به گزارش خبرنگار مهر، طی اوج این رویداد زمین از متراکم ترین قسمت جریان بقایای به جا مانده از ستاره دنباله دار تاچر می گذرد و همین امر بیشترین شانس برای یک نمایش ایده آل از شهاب ها ارائه می دهد.

در سال جاری میلادی بهترین زمان برای رصد بارش شهابی چنگ ساعت سه یا چهار صبح قبل از طلوع خورشید به وقت محلی آمریکا است. در این زمان آسمان در تاریک ترین حالت ممکن است و کانون بارش (radiant) یا نقطه ای در آسمان که بارش شهابی چنگی از آن سرچشمه می گیرد، به بالاترین نقطه در آسمان رسیده است. هرچه کانون بارش بالاتر باشد، شهاب های بیشتری قابل مشاهده خواهند بود. اما نباید مستقیم به کانون بارش نگاه کرد بلکه باید اندکی از کنار شاهده بود تا طولانی ترین و درخشان ترین شهاب ها را دید.

هرچند شهاب ها در اواخر شب قابل مشاهده هستند، به طور کلی در بارش های شهابی پس از نیمه شب شهاب های بیشتری تولید می شود زیرا طی بارش شهابی زمین از میان جریانی از بقایای به جا مانده از یک ستاره دنباله دار گذر می کند.

این بارش شهابی در ایران نیز قابل مشاهده است؛ در زمان اوج بارش که ساعت ۱۶ و ۳۰ دقیقه فردا سه‌شنبه دوم اردیبهشت اتفاق می‌افتد، به شرطی که خورشید و ماه در آسمان نباشد و ابر و آلودگی نوری و غبار نداشته باشیم و کانون بارش بالای سر ناظر قرار داشته باشد، حداکثر ۱۸ شهاب در ساعت از این بارش شهابی ببینیم. سرعت شهاب‌ها نیز حدود ۴۷ کیلومتر بر ساعت اعلام شده است.

بهترین زمان برای مشاهده شهاب‌های بارش شهابی شلیاقی، بعد از غروب آفتاب شب دوم اردیبهشت خواهد بود و انتظار می رود نهایتاً ۸ تا ۹ شهاب از این بارش شهابی را ببینیم. رصدگران در آسمان‌های پاک و تاریک چنانچه خوش اقبال باشند شاید بتوانند حدود ۱۵ تا ۲۰ شهاب با احتساب شهاب‌های پراکنده در شامگاه دوم اردیبهشت ببینید.

مسیر ظهور شهاب‌ها در این بارش به‌گونه‌ای است که گویی از سمت صورت فلکی شلیاق در آسمان ظاهر می‌شوند که در شب‌های اردیبهشت، ابتدای شب در مشرق قرار دارد.