به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا،پارکینسون یکی از بیماری‌های تحلیل‌برنده‌ی عصبی است که اغلب در سنین بالا بروز می‌کند و حدود یک درصد از افراد بالای ۶۰ سال و پنج درصد از افراد بالای ۸۵ سال را درگیر می‌سازد. این بیماری بر اثر کاهش سطح دوپامین در مغز ایجاد می‌شود؛ ماده‌ای شیمیایی که نقش حیاتی در کنترل حرکت دارد.

به گفته متخصصان، علت دقیق ابتلا به پارکینسون هنوز مشخص نیست، اما ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و تجمع نوع خاصی از پروتئین‌ها در مغز، در بروز این بیماری نقش دارند. همچنین مردان بیشتر از زنان در معرض خطر ابتلا هستند و داشتن سابقه خانوادگی می‌تواند احتمال بیماری را افزایش دهد.

علائم اولیه پارکینسون اغلب خفیف و تدریجی‌اند و ممکن است با نشانه‌های طبیعی پیری اشتباه گرفته شوند. این علائم معمولاً از یک طرف بدن آغاز می‌شوند و در صورت پیشرفت، ممکن است تمام بدن را درگیر کنند.

علائم شایع پارکینسون در سالمندان عبارتند از:

• لرزش دست‌ها یا اندام‌ها، به‌ویژه در حالت استراحت

• کندی حرکات که انجام فعالیت‌های روزمره را دشوار می‌کند

• سفتی عضلات و درد در مفاصل

• مشکلات در تعادل و راه رفتن، مانند خم شدن قامت یا زمین خوردن

• تغییر در گفتار؛ مانند یکنواخت شدن یا آرام‌تر شدن صدا

• دستخط ریز و فشرده

• مشکلات خواب، بلع و گوارش

• تغییرات خلق‌وخو مانند افسردگی یا اضطراب

در برخی موارد، علائم اولیه ممکن است فقط شامل یبوست مزمن، کاهش حس بویایی، اختلال در خواب یا بی‌قراری پاها باشد. شناسایی همین نشانه‌های ظریف می‌تواند به تشخیص زودهنگام کمک کند.

برخی شرایط می‌توانند علائم بیماری را تشدید کنند، از جمله:

• استرس زیاد

• بی‌خوابی یا خواب بی‌کیفیت

• بیماری یا عفونت همزمان

• مصرف نامنظم داروها

• سوءتغذیه و کم‌آبی بدن

• نداشتن تحرک کافی

• مصرف برخی داروهای خاص که با دوپامین تداخل دارند

اگر فردی سالمند در خانواده دارید که با مشکلاتی مانند لرزش، سفتی بدن، اختلال در حرکت، یا تغییرات گفتاری و رفتاری روبه‌رو شده، بهتر است هرچه سریع‌تر با یک متخصص مغز و اعصاب مشورت شود. تشخیص زودهنگام و پیروی از برنامه درمانی مناسب می‌تواند کیفیت زندگی فرد را به شکل قابل توجهی بهبود بخشد.