به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، آژانس همکاری و توسعه بین‌المللی رژیم صهیونیستی «ماشاو»، بازوی توسعه‌ای رژیم صهیونیستی با اجرای پروژه‌هایی در بین فلسطینی‌های سرزمین‌های اشغالی و غزه با ادعایی مضحک، خود را نهادی بشردوست معرفی می‌کند. اما آیا این تصویر با واقعیت همخوانی دارد؟ اصولا چرا یکی از خونریزترین حکومت‌های قرون اخیر به فکر فعالیت‌های بشردوستانه افتاده؟ به نظر می‌رسد این پروژه‌ها عمدتاً ابزاری برای تحکیم اشغال، کنترل جامعه فلسطینی و نفوذ در میان مردم و سرپوش گذاشتن بر نقض حقوق بشر هستند.

اهمیت سرزمین‌های اشغالی برای رژیم صهیونیستی

اهمیت کرانه باختری و نوار غزه برای رژیم صهیونیستی بسیار فراتر از ادعاهای صرفاً امنیتی است. از منظر استراتژیک کنترل کرانه باختری عمق دفاعی لازم در برابر تهدیدات شرقی را فراهم کرده و به رژیم صهیونیستی اجازه می‌دهد تا بر بخش قابل توجهی از منابع آبی منطقه (مانند سفره آب زیرزمینی کوهستانی) تسلط داشته باشد.

از دیدگاه ایدئولوژیک و مذهبی، بسیاری از اشغالگران صهیونیست به‌ویژه در جناح راست و مذهبی، کرانه باختری (با نام‌های یهودا و سامره) را قلب سرزمین تاریخی و وعده داده شده قوم یهود می‌دانند و شهرک‌سازی در آن را تحقق این باور می‌پندارند. این شهرک‌ها که طبق قوانین بین‌المللی غیرقانونی هستند، حضور دائمی رژیم صهیونیستی را در این مناطق تثبیت می‌کنند و از نظر اقتصادی این سرزمین‌ها منبعی برای زمین ارزان، نیروی کار و بازار مصرف بوده‌اند.

در مورد غزه، اگرچه رژیم صهیونیستی در سال 2005 نیروها و شهرک‌نشینان خود را از این باریکه خارج کرد اما با حفظ محاصره شدید هوایی، دریایی و زمینی، همچنان کنترل مؤثری بر زندگی ساکنان آن دارد و آن را عمدتاً به‌عنوان یک منطقه تهدید امنیتی مدیریت می‌کند. در نهایت کنترل این مناطق به رژیم صهیونیستی امکان می‌دهد تا از شکل‌گیری یک دولت مستقل و پایدار فلسطینی جلوگیری کرده و واقعیت‌های جمعیتی و جغرافیایی را به نفع خود تغییر دهد.

پروژه‌های ماشاو در فلسطین اشغالی و غزه

بدون شک هدف اصلی فعالیت رژیم صهیونیستی به‌وسیله آژانس همکاری و توسعه بین‌المللی رژیم (ماشاو) در انجام پروژه‌های مختلف در سرزمین‌های اشغالی و غزه، کمک و توانمند سازی فلسطینیان نیست. چنین پروژه‌هایی به ادغام فلسطینی‌ها در سیستم‌های تحت کنترل رژیم صهیونیستی کمک کرده و رسمیت می‌بخشد. همچنین تمرکز بر "آموزش مربیان" می‌تواند راهی برای اعمال نفوذ بر نهادها و افراد محلی باشد. تأکید ماشاو بر زمینه‌های تخصصی سبب می شود تا خود را به‌عنوان یک شریک ارزشمند در توسعه معرفی کند. با این حال این پروژه‌ها برای پیشبرد منافع و کنترل رژیم صهیونیستی بر زندگی فلسطینیان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

ماشاو با تشکیلات خودگردان فلسطین در برنامه‌های مختلفی از جمله توسعه بنگاه‌های کوچک برای زنان و کارگاه‌های زنجیره تأمین و مدیریت کسب و کار کشاورزی همکاری داشته است. این نمونه‌ها نشان‌دهنده تعامل مستقیم با نهادهای فلسطینی است که ظاهراً با هدف بهبود شرایط اقتصادی و اجتماعی انجام می‌شود. این همکاری‌ها می‌تواند به‌عنوان تلاش برای عادی‌سازی روابط و ایجاد وابستگی به ابتکارات تحت رهبری رژیم صهیونیستی تفسیر شود.

