به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، محمدحسین شمشیرگرزاده، نویسنده کتاب"برهوت زیبا" در ادامه روایت "سفر حج" می‌گوید:

سفر که شروع شد ما اول به مکه رفتیم و بعد مدینه؛ مدت نسبتاً خوبی هم در مکه بودیم و از این قضیه خیلی خوشحال بودم. روز اولی که از هتل بیرون آمدم دیدم ملیّت‌‌های مختلف در منطقه "عزیزیه" کنار هم هستند و در جاهایی شبیه هتل، ساختمان‌های بلندمرتبه‌ای بود که هر کاروان یک ساختمان داشت.

یک طرف ما روس‌ها بودند، طرف دیگر زائران ترکیه و روبه‌رو هم اعرابی که نمی‌دانستم از چه کشورهایی هستند. مسجدی هم کنار هتل ما بود که وقتی برای نماز به آنجا می‌رفتم زائرانی با ملیّت‌های مختلف به آنجا می‌آمدند.

خیلی برایم جذاب بود که بتوانم با آنها ارتباط بگیرم؛ در جریان ترددهایی که به مسجدالحرام داشتم، دیده بودم حجاج کارت‌هایی روی سینه دارند که مشخص می‌کند تبعه چه کشوری هستند. آمریکا، انگلیس، کانادا،اندونزی، لبنان، عراق، افغانستان و کشورهای دیگر.

واقعاً خیلی جاذبه داشت؛ افکار مشترکی آنجا می‌دیدم و به صورت دست و پا شکسته با فارسی، عربی و انگلیسی با آنها ارتباط می گرفتیم. جالب این بود که مسلمانا واقعاً فارغ از حکومت‌ها دیدگاه‌های مشترک داشتند؛ مثلاً آن موقع هنوز حتی بین ایرانیان هم چیزی به اسم "مقاومت" و "جبهه مقاومت" نبود اما برخوردی که می‌شد جالب بود؛ مثلاً وقتی می‌گفتی ایرانی هستی، واکنش‌های مثبتی نشان می‌دادند یا بغل می‌کردند.

در واقع اتحاد مسلمانان را گوشزد می‌کردند و از رویه‌ و نهضتی که در ایران وجود داشت استقبال می‌کردند و به هر حال دنبال وحدت مسلمین بود. این نگاه را در تمام ملیّت‌ها دیدم؛ از آفریقا که دورترین نقطه به ایران است تا کشورهای نزدیک مثل عراق و یمن و لبنان و ترکیه؛ همه همین برخورد را داشتند.

.

انتهای پیام/