به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از العربی الجدید، در سایه تحولات اخیر در سوریه به نظر می‌رسد که رژیم صهیونیستی به وضوح بخشی از یک استراتژی توسعه طلبانه بلند مدت را با هدف سیطره بیشتر بر اراضی سوریه از جمله مناطق حیاتی که قبلاً اشغال کرده بود، وارد مرحله اجرایی کرده است.

بعد از سقوط دولت سابق سوریه به ریاست بشار اسد در ۸ دسامبر ۲۰۲۴، رژیم صهیونیستی گام‌های مستقیم و شتابان خود را در راستای تحقق اهداف اشغالگرایانه خود در سوریه آغاز کرد و ابتدا با لغو توافق عدم تنش در سال ۱۹۷۴ وارد منطقه حائل با سوریه در بلندی‌های جولان شد و کوه حرمون از سمت سوریه را به اشغال خود درآورد و نیروهایش را در آن مستقر کرد.

اما تحرکات اشغالگرایانه رژیم صهیونیستی در سوریه به گسترش منطقه حائل یا به دست گرفتن کنترل مکان‌های استراتژیک محدود نشده، بلکه این رژیم به دنبال تقویت حضور نظامی و شهرک سازی‌های خود در ارتفاعات جولان است. طرح توسعه شهرک سازی رژیم صهیونیستی در ارتفاعات جولان از ۱۵ دسامبر مطابق با طرح بنیامین نتانیاهو نخست وزیر این رژیم برای افزایش جمعیت صهیونیست‌ها در منطقه جولان آغاز شد و این طرح تحت حمایت دولت دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا قرار دارد.

از سوی دیگر، رژیم صهیونیستی از خلأ امنیتی ایجاد شده بر اثر سقوط دولت بشار اسد و ضعف و انفعال دولت جدید این کشور به ریاست «ابومحمد الجولانی» برای انجام حملات هوایی سنگین علیه انبارهای تسلیحات استراتژیک سوریه استفاده کرده و ظرف دو ماه تقریباً به طور کامل سوریه را خلع سلاح کرد تا عملاً هیچ قدرتی برای مبارزه با اشغالگری رژیم صهیونیستی در این کشور وجود نداشته باشد.

شواهد نشان می‌دهد که اهداف واقعی طرح رژیم صهیونیستی در سوریه فراتر از سیطره نظامی و امنیتی بر این کشور است.

زنگ خطر برای آوارگان فلسطینی در سوریه

صرف نظر از پروژه‌های متعدد و خطرناکی که رژیم صهیونیستی در سوریه دنبال می‌کند که از جمله آنها تحریک دروزی‌های این کشور جهت ایجاد یک دولت مستقل وابسته به اسرائیل است، فلسطینی‌ها هم در نتیجه تهاجم مستمر رژیم صهیونیستی به خاک سوریه، خود را در معرض خطر مستقیم می‌بینند؛ زیرا این اتفاق می‌تواند به معنای آن باشد که فلسطینی‌ها و اردوگاه‌های آنها در سراسر سوریه به بهانه‌های مختلف مورد هدف حملات اشغالگران صهیونیست قرار خواهد گرفت، به ویژه اینکه در مرحله اخیر رژیم اشغالگر به طور مستقیم مسئله آوارگان فلسطینی را که یک مسئله محوری در آرمان فلسطین است، مورد هدف قرار داده و قصد دارد این مسئله را برای همیشه حذف کند.

در این زمینه باید به حملاتی که رژیم صهیونیستی اخیراً علیه برخی مکان‌ها در سوریه به بهانه وجود نیروها و تسلیحات گروه‌های مقاومت فلسطین در آنجا انجام داده است، اشاره کنیم. یکی از نمونه‌ها در این زمینه حمله هوایی رژیم اشغالگر به حومه دمشق در ۸ فوریه سال جاری میلادی است که در آن زمان اشغالگران ادعا کردند یک انبار تسلیحات حماس را در داخل سوریه هدف قرار داده‌اند. اما در این حمله صهیونیست‌ها منطقه‌ای در نزدیکی اردوگاه آوارگان فلسطینی هدف قرار گرفت که موجب افزایش نگرانی آوارگان فلسطینی از گسترش حملات اسرائیل به اردوگاه‌های آنها در سوریه شده است.

رژیم صهیونیستی و آمریکا همواره اردوگاه‌های آوارگان فلسطینی در کشورهای مختلف منطقه را به روش‌های مختلف از جمله ایجاد فتنه و درگیری داخلی در آنها هدف قرار داده‌اند و در واقع سرکوب اردوگاه‌های فلسطینی در منطقه، یک رویکرد تکراری آمریکایی- صهیونیستی است.

در این راستا باید به تلاش‌های رژیم اشغالگر برای خالی کردن اردوگاه‌های فلسطینی در لبنان در خلال جنگ داخلی این کشور در دهه ۱۹۷۰ اشاره کنیم. بعد از سال ۱۹۸۲ و به دنبال حمله سنگین و طولانی رژیم صهیونیستی علیه لبنان هم این رژیم از طریق بمباران و کشتارهای وحشیانه به دنبال نابودی جمعیت فلسطینی‌ها در اردوگاه‌های داخل لبنان بود. بارزترین نمونه در این زمینه کشتار وحشتناک اردوگاه‌های صبرا و شتیلا است که از ۱۶ تا ۱۸ سپتامبر ۱۹۸۲ اتفاق افتاد و نزدیک به ۴۰۰۰ غیرنظامی آواره فلسطینی به وحشیانه‌ترین شکل ممکن قتل عام شدند.

در سایه ضعف و انفعال مشکوک رژیم کنونی سوریه به ریاست الجولانی و همچنین با توجه به سکوت بین‌المللی در قبال تجاوزات و اشغالگری‌های رژیم صهیونیستی در خاک سوریه، آوارگان فلسطینی در اردوگاه‌های این کشور نگرانند که جنایات وحشیانه صهیونیست‌ها علیه آوارگان فلسطینی تکرار شود.

روشن است که فلسطینیان در سوریه به تنهایی توانایی مقابله با توطئه‌های رژیم صهیونیستی و هرگونه تلاش این رژیم برای هدف قرار دادن آنها را ندارند؛ به ویژه با توجه به شرایط دشواری که اکنون در سایه جنگ غزه و سقوط دولت قبلی سوریه برای آنها به وجود آمده است.

اما آوارگان فلسطینی هم همانند مردم سوریه به این نتیجه رسیده‌اند که مقاومت مردمی تنها گزینه پیش روی آنها برای مقابله با اشغالگری و تجاوزات دشمن صهیونیستی است.

در حال حاضر، با توجه به عدم وجود یک قدرت رسمی در سوریه برای ایستادن مقابل تجاوزات اسرائیل، فلسطینی‌ها و سوری‌ها که دچار رنج‌ها و چالش‌های مشترکی شده‌اند، نیاز به یک همکاری و هماهنگی بالا برای مقابله با توطئه‌های اشغالگران صهیونیست دارند؛ به ویژه اینکه مردم سوریه اکنون خود را در معرض خطر بزرگی همانند اتفاق وحشتناکی که برای ملت فلسطین در سال ۱۹۴۸ افتاد می‌بینند و بنابراین باید از سرنوشت فلسطین عبرت بگیرند.