مجتبی مجرد در گفتگو با خبرنگار مهر به اهمیت نامگذاری ۲۵ اردیبهشت به عنوان روز بزرگداشت فردوسی و پاسداشت زبان فارسی پرداخت و شاهنامه را ستون فقرات هویت و زبان ایرانی در برابر هجمه‌های تاریخی دانست.

متخصص متون کهن با اشاره به اینکه در طول تاریخ، کمتر کسی به اندازه فردوسی به زبان فارسی خدمت کرده است، به دوره‌ای پس از صدر اسلام، به ویژه زمان بنی‌امیه اشاره کرد و گفت: تعصبات عربی منجر به مبارزه با زبان‌ها و قومیت‌های دیگر از جمله زبان فارسی شد.

وی با استناد به مقاله‌ای با عنوان ستیز با زبان فارسی، گفت: در آن دوره حتی احادیثی به نام پیامبر (ص) جعل شد که سخن گفتن به فارسی را مذموم جلوه می‌داد. این ستیز تا جایی پیش رفت که در برخی متون تفسیری نیز داستان‌هایی در خصوص مبارزه با اسلام با استفاده از داستان‌های ایرانی مانند رستم و سهراب مطرح شد.

به گفته مجرد با روی کار آمدن حکومت‌های ترک‌تبار که علاقه چندانی به زبان فارسی نداشتند، این ستیز شدت بیشتری گرفت. در چنین شرایطی که حتی برخی روشنفکران و دانشمندان نیز تمایلی به نوشتن به زبان فارسی نداشتند و متون دینی تحریف شده بر بی‌ارزشی زبان‌های دیگر تاکید می‌کردند، فردوسی با سرودن شاهنامه یک تنه در برابر این تهاجم همه‌جانبه ایستاد.

متخصص متون کهن اظهار کرد: کار عظیم و بزرگ فرهنگی فردوسی در واقع مبارزه‌ای علیه تهاجم بنی‌امیه، حاکمان ترک و حتی برخی افراد در فرهنگ خودی بود که ترجیح می‌دادند به زبان فارسی ننویسند. بنابراین، پاسداشت این اثر بزرگ فرهنگی امری ضروری است.