به گزارش سلامت نیوز به نقل از sciencealert،مهم نیست در چه سنی هستید یا برنامه ورزشی شما چقدر سخت است – بر اساس جامع‌ترین و گسترده‌ترین بررسی انجام‌شده تاکنون، هر نوع فعالیت بدنی که انجام می‌دهید، احتمالاً به بهبود عملکرد مغز شما کمک می‌کند.

در میان داده‌های گسترده بررسی‌شده، کودکان و نوجوانان بیشترین بهبود را در حافظه تجربه کردند، در حالی که بزرگ‌ترین پیشرفت‌ها در عملکرد اجرایی – که شامل برنامه‌ریزی و حل مسئله است – در افراد مبتلا به ADHD مشاهده شد.

با این حال، هنگامی که شناخت به‌طور کلی در نظر گرفته شد، همه گروه‌های سنی نتایج مشابهی را نشان دادند. علاوه بر این، شدت، مدت‌زمان یا دفعات ورزش تأثیر قابل‌توجهی بر میزان این مزایا نداشت.

حتی بازی‌های ویدیویی که نیاز به حرکت فیزیکی دارند نیز تأثیرات مثبتی بر عملکرد مغز داشتند. برخی از بهترین نتایج در شناخت و حافظه به «بازی‌های تمرینی» مانند پوکمون گو و همچنین فعالیت‌هایی مانند تای چی نسبت داده شد.

بن سینگ، محقق سلامت از دانشگاه استرالیای جنوبی و نویسنده اصلی این مطالعه، می‌گوید: «این یافته‌ای دلگرم‌کننده است، زیرا نشان می‌دهد که حتی فعالیت‌های جذاب و کم‌تأثیر نیز می‌توانند مزایای شناختی واقعی داشته باشند.»

نتایج گسترده‌ترین متاآنالیز انجام‌شده

این متاآنالیز ۱۳۳ مرور سیستماتیک را پوشش می‌دهد که شامل ۲۷۲۴ کارآزمایی تصادفی‌شده و کنترل‌شده و بیش از ۲۵۰ هزار شرکت‌کننده است. این بررسی گسترده‌ترین تحلیل انجام‌شده در مورد رابطه بین ورزش و شناخت است.

پیش از این، مطالعات متعددی نشان داده بودند که حتی دوره‌های کوتاه تمرین بدنی می‌توانند در کوتاه‌مدت و احتمالاً در درازمدت به بهبود حافظه و یادگیری کمک کنند. اما بررسی‌های گذشته اغلب به تأثیر انواع خاصی از ورزش‌ها بر گروه‌های خاصی مانند کودکان، سالمندان یا افراد مبتلا به بیماری‌های شناختی پرداخته بودند.

نویسندگان این متاآنالیز جدید می‌نویسند: «در حالی که هر یک از این بررسی‌ها بینش‌های ارزشمندی درباره تأثیر ورزش بر عملکرد شناختی ارائه کرده‌اند، نیاز به ارزیابی جامع‌تری از تأثیر همه انواع ورزش بر شناخت عمومی، حافظه و عملکرد اجرایی در همه گروه‌های سنی وجود دارد.»

ورزش، شناخت و عملکرد مغزی

در بررسی ۱۰۷ متاآنالیز، محققان دریافتند که ورزش تأثیر قابل‌توجهی بر بهبود شناخت عمومی دارد و این تأثیر در تمام گروه‌های سنی و انواع ورزش مشاهده شده است. بااین‌حال، هنگامی که شناخت به دو دسته حافظه و عملکرد اجرایی تقسیم شد، تفاوت‌هایی بین گروه‌ها و روش‌های ورزشی مشخص شد.

برای مثال، برخی از بهترین نتایج شناختی با تمریناتی مرتبط بودند که بر الگوهای حرکتی پیچیده تأکید دارند، مانند یوگا، تای چی و بازی‌های تمرینی. این تمرینات کم‌شدت هستند، اما تأثیر منحصربه‌فردی بر مغز دارند و باعث تقویت عملکرد شناختی می‌شوند.

محدودیت‌های مطالعه و چشم‌انداز آینده

نویسندگان این مطالعه اذعان دارند که بسیاری از آزمایش‌ها شناخت را به‌گونه‌ای ارزیابی کردند که بیشتر به‌دنبال یافتن مشکلات شناختی بود تا بررسی پیشرفت‌های فردی. این موضوع نشان می‌دهد که نتایج فعلی ممکن است «اثرات سقفی» را منعکس کنند؛ به این معنا که برخی افراد می‌توانند بیش از دیگران از ورزش سود ببرند، اما همه تا یک حد مشخص بهبود خواهند یافت.

بااین‌حال، این بررسی شواهد قوی‌ای را برای پزشکان ارائه می‌دهد تا ورزش را به‌عنوان یک مداخله مؤثر برای بهبود شناخت عمومی، حافظه و عملکرد اجرایی در بیماران با هر سن و وضعیت سلامتی توصیه کنند.

نویسندگان مطالعه تأکید می‌کنند که اگرچه شواهد موجود امیدوارکننده است، مطالعات باکیفیت‌تر همچنان مورد نیاز است تا این یافته‌ها تأیید و اصلاح شوند. بااین‌حال، این تحقیق به‌طور قوی از نقش ورزش در ارتقای عملکرد شناختی و سلامت کلی حمایت می‌کند.