چند دهه از عمرش، نیاز مبرمی به بازسازی و توسعه دارد.

زمین بیمارستان ۲۹ بهمن تبریز به مساحت ۲۳ هزار و ۲۰۰ مترمربع در سال ۱۳۴۴ توسط مرحوم حاج حسین علیزاده کاغذچی به سازمان بیمه تأمین اجتماعی وقت اهدا شد و عملیات ساختمانی و تجهیز آن پس از پنج سال به اتمام رسید تا از سال ۱۳۴۹ به طور رسمی به بهره برداری برسد.

این مرکز درمانی از زمان بهره برداری تا سال ۱۳۸۱ به عنوان بیمارستان جنرال (عمومی) فعالیت می‌کرد که با راه اندازی بیمارستان دوم تأمین اجتماعی در تبریز با نام عالی نسب و انتقال بخش‌هایی از آن، به بیمارستان جدید، به صورت بیمارستان تک تخصصی زنان و زایمان با ۴۰ تخت بستری اصلی دارای پلی کلینیک تخصصی و واحدهای کلینیکی و پاراکلینیک ادامه فعالیت می‌دهد.

با توجه به افزایش تعداد بیمه شدگان سازمان تأمین اجتماعی و برای برآورد نیازهای درمانی این افراد، تشکیلات بیمارستان ۲۹ بهمن مورد بازنگری مجدد قرار گرفت و افزایش تعداد تخت‌های اصلی بستری تا سقف ۹۶ تخت مورد موافقت مقامات سازمان تأمین اجتماعی قرار گرفت که در این راستا به سال ۱۳۸۶ بخش‌های نفرولوژی، داخلی، جراحی عمومی، NICU و کودکان و نیز بخش دیالیز با ۱۴ تخت افتتاح و مورد بهره برداری قرار گرفت.

همچنین با تلاش مدیریت درمان تأمین اجتماعی آذربایجان شرقی بخش ICU بیمارستان ۲۹ بهمن تبریز از سال ۱۳۹۱ آغاز به فعالیت کرد.

قدیمی بودن ساختمان و وقوع چندین مورد زلزله در تبریز باعث فرسودگی و نیز خطرپذیری بیشتر این مرکز درمانی آذربایجان شرقی شده است که این مشکل هر روز به شرایط خطرناک پیش رفته و لزوم ساخت بیمارستان جدید را اجتناب ناپذیر می‌کند.

با این حال، روند بازسازی و توسعه این مرکز درمانی برخلاف قول‌های مکرر مسئولان، همچنان در هاله‌ای از ابهام باقی مانده است. قرار بود روز پنجشنبه گذشته، همزمان با بازدید میدانی اعضای کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی و مدیران ارشد تأمین اجتماعی کشور، کلنگ احداث ساختمان جدید در همان محل فعلی زده شود، اما درست در واپسین لحظات، ورق برگشت؛ مسئولان سازمان تأمین اجتماعی با طرح مسائل مالی و هزینه‌ها، از اعلام آغاز رسمی پروژه سر باز زدند. این عقب‌نشینی غیرمنتظره، واکنش تند نماینده مردم تبریز را در پی داشت؛ نماینده‌ای که با خواهش و پیگیری مداوم تلاش کرد پروژه را از بن‌بست نجات دهد.

لزوم بازسازی؛ خواسته کارکنان بیمارستان

در راهرو بخش بستری، پرستاری جوان که نامش را سحر معرفی می‌کند، با حالتی ملایم اما قاطع می‌گوید: ما هر روز اینجا با جان بیماران سروکار داریم. بیمارستان ۲۹ بهمن در تبریز یکی از مراکز پرتردد تأمین اجتماعی است. فرسودگی ساختمان و قدیمی بودن تأسیسات باعث شده شرایط کاری ما دشوارتر شود. نه اینکه کار نکند، اما فضای فعلی در شأن بیماران و کارکنان نیست. ما به بازسازی و توسعه فوری نیاز داریم.

