بر اساس نتایج یک پژوهش گسترده به سرپرستی دانشگاه ساوت‌همپتون انگلستان، مصرف داروهای مرتبط با درمان اختلال نقص توجه ـ بیش‌فعالی (ADHD) در کودکان و بزرگسالان، اگرچه تأثیرات اندکی بر افزایش فشارخون و ضربان قلب دارد، اما همچنان نیازمند نظارت مستمر پزشکی است.

این مطالعه که نتایج آن در وبگاه تخصصی نوروساینس‌نیوز منتشر شده، با بررسی داده‌های حاصل از ۱۰۲ کارآزمایی بالینی به این نتیجه رسیده که تقریباً تمامی داروهای رایج در درمان ADHD ـ از جمله داروهای محرک مثل متیل‌فنیدات و آمفتامین، و داروهای غیرمحرک مانند آتوموکستین و ویلوکسازین ـ به طور مشابه، باعث افزایش خفیف فشارخون و ضربان قلب می‌شوند.

البته یک استثنا نیز وجود دارد: داروی گوانفاسین که برخلاف سایر داروها، فشارخون و ضربان قلب را کاهش می‌دهد.

داروی محرک یا غیرمحرک؛ هر دو نیازمند پایش هستند

یکی از نکات مهم این پژوهش آن است که تفاوت محسوسی بین داروهای محرک و غیرمحرک در عوارض قلبی‌عروقی مشاهده نشده و هر دو گروه باید از نظر فشارخون و ضربان قلب به دقت پایش شوند. این یافته در تضاد با تصور پیشین است که تنها داروهای محرک را عامل افزایش خطرات قلبی می‌دانست.

توصیه جدی به بیماران قلبی

پژوهشگران تأکید می‌کنند که افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی یا دارای سابقه خانوادگی مشکلات قلبی، پیش از شروع داروهای درمان ADHD، باید با پزشک متخصص قلب مشورت کنند. حتی در صورت نبود علائم اولیه، کنترل منظم فشار خون و ضربان قلب در تمام دوره درمان ضروری است.

مزایای دارو بیشتر از عوارض آن است

با وجود نگرانی‌هایی که پیرامون عوارض قلبی این داروها وجود دارد، محققان معتقدند که مزایای استفاده از داروهای ADHD از جمله بهبود عملکرد تحصیلی، اجتماعی و حتی کاهش نرخ مرگ‌ومیر، به‌مراتب بیشتر از خطرات احتمالی آن‌هاست؛ به شرطی که مصرف دارو تحت نظر پزشک متخصص و با پایش مستمر باشد.

اختلال ADHD چیست؟

اختلال نقص توجه ـ بیش‌فعالی یک اختلال عصبی‌رشدی است که با نشانه‌هایی همچون عدم تمرکز، بی‌قراری، بیش‌فعالی و تکانشگری مشخص می‌شود. این اختلال می‌تواند در صورت عدم درمان مناسب، تأثیر منفی قابل‌توجهی بر کیفیت زندگی فرد، به‌ویژه در زمینه‌های تحصیلی و اجتماعی، بگذارد.

داروهای ADHD، اگرچه در بهبود علائم این اختلال بسیار مؤثرند، اما مصرف آن‌ها نیاز به مراقبت دارد. توصیه پزشکان این است که فشار خون و ضربان قلب تمامی بیماران تحت درمان به‌طور مرتب بررسی شود و مصرف دارو تحت نظر دقیق متخصص انجام گیرد؛ به‌ویژه برای کسانی که سابقه مشکلات قلبی دارند.