به گزارش گروه عبری خبرگزاری تسنیم، ایال زایسر تحلیل‌گر ارشد روزنامه یسرائیل هیوم در یادداشتی که شامگاه امروز شنبه در وبگاه این روزنامه منتشر شد، تاکید کرد، چه کسی از ماجراجویی اسرائیل در سوریه سود می‌برد؟ به طور حتم این ماجراجویی نه به نفع دروزی‌های سوریه است و نه به نفع اسرائیل خواهد بود، این البته در شرایطی است که فرض کنیم ما نمی‌خواهیم خود را طی 40 سال آینده در این باتلاق گرفتار ببینیم.

در ادامه این یادداشت آمده است، بعد از گذشت 4 دهه که در باتلاق لبنان گرفتار شدیم و قادر به خروج از آن هم نگردیدیم، امروز مشخص می‌شود که ما هیچ تجربه‌ای از این کار به دست نیاورده ایم و همه چیز را به باد فراموشی سپرده‌ایم.

وگرنه محال است که رغبت و تمایلمان به ورود مجدد به جنگی که اصلا جنگ ما نیست و باعث خواهد شد تا ما تا گردن در باتلاقی که این بار سوریه نام دارد، غرق شویم را بتوان تفسیر کرد.

جاده منتهی به جهنم با حسن نیت آسفالت شده است، اسرائیل این درس دردناک را در ژوئن 1982 زمانی که جنگ خود را در لبنان آغاز کرد و یکی از اهداف اعلام شده‌اش نجات مسیحیان لبنانی از قتل عام شدن توسط همسایگان مسلمان شان بود، فرا گرفت.

اما به سرعت مشخص شد که مسیحیان اصلا خواهان کمک ما نیستند و احتیاجی هم به این کمک ندارند و حتی حاضر نبودند که با دشمنان خود بجنگند.

پایان آن هم که برای همگان مشخص است، ما در باتلاق لبنان با یک جنگ گسترده غرق شدیم، جنگی که در پایان به ضرر ما رقم خورد، سازمان آزادیبخش فلسطین را از آنجا اخراج کردیم اما حزب الله را به جای آن یافتیم و پذیرفتیم، بعد از آن مجبور به فرار از لبنان شدیم و آتش آن همچنان دامن ما را گرفته است.

داستان سوریه نیز چندان در کلیات با آنچه گذشت تفاوتی ندارد، کشوری با قومیت‌های مختلف که در طول تاریخ با یکدیگر در تنش بودند، گرچه این روند بعد از سقوط بشار اسد در دمشق سمت و سوی دیگری به خود گرفته است.

در بخش دیگری از این یادداشت اعتراف می‌شود، با وجود آنکه اسرائیل می‌گوید که برای کمک به دروزی‌ها در سوریه تحت فشار است، اما واقعیت امر آن است که رهبران آنها هرگز چنین درخواستی از ما نکرده‌اند، آنها مطلقا از ما درخواست کمک نکرده‌اند، زیرا ایمان دارند که این درخواست کمک چهره آنها را در میان افکار عمومی سوریه لکه دار می‌کند، آنها حتی بر خلاف آن همچنان همانگونه که در دوره بشار اسد هم شاهد آن بودیم، تاکید می‌کنند که شهروندانی سوری و وفادر به کشور خویش هستند.

زایسر در پایان یادداشت خود تاکید می‌کند، اسرائیل نباید و نمی‌تواند که ژاندارم خاورمیانه باشد، به ویژه که فعلا به دشواری قادر به دفاع و حمایت از خویش است، ما اکنون در جنگ بی پایانی با حماس در غزه غرق شده‌ایم، این در حالی است که کوه دروز یا جرمانا در نزدیکی دمشق و در فاصله 100 کیلومتری از مرز (فلسطین اشغالی) واقع است و دست کم 3 میلیون فرد اهل تسنن نیز که اکثر آنها از دولت الشرع حمایت می‌کنند نیز در مسیر این جاده 100 کیلومتری زندگی می‌کنند.

انتهای پیام/