این نهاد صهیونیستی همچنین در قالب همکاری‌های سه‌جانبه با کشورهایی چون کانادا، آلمان، ایتالیا و تایلند و نیز با نهادهای چندجانبه‌ای مانند فائو و آژانس‌های سازمان ملل متحد فعالیت می‌کند. این همکاری‌ها می‌تواند مشروعیت‌بخش به اقدامات ماشاو باشد و نقش آن را به عنوان ابزاری در سیاست خارجی اسرائیل پنهان کند. همکاری با نهادهای معتبر جهانی، دسترسی به منابع و شبکه‌هایی را برای ماشاو فراهم می‌کند که بدون این مشارکت‌ها به سختی ممکن بود. مشارکت در ابتکارات توسعه جهانی، راهبردی برای افزایش اعتبار و نفوذ بین‌المللی اسرائیل محسوب می‌شود و می‌تواند توجه جهانی را از نقش آن در مناقشه اسرائیل-فلسطین منحرف کند.

پشت پرده کمک‌های ماشاو به فلسطینیان

ادعای خیرخواهی و توانمندسازی فلسطینیان توسط اسرائیل یکی از مضحک‌ترین طنزهای تلخ تاریخ معاصر است. در حقیقت اهداف مختلفی را می‌توان برای انجام چنین کمک هایی-هرچندکوچک-متصور شد:

تطهیر چهره رژیم صهیونیستی در افکار عمومی جهان: ارائه کمک‌های به ظاهر بشردوستانه به فلسطینیان، تلاشی برای نمایش چهره‌ای انسانی از رژیم اشغالگر در رسانه‌های جهانی، با هدف کاهش فشارهای بین‌المللی و سرپوش گذاشتن بر سیاست‌های سرکوبگرانه‌ این رژیم است.

تغییر باور مقاومت به‌عنوان تنها راه آزادی: از طریق پروژه‌های توسعه‌ای و اقتصادی، اسرائیل سعی دارد این تصور را در میان فلسطینیان جا بیندازد که بهبود وضعیت معیشتی جایگزینی برای مقاومت است و به این ترتیب انگیزه مبارزه برای آزادی ملی را تضعیف کند.

جمع آوری اطلاعات و جاسوسی: برگزاری دوره‌ها و برنامه‌های آموزشی در غزه و کرانه باختری به اسرائیل این امکان را می‌دهد تا اطلاعات دقیق درباره ساختارهای اجتماعی، اقتصادی و امنیتی فلسطینیان جمع‌آوری کند و زمینه و شبکه جاسوسی و کنترل بیشتر را فراهم سازد.

تقویت پروژه عادی‌سازی روابط: با استفاده از پروژه‌های همکاری و توسعه، رژیم تلاش می‌کند روابط رسمی و غیررسمی با نهادهای فلسطینی ایجاد کند و زمینه را برای پروژه‌های بزرگ‌تر عادی‌سازی آماده کند.

تفرقه‌افکنی در صفوف جامعه فلسطینی: ایجاد پروژه‌های انفرادی برای گروه‌های خاص می‌تواند انسجام ملی فلسطینیان را تضعیف کرده و باعث ایجاد شکاف‌های اجتماعی و طبقاتی شود.

کنترل منابع طبیعی فلسطین: از طریق پروژه‌های به ظاهر کشاورزی و توسعه‌ای، اسرائیل می‌تواند دسترسی و کنترل فلسطینیان بر منابع حیاتی مانند آب، زمین و زیرساخت‌های تولید غذا را محدود کرده و تسلط خود را بر این منابع حیاتی تثبیت کند.

در پس نقاب فریبنده بشردوستی، ماشاو در حقیقت بازوی نرمی از اشغالگری صهیونیستی است که با لبخند توسعه، زخم‌های کهنه فلسطین را عمیق‌تر می‌کند. این پروژه‌ها نه درمان درد که تلاشی حساب‌شده برای تحکیم سلطه، تضعیف مقاومت و تطهیر چهره رژیمی هستند که خود سرچشمه این رنج‌هاست. در جهانی که ظلم در لباس کمک ظاهر می‌شود، شناخت چهره واقعی و اقدامات این رژیم، خود نوعی مبارزه است.

نویسنده: پوریا لوایی-کارشناس مسائل بین الملل

انتهای پیام/