در بخش اداری بیمارستان، یکی از کارکنان باسابقه که بیش از ۲۵ سال خدمت در همین مرکز دارد، با لبخند تلخی می‌گوید: این بیمارستان برای خیلی از مردم خاطره است. خودم شاهد بودم که چه تعداد از فرزندان این شهر در همین جا متولد شدند، اما زمان گذشت و هیچ‌کس فکری برای نوسازی نکرد. الان فقط می‌خواهیم یک بیمارستان با ساختار مدرن و مطابق با استانداردهای روز داشته باشیم، همین.

نگاه مردم؛ اعتماد به بیمارستان، انتظار برای اقدام

در حیاط بیمارستان، مردی ۶۰ ساله با نسخه‌ای در دست ایستاده و می‌گوید: من کارگر بازنشسته‌ام. همه‌جا که برای درمان نمی‌توانم بروم. اینجا تنها جایی است که به دلیل بیمه تأمین اجتماعی به من حس امنیت می‌دهد، اما واقعاً باید رسیدگی کنند. این بیمارستان عمرش را کرده است.

خانمی جوان که کودک بیمار در آغوش دارد، نفس‌نفس‌زنان می‌گوید: ما از مرند آمده‌ایم، فقط به خاطر اینکه شنیده‌ایم اینجا متخصصین خوبی دارد و بیمه پوشش می‌دهد، اما قدیمی شده و تجهیزات آن به توسعه نیاز دارد؛ باید بازسازی کنند، چرا بسیاری از افراد به دلیل بیمه تأمین اجتماعی به آن مراجعه می‌کنند.

نماینده مجلس؛ این یک مطالبه ۲۰ ساله است

علی جعفری‌آذر، نماینده مردم تبریز، آذرشهر و اسکو و عضو کمیسیون اجتماعی مجلس در این خصوص می‌گوید: یکی از بیمارستان‌های تأمین اجتماعی در تبریز، بیمارستان عالی‌نسب است که تقریباً یک عمر ۷۰ ساله دارد، یعنی از نظر مقررات ایمنی، ستاد بحران و مقررات مجموعه بهداشت و درمان کشور، ایمنی و استحکام لازم را ندارد و ما به ناچار از آن استفاده می‌کنیم؛ از طرفی آذربایجان شرقی بیش از چهار میلیون نفر جمعیت دارد و بخش عمده‌ای از این جمعیت، تحت پوشش سازمان تأمین اجتماعی هستند. یعنی علاوه بر مردمی که تحت پوشش تأمین اجتماعی نیستند، چندین مجموعه درمانی فقط برای جمعیت تحت پوشش‌های تأمین اجتماعی استان نیاز است.

نماینده مردم تبریز در مجلس ادامه می‌دهد: ما حادثه‌ای مانند کرونا و ضرورت‌های این بخش را دیدیم، مخصوصاً با وضعیت گرانی درمان، بازنشستگان و کارگران به دنبال مراکز درمانی قابل اطمینان و اتکا هستند و مرتب این موضوع را از ما پیگیری می‌کنند.

جعفری‌آذر در ادامه با اشاره به قول سازمان تأمین اجتماعی در خصوص تأمین واحدهای درمانی متناسب با جمعیت این استان، می‌افزاید: چندین دوره است که سازمان تأمین اجتماعی کشور قول ساخت ساختمان جدید بیمارستان ۲۹ بهمن تبریز را به نماینده‌های استان داده است. خود ما هم ۱۰ ماه است که در مجلس دوازدهم در مورد بنای بیمارستان ۲۹ بهمن و هم ایجاد و احداث بیمار سهند برای استفاده مردم سهند که سرریز جمعیت تبریز هستند، پیگیر هستیم، حتی در مورد سهند نامه‌های لازم هم رد و بدل شد و تأمین اجتماعی اعلام کرد به دنبال زمین هستیم. ما این زمین را از طریق شرکت عمران سهند تأمین کرده‌ایم تا سازمان تأمین اجتماعی در آنجا کار کند، اما هنوز هیچ اتفاقی نیفتاده است.

