به گزارش خبرنگار مهر، اخیرا انتصاب هایی در کمیته ملی پارالمپیک صورت گرفته که هر چند برخی از آنها تخصص لازم در مسئولیت های ارایه شده را ندارند اما جمع شدن این مدیران باتجربه در ورزش پارالمپیک بیم و امیدهایی را ایجاد کرده است.

در این میان برخی از این انتصاب ها تا حدی مغایر با اهداف و انگیزه های پارالمپیکی لازم برای بودن تخصصی کنار افراد خاص با نگاه منحصر به فرد؛ به خصوص که افراد حکم گرفته کسانی هستند که کمتر تجربه و سنخیتی برای کار با این افراد ویژه و به کارگیری درست قابلیت های بی نهایت آنها را دارند.

کفاشیان چند ماه بعد از عدم تائید صلاحیت برای انتخابات فوتبال وارد کمیته ملی پارالمپیک شد

از جمله این افراد علی کفاشیان است که روز شنبه (۳۰ فرودین) به عنوان مسئول پروژه راهبردی توسعه و ارتقا رشته پارادوومیدانی منصوب شد؛ او که بازنشسته دوومیدانی است بعد از این رشته، مدیریت اجرایی در ورزش را با فوتبال ادامه داد و در نهایت هم به عنوان نایب رئیس فدراسیون فوتبال از ورزش کنار رفت، کفاشیان سال گذشته قصد بازگشت به عرصه مدیریت را داشت اما عدم تائید صلاحیتش مانع از ورود او به انتخابات فدراسیون فوتبال شد.

حالا کفاشیان با وجود سه دهه ریاست در دوومیدانی و فوتبال، مسئول توسعه و ارتقایی رشته ای در مجموعه پارالمپیک باشد که نیمی از مدال های کاروان ایران در بازی های پاراآسیایی و پارالمپیک به نام ورزشکارانش ثبت می شود و این یعنی اهمیت این مسئولیت اما کفاشیان که کمتر شناختی از ورزش جانبازان و توان یابان و پیچیدگی های کلاس بندی های آن دارد، باید دید چقدر می تواند در به نتیجه رسیدن این مهم موثر باشد. با این حال او یک دوومیدانی کار متخصص است و باید دید در حوزه جانبازان و توان یابان هم می تواند از تجربه اش استفاده کند یا نه.

حمید علی صمیمی در شرایطی دبیرکل کمیته پارالمپیک شد که در فدراسیون جانبازان دوره موفقی نداشت و بعد از ۲۱ ماه استعفا داد

این داستان از سه ماه پیش با انتصاب حمید علی صمیمی به عنوان دبیرکل کمیته ملی پارالمپیک آغاز شد، کسی که حضور ۲۱ ماهه اش در فدراسیون جانبازان و توان یابان با خاطره و تجربه خوشی همراه نشد و شاید به همین دلیل منجر به استعفا شد اما بعد از ۶ سال به ورزش جانبازان و توان یابان بازگشت آنهم با گرفتن پست مهم و اجرایی دبیرکل که تجربه ای از آن نداشت.

در ادامه این ماجرا هم محمدرضا داورزنی رئیس شورای فنی کمیته ملی پارالمپیک شد. کارنامه او در سال هایی که ریاست فدراسیون والیبال را بر عهده داشت و متصدی معاونت ورزش قهرمانی و حرفه ای بود، در بخش هایی قابل دفاع نیست، اعضای مجمع فدراسیون والیبال به این مهم کاملا واقف بودند که در نشست ۳۰ دی سال گذشته خود با پیشنهاد مطرح شده مبنی بر مطرح شدن بند پیشنهادی ریاست افتخاری او مخالفت کردند با این حال سه هفته بعد از این مخالفت، داورزنی در راس شورای فنی پارالمپیک قرار گرفت.

محمدرضا داورزنی بعد از مخالفت مجمع والیبال برای ریاست افتخاری او، وارد کمیته ملی پارالمپیک شد

علی رغبتی هم از جمله افرادی است که در کمیته ملی پارالمپیک حکم گرفت اما دور از انتظار و تعجب آور چون او مسئول پروژه توسعه و ارتقا پاراشنا شده است اما مشخص نیست با چه استدلال و توجیهی؛ رغبتی از مدیران میانه و همیشه در صحنه ورزش بوده است اما هیچ شناخت و تجربه ای از پاراشنا ندارد که حالا مسئول توسعه و ارتقای آن شده است.

رغبتی در حالی از وزارت ورزش وارد کمیته ملی پارالمپیک شد که پیش از او، سید محمد پولادگر و مریم کاظمی پور به عنوان معاونان وقت وزارت ورزش وارد مجمع این کمیته شدند و به عنوان نواب رئیس از اعضای آن رای گرفتند. آنها امروز در وزارت ورزش به بن بست رسیده اند اما کماکان در کمیته ملی پارالمپیک حضور دارند.

علی رغبتی در شرایط مسئول توسعه و ارتقا پاراشنا شد که هیچ سررشته ای از این رشته ندارد

در این میان مهدی علی نژاد هم به عنوان نایب رئیس شورای فنی در کمیته ملی پارالمپیک حکم گرفته است. او بیش از دو دهه پیش فدراسیون پلمپ شده ووشو بر اثر تخلفات فراوان را تحویل گرفت، با اتخاذ استراتژی مناسب از آن انزوا خارج کرد و با آغاز سیر صعودی و سرمایه گذاری روی رده‌های سنی پایه پله پله بالا آمد و اینگونه این رشته را به قهرمانی جهان رساند سپس بعد از ۱۳ سال ریاست متوالی آن را تحویل سرپرست داد و روی صندلی معاونت ورزش قهرمانی وزارت ورزش نشست. دوره سه ساله علی نژاد در وزارت ورزش هم به قدری قابل قبول بود که در نهایت گزینه پست مهم و تاثیرگذار کمیته ملی المپیک شد. البته او پیش از کمیته المپیک وارد کمیته پارالمپیک شد و با توجه به اجرایی بودن مسئولیتش (دبیر شورای فنی) و تجربه ای که در این زمینه دارد، کمتر نقدی به انتصابش وارد است اگرچه مشخص نیست با توجه به مشغله های کاری در حوزه المپیک، همکاری او با پارالمپیک ادامه پیدا می کند یا خیر.

بنابراین به استثنای این مورد، سایر انتخاب های رئیس کمیته ملی پارالمپیک با نامشخص بودن استدلال و منطق پشت آن همراه است. انتظار می رفت به خصوص برای پست هایی مانند توسعه و ارتقا پاراشنا و پارادوومیدانی، از نیروهای کارکشته این رشته ها یا حداقل نیروهای جوان، مدبر و مبتکر استفاده شوند تا حضورشان ارتقای سطح پارالمپیک را موجب شود.

در ورود مهدی علی نژاد به کمیته ملی پارالمپیک کمتر نقدی وارد است