به گزارش سلامت نیوز به نقل از verywellhealth، لورازپام، دارویی از خانواده بنزودیازپین‌ها، معمولاً برای تسکین اضطراب تجویز می‌شود. با این حال، به گفته دکتر جیسون کلوگ، روان‌پزشک و رئیس کارکنان بیمارستان نیوپورت بی، این دارو تنها باید در دوره‌های کوتاه‌مدت و برای شرایط اضطرابی حاد استفاده شود—در حالت ایده‌آل، برای مدت زمانی کمتر از یک ماه.

خطرات مصرف طولانی‌مدت لورازپام

اگرچه لورازپام می‌تواند به‌سرعت علائم اضطراب را کاهش دهد، اما با عوارض جانبی قابل‌توجهی مانند خواب‌آلودگی، بی‌حالی، کندی گفتار و واکنش‌های ذهنی همراه است. مصرف دوزهای بالا یا طولانی‌مدت این دارو می‌تواند منجر به وابستگی فیزیکی و افزایش تحمل دارویی شود؛ یعنی فرد برای رسیدن به اثر اولیه، به دوز بیشتری نیاز پیدا می‌کند.

دکتر کلوگ بیان کرد:"با استفاده مکرر، افراد ممکن است نسبت به دارو تحمل پیدا کنند و برای دستیابی به اثرات مشابه، نیازمند دوزهای بالاتری شوند."

همچنین، برخی بیماران ممکن است دچار اختلال عملکرد عصبی ناشی از بنزودیازپین‌ها شوند—وضعیتی نادر اما جدی که علائم ترک می‌تواند ماه‌ها یا حتی سال‌ها ادامه یابد.

لورازپام چگونه عمل می‌کند؟

لورازپام با نام تجاری آتیوان (Ativan) شناخته می‌شود و از دسته‌ی داروهای ضداضطراب بنزودیازپین است. عملکرد آن به این صورت است که اثرات گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA)—یک انتقال‌دهنده عصبی مهارکننده در مغز—را تقویت می‌کند. افزایش اثرات GABA باعث کاهش فعالیت عصبی، آرام‌سازی عضلات، کاهش اضطراب و ایجاد حس آرامش می‌شود.

دکتر جوزف ویت-دورینگ، استادیار روان‌پزشکی در دانشگاه Drexel، می‌گوید:"لورازپام اثر سریع و ماندگاری کوتاه دارد، که آن را به گزینه‌ای مناسب برای مدیریت علائم حاد مانند حملات پانیک یا اضطراب شدید تبدیل می‌کند."

آیا می‌توان لورازپام را با الکل مصرف کرد؟

ترکیب لورازپام با الکل بسیار خطرناک است و می‌تواند منجر به آرام‌بخشی بیش از حد، کندی تنفس، از دست دادن هوشیاری یا حتی مرگ شود.

دکتر کلوگ هشدار می‌دهد:"الکل و بنزودیازپین‌ها هر دو سیستم عصبی مرکزی را سرکوب می‌کنند. ترکیب این دو می‌تواند اثرات غیرقابل پیش‌بینی و تهدیدکننده زندگی داشته باشد."

دکتر ویت-دورینگ نیز توصیه می‌کند تا ۲۴ ساعت پس از مصرف لورازپام از نوشیدن الکل خودداری شود.

آیا جایگزین‌های ایمن‌تری وجود دارد؟

در حالی که لورازپام برای تسکین فوری مفید است، دکتر کلوگ تأکید می‌کند که برای درمان بلندمدت اضطراب، استفاده از مهارکننده‌های بازجذب سروتونین (SSRI) یا مهارکننده‌های بازجذب سروتونین–نوراپی‌نفرین (SNRI) گزینه‌های مناسب‌تری هستند.

او همچنین اشاره می‌کند که ترکیب دارو درمانی با روان‌درمانی، به‌ویژه درمان شناختی-رفتاری (CBT)، اثربخشی بیشتری دارد.

گزینه‌های طبیعی‌تر برای کاهش اضطراب یا بی‌خوابی موقت

اگر هدف شما مدیریت بی‌خوابی موقت، تأخیر در تطابق با مناطق زمانی (jet lag) یا کاهش اضطراب خفیف است، مکمل‌هایی مانند ملاتونین می‌توانند کمک‌کننده باشند.
برای اثربخشی بهتر، ملاتونین را ۳۰ تا ۶۰ دقیقه پیش از زمان خواب مصرف کنید—نه درست هنگام خواب.

مصرف لورازپام می‌تواند در شرایط اضطراری و کوتاه‌مدت مفید باشد، اما استفاده‌ی منظم یا بلندمدت آن با خطرات جدی وابستگی، تحمل دارویی و اختلالات عصبی همراه است. در صورت نیاز به درمان طولانی‌مدت اضطراب، باید از داروهای جایگزین ایمن‌تر و روش‌های درمانی مکمل استفاده شود.