وی بیان می‌کند: بیمارستان ۲۹ بهمن هم عمر طولانی دارد و ساختمان و تأسیسات و تجهیزاتش فرسوده شده است و نیاز به بازسازی دارد، اینجا پای جان مردم در میان است، نمی‌شود که با جان مردم بازی کرد.

نماینده مردم تبریز، آذرشهر و اسکو در مجلس ادامه می‌دهد: خود رئیس جمهور زمانی که نماینده مجلس بود، چندین بار پیگیر این موضوع بوده است. درواقع یک مطالبه بیست ساله است که فکر می‌کنم سال ۸۷ در هیئت وزیران مصوب شده است، اما حالا که قرار است آغاز پروژه اعلام شود، ناگهان مسئولان تأمین اجتماعی موضوعات دیگری را مطرح می‌کنند و می‌گویند هزینه دارد. معلوم است که همه احداث‌های بیمارستان هزینه دارد، اساساً درمان برای کشور هزینه دارد؛ برای همین تاکید می‌کنم که اول روی سلامت مردم هزینه کنند. زیرا هرچه روی سلامت هزینه کنند، از این طرف هزینه درمان پایین می‌آید؛ اما در هر صورت، نمی‌توان بیمارستان را حذف کنیم.

جعفری‌آذر در ادامه با بیان اینکه از بیست سال قبل، بنای احداث این مجموعه زده شده بود، اضافه می‌کند: حداقل اگر قرار بود آن زمان ساخته شود، امروز مورد بهره برداری قرار می‌گرفت؛ اما به هر دلیلی و شاید با همین اما و اگرهایی که امروز هم مطرح شده است، تأخیر خورده است. اما مطالبه ما از دوستان سازمان تأمین اجتماعی ساخت این مرکز درمانی برای مردم است و تا ساخت آن موضوع را پیگیری خواهیم کرد. مسئولان تأمین اجتماعی گفتند موضوع را در تهران بررسی خواهیم کرد، امیدوارم پیگیری کنند، اما نتیجه هرچه باشد به مردم خواهیم گفت.

مسئله حیثیتی است

علیرضا منادی، دیگر نماینده مردم تبریز در مجلس نیز در گفت‌وگویی تأکید می‌کند: این موضوع بیست سال است که مطرح است. زمین آن فراهم شده و رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس قول داده بود کار را به سرانجام برساند. ولی هنوز در مرحله حرف مانده‌ایم. مردم از ما مطالبه دارند و حق هم دارند. بیمارستان ۲۹ بهمن و سهند، مسئله‌ای حیثیتی برای شهر است.

استاندار: بیمارستان جدید باید در همان محل فعلی احداث شود

بهرام سرمست، استاندار آذربایجان شرقی نیز در این مورد یادآور می‌شود: بیمارستان ۲۹ بهمن وقفی است و طبق موازین باید بیمارستان جدید در همان مکان و با ظرفیت حداقل ۳۲۰ تخت احداث شود. این مطالبه مردمی است که باید با همراهی دولت و مجلس به نتیجه برسد.

فرجام نامعلوم پروژه‌ای که نباید متوقف شود

همه چیز مهیاست؛ زمین مناسب، ضرورت پزشکی، پیگیری نمایندگان و همراهی افکار عمومی. اما تصمیم نهایی همچنان به تهران حواله داده می‌شود؛ به اتاق‌هایی در پایتخت که گاه تصمیم در آن‌ها ماه‌ها به تعویق می‌افتد.

پروژه احداث ساختمان جدید بیمارستان ۲۹ بهمن تبریز، نه فقط یک پروژه عمرانی، بلکه معیاری برای سنجش توجه مسئولان به سلامت مردم شمال‌غرب کشور است. مردمی که از مسئولان تنها یک خواسته دارند؛ به وعده‌ها عمل کنید!